Daimi Kaçış ★ B.A.P & BTS

40. Bölüm : KAÇAK

Daehyun ve Youngjae'in uzun uzun birbirlerine sinirli bir şekilde bakmasını daha fazla izlemek istemediğim için başımı yana çevirmiştim.

Jimin ile göz göze geldiğimizde görüş alanım bir an bulandı ve yaşadıklarımızı en ufak ayrıntılarına kadar hatırladım.

Jungkook'un elini yavaşça bıraktığımda sadece onun duymasını isteyeceğim bir şekilde :

- Özür dilerim Jimin.

Demiştim.

Kan torbası gibi olan gözlerini biraz daha açıp bana baktığında Jungkook çenemden tutup kendisine çevirdi.

- Hatırlıyor musun ?

- E-evet.

Asılan yüzümü gördüğünde başını öne eğip dizleriyle tuttuğu dirseklerinin içine doğru gömdü.

Elleriyle ensesini oynamasından bir şeyler düşündüğünü anlayabiliyordum.

Ayağa kalktığımda Youngjae'in yanına kadar yürüyüp ellerini başıma götürdüm.

- Son yılımı unutmamı sağla !

- Ne ?

- Duydun beni.

- Bir defa daha düşmeyeceğim bu şeye Angel. En başından beri hafızanın yerinde durması için çabaladım. Unuttukça büyük sorunlar doğuyor.

Ellerimin çekildiğini fark ettiğimde devirdiğim gözlerimle Jungkook'a baktım.

- Seni seviyorum ve sen de beni seviyorsun. Önemli olan bu değil mi Angel ?

Başımı hafifçe sağa sola salladığımda arkasında kalan kuzenime bakmıştım.

Aklımdan geçeni anlamasını beklerken son kez Jungkook'un aşk dolu gözlerine çevirmiştim irislerimi.

Gelip Jungkook'un ellerini arkasında birleştirmesinin sonrasında dizlerinin üzerine çökmesini sağladı Evil.

Şaşkın bir şekilde izleyenlerin olmasına rağmen ikimiz gayet emindik.

Youngjae'ye dönüp :

- O zaman ona beni unuttur !

- Ona mı ?

Bakışlarını üzerimden Jungkook'a çevirdiğinde arabada yaptığı planın bu olmadığını idrak edebilmişti.

- Emin misin Angel ?

- Mutlu olmama nasılsa izin vermediniz Youngjae. Unutturduğun her şeyi az önce geri kazandım. Acılarım git gide katlandı bir gün içerisinde.

Dizlerinin üzerindeki Jungkook'a baktığımda Evil'a karşı koymak yerine ağlamayı tercih ettiğini görmüştüm.

- Evet. Unuttur ona beni !

Kalktığım koltuğa gidip dirseklerimi dizlerime , çenemi ise avuçlarımdan birine yerleştirmiş onları izliyordum.

Evil içimi rahatlatmak istermişcesine gözlerini uzun süreli yummuştu.

Hayatımın hiçbir zaman iyiye gitmeyeceğini bilmeme rağmen ufak da olsa bir umudum vardı... Elimden o da alınana kadar...

Düşüncelerimin arasında Youngjae'in Jungkook'a yaklaşıp başını parmakları arasına almasını izlemiştim.

Acı çektiği, çığlıklarından belliydi.

Yorgun düşüp kendisini yana doğru atmasının ardından Daehyun onu kaldırarak odasına götürdü.