Hi Guys! Huhuhuhuhu I'm so sorry for my very lame update. TT
Nakakainis kasi yung wifi namin eh! Ang bagal! Huhuhuhuhu
So sorry talaga guys. Pero salamat sa pagtiya-tiyaga ha? I appreciate your effort and love. Thank You! Muahh
* * * * *
Warning:
SPG (Lengguwahe)
Chapter 8
Lubid
"Aaaaaaaaaaaaaaahhhhhh! Nasa'n akooooo?!" Sigaw ko ng mamulat ang aking mata pero wala akong makita. Nakapiring akoooooo.
"'Wag ka nang maingay! 'Wag kang sumigaw! Walang makakarinig sa'yo dito!" Sabi nung boses lalaki sa akin. Nararamdaman kong nandito siya banda sa may kaliwa ko. At nararamdaman ko din na marami sila dito. Naririnig ko ang kaluskos nung iba habang ang iba naman ay nagtatawanan.
"Mga hayop kayo! Tanggalin niyo itong tali sa kamay ko! Tanggalin niyo ang piring ko! Palabasin niyo ko dito! Mga hayop kayooooo!" Pagsisigaw ko pa. Mukhang ayaw talaga nila akong alisin dito.
"Sino bang nag-utos sa inyo nito?! Binalak niyo ba 'to?! O baka naman kidnap ang ginagawa niyo! Wala kayong makukuha sa'kin! Hayop kayo!"
"Letse-- MANAHIMIK KA NA! TUMIGIL KA NA SABI EH!" Nagulat ako sa sinabi nung lalaki. Napatikom ako. Pero gusto ko pa rin sumigaw at mag-ingay baka sakaling may makarinig sa'kin dito.
"Tuloooong! Tulungan niyo koooo!" Pero hindi pa rin ako nagpapigil. Sumigaw pa rin ako. At sisigaw ako hanggang sa mapaos ako.
Naramdaman kong naglakad palayo yung lalaki. Naiinis na yata siya. Tsaka wala na yatang tao dito sa kinalalagyan ko. Nasa kwarto ba 'ko? Nasa isang bahay? Kulungan? Piitan? Damuhan? Ano? Nasaan ako?! Tuloooooooong!
"Tulooooong! Tulooooooong! Walang hiya alisin niyo 'ko dito!" Pag-iiskandalo ko pa.
"P*t*ng ina! Manahimik ka na! Bwisit!" Nagulat na naman ako. Pero babae itong nagsalita ngayon. Nakakabingi ang boses niya. Nakakairita! Ang tinis ng boses niya nakakainis!
"Ate. Ate. Tulungan mo 'ko. Paalisin mo ko dito please." Pagmamakaawa ko sa kanya.
"Ano ka?! Ang kapal ng mukha mo! Kung ano-anong sinasabi mo sa'min! Hayop? At nakakainsulto!" Sabi ng babae sa akin.
Alam ko na...
"Ate pleeeeeease. Parang awa mo na. Paalisin mo na ko dito oh." Pagmamakaawa ko sa kanya.
"Kung may atraso ako sa inyo pasensya na. Sorry na din sa mga nasabi ko kanina oh. Ate paalisin niyo na ko dito please?" Pero mukhang hindi epektibo ang pambobola ko sa kanya.
"Anak ng! Ang kapal mo rin eh noh?! G*go ka! Manahimik ka na sabi!" Ayan! Yan ang napala ko. Sandamakmak na masasakit na salita. Kainis! Tsaka... nakakapang baba ng loob. Ang sasakit nila magsalita! Mga hayop talaga sila!
"Mga hayop kayo!" Ayan! Napala nila.
"Mga p*t*ng ina niyo rin!" Ayan pa! Napala ulit nila.
"Aba! Aba! Ang kapal ng mukha mo para pagsabihan pa kami ng ganyan!" Sabi ng babae sa akin sabay
*pak!
Isang malakas na sampal! Huhuhuhuhu ang sakit non!
"Tama na yan Stella! 'Wag mo muna siyang pahirapan. Ako muna ang gagawa niyan sa kanya." Narinig ko na boses ito nung lalaki kanina na umalis.
Pero wait...
Stella? Is she my new friend? Hindi maaari! Hindi ko pa naririnig ang boses niya simula kaninang nagkakilala kami. Hindi rin siya nagsasalita sa klase. I know she's not mute but how? And the guy! Siya ba si Ealrich? What? Can anybody explain to me what is really happening? What now? Dati lahat ng bagong kaibigan ko ay namamatay. Ngayon ang mga bagong kaibigan ko na ang papatay? And I was their target? Ako ang papatayin nila? Oh My God! Lord help me. I don't want to think that it was like this. Cause it's not. It's not! And it will never be! This can't be! Hindi pwede!
"Justine!" Lalo akong natigil dahil sa tawag ng lalaki. It doesn't sounds like Ealrich's.
"Pakawalan mo ko dito!" Sigaw ko sa lalaki. Nakapiring pa rin ako hanggang ngayon at pilit kong kinakalas ang lubid sa aking mga kamay.
"Handa ka na ba?" Mahinahong sabi ng lalaki. Malamig ang boses niya pero dinig na may pagkainsulto sa pamamaraan ng pananalita niya.
"Hayop ka alisin mo ko dito!"
"Kung sino ka man maawa ka sa'kin! Tanggalin mo ko dito!" Sigaw ko pa sa kanya.
"Hoooooy. Ako? Maaawa sa'yo? Ikaw? Naawa ka ba sa mga kaibigan mo? Namamatay sila dahil sa'yo!" Nag-evil laugh pa siya pagkatapos sabihin iyan. Letse siya!
Walang hiya talaga siya! Sino ba siya?
"Sino ka ba?! Sino ba kayo?!" Sigaw ko sa kanya.
"Ako? Sino ako? Hindi na mahalaga." Sagot niya. Bigla ulit akong kinabahan.
"Ano? Bakit? Mahalaga 'yon! Napakahalaga! Dahil 'pag nakalaya na 'ko dito, alam ko na kung sinong may sala! Bwisit ka! Palayain mo ko dito!" Argghhhh! Nakakainis talaga siya. Nakakapag-init ng ulo!
"Hindi nga mahalaga sabi!" Biglang lumakas ang boses niya.
"Ang mahalaga ay nandito ka ngayon at makakaganti na kami sa'yo! Hahahahaha!" May pa-evil laugh pa siya! Grrrrrrrrr! Papatayin ko na 'toooooo!
"Bakit?! Papatayin mo ko? Mauuna ka pa sa'kin!" Pagbabanta ko sa kanya. Alam kong hindi ko siya makukumbinsi na palayain na ako dito kaya nilalabanan ko na lang siya.
"Hahahahaha!" Evil laugh ulit niya.
"Pa'no mo magagawa 'yon? E nakatali ka nga diyan. Nakapiring pa. Kawawa ka! Bilang na ang oras mo! Hahahahaha!" Nakakainis talaga siya! Hindi ko alam ag gagawin ko sa kanya!
GRRRRRRRRRRRRR!!!
Papatayin kitaaaaaaaa!
"Rommel! Pahinging isa pang lubid!" Sigaw nitong nakakagigil na lalaking 'to.
Biglang nagsitayuan ang lahat ng balahibo ko. Anong gagawin niya sa lubid? Papatayin ko muna siya bago niya 'ko masugatan!
* * * * *
I'm sorry guys. Late update.
Tsaka pasensya na rin sa bad words inserted haha.
•.•
BINABASA MO ANG
The Possessive Murderer
Mistério / Suspense"Hindi ko ho magagawa ang pumatay ng tao. Lalo na ho't kaibigan ko." -Justine Sevilla I am Justine, isang babaeng palakaibigan. Pero sa kabila nito ay ang pagkamatay ng mga nagiging kaibigan ko. Hindi ko alam kung sino ang pumapatay sa mga kaibigan...
