-Matt's POV-
Naalimpungatan ako dahil nakaramdam ako ng lamig.
I wiped my face and tumingin sa watch ko.
*8:26am*
"Sh*t! Anong oras na!" Nag madali akong kunin ang susi sa ignition ng car at bumaba.
Tumakbo ako papunta sa hospital at tumayo sa tapat ng ER.
Damn! Napahaba ang tulog ko.
Ano ba naman to!
Maaraw naman, pero nilalamig ako.
Di ko pinansin ang panglalamig ko at nag abang na may lumabas na nurse.
Specifically, si Via.
"Ano ba naman to! Ang bad timing ng pagkaantukin ko." Chineck ko ang phone ko sa back pocket ng jeans ko.
Bago pa ako makapagtext.
Naalala kong wala akong number ni Via.
"Damn! Yung number ni Via!" Bumalik ako sa car para hanapin.
Pero di ko na mahanap yung binigay na paper ni Via.
Malas!
I've waited hours and hours sa tapat ng ER.
Walang lumabas.
Baka umuwi na siya kanina pa?
Ughh. Headache.
Body pain..
After nun ay wala na akong maalala.
.
.
.
I can hear those noises again.
Dejavu ba ito?
"Sir, gising na ba kayo?" Tanong sakin ng di ko kilalang boses.
"W-what? Nasaan ako?" I opened my eyes and sinubukan bumangon.
"Sir, di niyo pa kaya." Pigil sakin.
"Nag collapse kayo sa tapat ng ER. Mataas yung lagnat niyo" Paliwanag nito.
So, I assume nurse siya.
Nasa ER nanaman ako.
Wait, baka kilala niya si Via!
"Uhmm. Nurse, may kilala ka bang Vianne dito? Nurse din siya." Tanong ko.
"Vianne? Wala sir. Sorry, bago pa lang po kasi ako dito. May relatives po ba kayong pwedeng macontact?"
Ang malas ko talaga.
"Yup. Meron." At inilagay ko ang contact number sa bahay ni Sam.
Siya lang naman matatakbuhan ko ngayon.
Wala ng iba.
Umalis na ang nurse at humiga akong muli.
Iniisip ko si Via.
Nasaan kaya siya?
Nakakahiya. Hindi ko siya nasundo.
Hindi ko siya nakasama ngayon..
.
.
.
Nagising ako ng may mabigat na nakapatong sa mga binti ko.
Si Sam.
Iginalaw ko ito.
"Hoy. Di yan unan." Gising ko sakanya.
Nagulat siya at hinampas ang mga paa ko.
"Ano nanaman to!" Galit niyang bulyaw sakin.
Nakakahiya madami pa namang tao.
"Keep it down. Ano ba? Nasa hospital tayo." Bulong ko sakanya.
"Ano naman?! Sa katigasan ng ulo mo hindi sapat ang sigaw! Dapat may kasamang bugbog!" Kurot niya sakin.
"Aray! Ano ba, may sakit na nga yung tao." Paawa ko.
Sanay na ako kay Samantha. Eversince dati pa talaga parang mas matanda pa siya kesa sakin. Pag nahohospital ako, siya ang laging naandun.
At minsan siya ang dahilan :3 hahahaha.
"Report nung Guard na nakaduty, mukha daw sa kotse mo ikaw natulog dahil nakita ka niya. Anong nahithit mo huh?!" Galit na galit niyang hinahampas braso ko.
Ikamamatay ko na talaga tong bugbog niya sakin. Konti na lang.
"Ayoko makaistorbo eh." Kamot ko sa ulo.
Totoo naman. Tsaka.. gusto ko maaga kong masundo si Via kaso kabaliktaran naman yung nangyari.
"Haynako! Bumalik nanaman yang kabaliwan mo huh, Matthew." Wika ni Ate.
Hahaha! Ang cute ni Sam, talo pa mommy ko.
"Nay wag ka na magalit :(" Biro ko.
Tumayo siya at pumunta sa Nurse.
Napaisip nanaman ako.
Sino kaya kasabay ni Via paguwi?
Siguro yung bestfriend niya.
Hindi man lang niya ako hinintay?
Sabagay, bakit nga ba niya ako hihintayin diba?
Di ko alam pero nasasaktan ako.
Ito nanaman ako.
Nasasaktan nanaman.
"Haay." Sabay kumamot sa batok ko.
I think..
"I'm falling.." At pumikit akong muli.
.
.
.
---
A/N: Ikli ng UD.
Inaantok na ako eh.
Di ko na na-edit 2chaps.
Sobrang inaantok na talaga.
Sorry po! Pag gising ko na lang.
Next week na ulit :D
Salamat!
-Mrkdt
BINABASA MO ANG
I Found You
RomanceCan someone really heal a deep scar from the past? Can Matt Montesilva let go of those things that are holding him back? Let's see if Matt and Via make it through thick and thin. First story :)