"Ameliyat iyi geçti." hyungun bunu söylemesiyle tuttuğum nefesimi verdim. Küçüğüm yaşayacaktı.
"Birazdan odaya alacağız, uyandıktan sonra girip görebilirsiniz." Ji Yong hyungun Yoongi'nin ailesine sarılıp konuşurken ben de bizim çocuklara doğru ilerledim. Hepsinin gözleri yaşlıydı. Seokjin ve Namjoon'un ortasına oturdum ve Namjoon'a bakarak Seokjin'in omzuna başımı koydum. Namjoon ise çatık kaşlarıyla oturdu bir süre ben ise uykunun kollarına atladım.
*****
"Jeon Jungkook adlı hasta uyandı. Onu görebilirsiniz." hemşirenin konuşmasıyla herkes ayaklandı ve Jungkook'un odasına ilerledi. Ben ise arkalarından yavaş yavaş ilerledim. Odaya girdiğimde Jungkook herkese bön bön bakıyordu. Annesi yanına ilerledi.
"Bizi hatırlıyor musun oğlum?" bir umutla sorduğu soruyla gözlerim dolmaya başlamıştı.
"Hayır siz kimsiniz?" Jungkook ise hiçbir şeyi anlamamış bir şekilde cevap vermişti.
"Ben senin annenim yavrucum şuradaki de baban" demişti babasını göstererek "ve bunların hepside senin yakın arkadaşların." bizi gösterek konuşmasını sonlandırdı.
Biraz daha konuştuktan ve Jungkook'a bir şeyler anlattıktan sonra herkes odadan çıkmıştı. Sadece ben ve Jungkook vardı odada. Sandalye çekip oturdum yatağının yanına, odaya girdiğimden beri pek konuşmamıştım ve şimdi konuşmam lazımdı.
"Merhaba sevgilim." Jungkook gözüne far tutulmuş gibi tavşan gibi bana bakıyordu.
"Se-sevgilim mi?"
"Evet sevgilim. 10 senedir arkadaşın ve 3 aydır da sevgilin."
"Hiçbir şey hatırlamıyorum. Bunun için özür dilerim." yüzündeki üzgün ifadeyle konuşmuştun. Ve benim gözlerim tekrardan dolmaya başlamıştı.
"Bu senin elinde değil ki, özür dilemene gerek yok."
"Yine de özür dilerim." şu an da seni öyle öpmek istiyordum ki Jungkook. O dolu gözlerinden her yerinden kendimi tutmak o kadar zordu ki. Elimden gelen tek şey sadece uzanıp saçlarını okşamaktı. Bana mı öyle mi geldi bilmiyorum ama Jungkook sanki ben saçlarına dokunduğumda huzurla kapatmıştın gözlerini. Ya da ben öyle ummuştum. Biz bir şeyler daha konuşurken aklıma yaptırdığımız dövmeler gelmişti. Bileğine uzanırken dikkatle beni izliyordun. Bileğini tutup yavaşça aramıza doğru çektim ve kendi bileğimi de seninkinin yanına koydum. Bileğini göstererek konuşmaya başladım.
"Bak Jungkook bu yukarıdaki tarih benim doğum günüm ve alttaki de ilişkimizin başladığı gün" sonra da kendi bileğimi gösterdim "bu da senin doğum tarihin ve yine aynı şekilde ilişkimizin başladığı gün." dikkatle incelemiştin bileklerimizi Jungkook aklına kazımaya çalışır gibiydin. Sen bileklerimize baktığın sıra da o da ya bizimkiler gelmişti, biz de konuşmamızı sonlandırmıştık.
******
Sen hastanede olduğundan beri birkaç gün geçmişti. O geçen her günde senin yanindaydım hep. Yavaş yavaş bize alışmaya başlamıştın. Bugün yine gelmiştim hastaneye ama odanda yoktun. Hemşirelere sorduğumda herkesin seni aradığını ama bulamadığını söylemişti. O zaman ne kadar korkmuştum biliyor musun Jungkook? Beynim alev almaya başlamıştı. Her yeri aradım ama hiçbir yerde yoktun. En son çatıya çıkmıştım bakmaya. Orada bir kenara oturmuş gökyüzünü izliyordun. Seni gördüğüm an rahatlayarak derin bir nefes aldım ve yanına gelip oturdum. Benim geldiğimi anlamıştın nereden anlamıştın bilmiyorum çünkü bana hiç bakmamamıştın ama anlamıştın. Gökyüzüne bakarak konuşmaya başladın.
"Anlamlandıramadığım bir şeyin içindeyim şu an. Hiçbir şeyi hatırlamıyorum ama bana o kadar yakın ve iyi geliyorsun ki Yoongi hyung. Senin yanında kendimi çok mutlu hissediyorum. Seni gördüğümde midemde kelebekler uçuşuyor. Beynim hatırlamasa da bedenim hatırlıyor seni. Sana sarılmak istiyorum. Seninle olmak istiyorum ama bunu anlamlandıramıyorum." konuşmaya başladığında sana dönmüştüm Jungkook. Ve konuşmanı duyduktan sonra o kadar mutlu olmuştum ki şu an benden mutlusu yoktu. Konuşmanı bitirince bana dönüp öyle bir baktın ki, bana. Dayanamayıp ellerimi yanaklarına koydum ve dudaklarımı dudaklarınla birleştirdim. Bana karşılık veriyordun. Her şeyin eski haline dönmeye başladığının hissetmiştim ve şu anda mutluluktan ağlıyordum ,sen de ağlıyordun. Dudaklarımızı ayırdığımızda
"Beni hiç bırakma Yoongi" dedin. Ben seni bırakamazdım ki Jungkook. Bırakmazdım zaten.
"Bırakmam Jungkook."
Eveeet kitabımız bitmiş bulunmaktadır. Sizi seviyorum my precious. Sağlıcakla kalın. Yorumlarınızı bekliyoruum~