𝙈𝙚𝙖𝙣𝙩 𝙩𝙤 𝙗𝙚 || 𝘠𝘪𝘬𝘶𝘯/𝘡𝘪𝘬𝘶𝘯 [𝘏𝘪𝘢𝘵𝘶𝘴]

၃

Ziyi ကသူ႔ကိုအဲ့လိုေျပာေတာ့ Xukun အိမ္ျပန္တစ္လမ္းလံုး စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္မျပန္ႏုိင္.. မွတ္တိုင္ေတာ္မွားဆင္းလာလို႔ အခုတစ္ျခားကလမ္းကေန ျပန္လာရတာ..

ငါကိုေတာ္ေတာ္ၾကည့္မရဝူးထင္တယ္.. ငါေရဘူးသြားမေပးလိုက္တာ မွန္သြားၿပီ..

ဒီလိုနဲ႔ေရခဲမုန္႔သည္ေတြ႕ေတာ့ Xukun စားဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္... စိတ္ညစ္စရာေတြ မစဥ္းစားေတာ့ဘူး... ခ်ိတ္ညစ္တယ္.. ဟြန္႕..

"ဦေလးႀကီး strawberry နဲ႔တစ္ခြက္ေလာက္"

ထိုအခ်ိန္မွာပဲရပ္ကြက္ထဲက ကေလးအုပ္စုတစ္စု သူ႔ကိုလွမ္းၾကည့္ေနတာ သူသတိထားမိတယ္.. ဒါေပမဲ့လည္းကေလးေတြပဲေလ...

"ေရာ့ ¥3 က်တယ္"

Xukun အိတ္ကပ္ထဲက အေႂကြထုပ္ေပးလိုက္တယ္... ေရခဲမုန္႔လွည္းလည္း ထြက္သြားတာေပါ့..

သြားဖို႔လုပ္တုန္းရွိေသး ကေလးတစ္ေယာက္သူ႕ေရွ႕လာရပ္ပါေလေရာ..

"အစ္ကိုႀကီး... သားကိုအဲ့ေရခဲမုန္႔ေလးေပးခဲ့ပါလား"

ငင့္.. ဘာ.. ဘာလို..

"မေနာက္နဲ႔ေလ... ဒါငါဝယ္ထားတာ"

"ေတြ႕သားပဲ"

ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ေနာက္တစ္ေယာက္ထက္ေယာက္လာတယ္..

"ေရခဲမုန္႔ေပးမွာလားမေပးဝူးလား"

ရုိင္းရုိင္းစိုင္းစိုင္းေမးေတာ့ Xukun ရုိက္ခ်င္လာေသာ္လည္း ကေလးေတြျဖစ္ေနေတာ့တေမွာက္..

"ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ ဓားျပတိုက္တာကလည္း ပိုက္ဆံမဟုတ္ပဲနဲ႔ ငါ့ေရခဲမုန္႔ကိုလာတိုက္တယ္"

ဒီေန႔ ေက်ာင္းမွာလည္း အဆင္မေျပပါဘူးဆိုမွ.. ေတာ္ေတာ္ ေသာက္က်ိဳးနည္းတဲ့ ေန႔ပဲ.. 

"ေအး.. ဟုတ္သား.. တံုးလိုက္တာ.."

ေနာက္မွလာေသာေကာင္ေလးသည္ ပထမတစ္ေယာက္ေခါင္းေခၚက္လိုက္တယ္..

"ေပးေပး.. ပိုက္ဆံအိတ္ေကာ ေရခဲမုန္႔ပါေပးခဲ့"

Xukun သြားဖို႔ျပင္ေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္ကေျခေထာက္ ထိုးလိုက္ေတာ့ Xukun ေမွာက္လ်က္လဲက်သြားပါေလေရာ.. ကေလးေတြတစ္သိုက္လံုး ထရယ္က်တဲ့ အျပင္ရခဲမုန္႔လဲေမွာက္..