Sa Aking Mundo...

chapter 10 (killing me softly)

"Doc ano ho ba ang kalagayan ng anak namin?" bungad na tanong ng mommy ni andrea kay Doctor Dominguez.

Si Doctor Feliciano Dominguez ay kilalang specialista o mas kilala bilang Neurosurgeon.

"base sa result ng mga pag aaral ukol sa sakit nya. wag sana kayong mabibigla pero" putol na sagot ni Dr. Dominguez

"ano ho ang ibig nyong sabihin?" tanong ng daddy ni Andrea

"ilang beses namin pinag aralan ang sakit nya at nagswxond opinion na rin ako sa mga kaibigan kong neurologist pareho ang resulta nila." sagot nito

"doc, ano ho ang sakit ng anak ko?"umiiyak ng tanong ng mommy ni Andrea

"may brain tumor po ang anak ninyo. nagsimula ito noong maaksidente sya noong bata pa sya. hindi lang kaagad na detect dahil natatakpan ito ng mga brain cells nya." mahabang paliwanag ng doctor

"may lunas pa ba ang sakit nya?" tanong ulit ng daddy ni Andrea

" kailangan pa syang suriin mabuti. at kung kakayanin ng katawan nya ang operasyon." tugon ng doctor sa mga ito

di na makapagsalita ang mag asawa sa mga narinig nila tungkol sa sakit ng kanilang anak.

samantala sa kuwarto ni andrea may dumating syang bisita. si Patrick ang best friend ng kuya nya na matagal na rin nanliligaw sa kanya

gwapo si Patrick. Galing din sa mayamang familia at one of the closes friends ng family nila.

hindi maikakailang swerte talaga ang babaeng mamahalin nito. pero bakit di sya magustuhan ni andrea kahit na anong sugid nitong manligaw tanging pakikipag kaibigan lang ang maisusuklo nya rito.

"maganda ka pa sa hapon andrea" bungad na bati ni patrick pagpasok nya sa kwarto niya

siniko naman ni jayson ang kaibigan ng makapasok ito ng tuluyan sa loob. may dala itong roses and baskets of fruits na agad naman kinuha ni Jayson ng iabot ito ni Patrick.

"kahit kelan bolero ka talaga!" nakangiting sagot ni andrea dito

"nasobrahan ka na naman sa kakaisip sakin kaya sumakit na naman ang ulo mo ano?" biro nito kay Andrea

" at ang kapal pa rin naman ng mukha mo" nakatawang sagot nito

"hoy Patrick magtigil ka nga at baka ako ang manakit sayo" sabad naman ng kuya niya dito sa kaibigan

"best friend naman" kakamot kamot na sagot nito kay jayson

"wag mo akong mabestfriend bestfriend alam mong may sakit ang kapatid ko eh bumabanat banat ka pa jan banatan kaya kita?" at humagalpak na sa tawa si Andrea sa mga tinuran ng kuya nya sa kaibigan

ito ang masyang eksena na nadatnan ng mga magulang nila pagpasok ng mga ito sa kwarto. di tuloy nila maiwasang lalong malungkot para sa kanilang anak na si Andrea. ang mahal nilang bunso

napansin ni Jayaon ang kalungkutan sa mga mata ng magulang niya kaya lang di na muna sya nagtanong dahil alam nyang di pa handa ang mga itong sabihin kung ano man ang sinabi ng doctor sakanila.

"Andrea, anak wala na bang masakit sayo?" tanong ng mommy nila

"wala na ma. pwede na ba ako lumabas?" sagot nito sa ina

"hundi pa anak. oobserbahan ka pa daw ng mga ilang araw pa" tugon ng mommy nya sa kanya habang palihim na lumabas ang kuya at daddy nya.

"dad, whats going on?" bungad na tanong ni jayson sa ama

" she has brain tumor" malungkot na sagot nito sa anak.

_an

thank you po sa lahat :)