Sa Aking Mundo...

chapter 9 (let the pain go)

Araaaaayyyyyyy!!!

aaaahhhhhhhh

aaaaaaaaaahhhhhhhh

"si Andrea!" sigaw ni Jason sabay takbo paakyat sa kuwarto ni andrea

knock! knock! knock!

sunodsunod na katok ni Jason sa kwarto ng kapatid nya.

"andrea! andrea!"

tawag ng kuya jayson nya sakanya

"kuyaaaa! di ko na kaya!! ang sakit!" iyak ni andrea sa loob ng kuwarto habang umiiyak at namimilipit sya sa sakit ng ulo nya.

,

"manang ang susi! bilis!" sigaw ni jayson sa kasambahay nila na tumatakbang palapit sa kanya

natataranta ang lahat sa bahay ng mga Bernardino kapag ganitong sinusumpong sa sakit niya si andrea.

walang magawa ang mga magulang nya at kaisaisang kapatid kundi ang umiyak kasama nya habang namimilipit sya sa sakit ng ulo.

nagsimula ito noong elementary palang sya. nasagasaan sya ng sasakyan at nabagok ang ulo nya. simula noon lagi na syang ganyan. pinatignan na sya sa doctor noon pero wala naman daw syang sakit. di rin alam ng mga doctor kung bakit. binigyan lang sya ng prescription ng mga doctor para mabawasan ang sakit. dati kasi kaya pa nyang tiisin pero ngayon halos mawalan sya ng malay kapag sumusumpong ito.

matagal na rin di nagpapadoctor si andrea. nagsawa na sya sa ospital at sa mga gamot. di naman nawawala ang sakit ng ulo nya.

ngayon nasa ospital na naman sya pag gising nya. di na nya alam na dinala sya dun dahil nawalan sya ng malay kanina sa sobrang sakit.

ang kuya Jayson lamang nya ang tanging kasama nya ngayon dahil nasa cebu ang mga magulang nila at may business trip ang mga ito.

"kuya!" mahinang tawag ni andrea sa natutulog na kapatid na nakayuko sa may paanan nya.

"gising ka na pala. masakit pa ba ang ulo mo?! nagugutom ka ba? sunodsunod na tanong ng kuya nya sa kanya

ngumiti lang sya sa kuya jayson nya. alam kasi nyang mahal na mahal sya nito.

ito ang unang pagkakataon na hinimatay sya sa sobrang sakit kaya nauunawaan na nya kung bakit nasa ospital sya ngayon.

"wag ka ng magworry kuya. im fine na" sabay ngiti nito sa kapatid

"palagay mo di ako mag aalala sa nakita kong kalagayan mo?!" nakasimangot na tungon ng kuya nya

" ok na ako so wag na magsimangot hhmm.. sila mama alam na ba nila?" tanong ni andrea

"on the way na sila. mamaya andito na ang mga yun" sagot ng kuya nya

nagkakatuwaan silang dalawa ng biglang pumasok ang mga magulang nila at ang doctor na tumingin sa kanya kagabi

agad syang niyakap ng mommy at daddy nya pagkalapit nito sakanya.

"are you ok hija?" tanong ng mommy nya

"i'm fine na ma" malambing na sagot nya.

"are you sure?" segundang tanong ng daddy nila

"Yes dad im very much sure!" nakangiting tugon nya dito

"Doc, is she really fine?" tanong ng daddy nya s Doctor na kasama nila

"We need to do some test, so she needs to stay here for few more days" sagot ng doctor

at lumabas na ang mommy at daddy nila kasama ang doctor na parang may pinag uusapang seryosong bagay.

"kuya yun cellphone ko dala mo?" tanong nito sa kapatid

"Oo alam kong hahanapin mo yun pag gising mo eh" ngisi ng kuya nya sa kanya

"sino ba yang katext mo at ngiting ngiti ka dyan?" usisa ng kuya nya ng mapansin nitong ngumingiti itong mag isa habang nagtetext

"wala naman. yun kaibigan ko..dapat magkikita kami kahapon kaso di ako nakapunta" sagot nya

"ah. sige at matutulog muna ako saglit. magdamag akong di nakatulog sa pagbabantay sayo" sabay higa sa sofa sa kuwarto nila sa opital

_And naalala ko ulit mag Update :)

Sana may magbasa pa rin kahit papano :)

di ko pa alam kung sino character kong lalake eh.

dapat yun bagay din kay mi amor hahaha

Thankie.. :)