&9&

101 15 18
                                    

Arkadaşlar öncelikle çooook özür diliyorum.Yeni bölüm baya bir uzun süre sonra sizlerle buluştu ama deydi  bence ;)

İyi okumalar diliyoruuum ve sizleri seviyoruuum <3

**************************

Yalkın,Yalkın,Yalkın...

Kaç gündür beynimi kemiren bu isimden nefret ediyorum. Nasıl oluyorda bu kadar saygısız bir kişiliğe sahip olabiliyor ?

Ona bunları yapmasını sağlayan tek güç para... Bu beni daha çok delirtiyor .  Çünkü paran varsa her şey serbest bu adaletini yediğimin dünyasında.Paran varsa gücün var,gücün varsa herkezi ezmeye hakkın var. Kimse çıkıp bu kuralı değiştirmeye çalışmıyor.Onlarda haklı kendi işlerine yarayan bir şeyi neden kaldırsınlarki. Madem sen bir şey yapmıyorsun o zaman yapanlara karışmayacaksın .

Bu Yalkın denen çocuğu da bu yüzden bu kadar kafama taktım. Ona söylemek istediğim o kadar çok şey var ki. O gün söylememiştim Nilgün Hanım engellemişti . Ama kararım kesin , onunla konuşaçağım. Fakat tüm gün boyunca bu odada yatarak onu bulamam,dışarı çıkıp onu aramam gerekiyor  yani en azından şansımı denerim. Belki bugün hastanededir .

Hemşire zaten biraz önce gelmişti. Tekrar gelmesine uzun bir süre var ve ben bu süre zarfında hastanede gezebilirim.

Yavaş yavaş yataktan doğruldum ve terliklerimi ayağıma giydim. Durumum gayet iyi olduğu halde neden hâlâ yatakta olduğumu anlamıyorum.

Neden hâlâ gezmeme izin verilmiyor bir türlü  çözemedim. Kapıya doğru yaklaştım ve kapının kolunu sessiz bir şekilde açtım. Kafamı  kapının arasından sokup dışarıya bakmaya başladım.

Koridorlar bugün her zamankine göre biraz daha sakindi. Doktor yada hemşire olmadığına emin olduktan sonra dışarı çıktım ve hemen kapıyı kapattım. Seri adımlarla koridorun sonuna ilerledim. Nilgün Hanımın odasının yanındaki koltuğa oturdum. Planım burada oturup içerden çıkan kişiyi görmekti.Arada bir koridoruda kontrol ediyordum.

Uzun süre koltukta oturduktan sonra artık kalkmak gerektiğini anladım. Hafiften başım dönmeye başlamıştı.Tam koltuktan kalkacakken  duyduğum o tanıdık sesle donup kaldım.

"Ne o küçük hanım yoksa beni mi  özledin ? "

"Ne saçmalıyorsun sen ya ? Ne özlemesi ?"

"Bilmem bende sana soruyorum işte. Geçen sefer beni gördün ve bu yakışıklı halime dayanamayıp bana aşık olup sonrada doktordan benim randevu saatlerimi öğrenmiş olamaz mısın ? "

"Hayal gücünün ne kadar alt seviyelerde olduğunun farkında mısın ? Aslında senide anlıyorum. Nede olsa hayal gücü parayla satın alınmıyor."

"Alamayacağımı nerden biliyorsun ?"

"Aaa pardon sen her istediği şeyi aldıran o küçük çocukların büyümüş versiyonusun , ben bunu nasıl unuttum? Babana söylersin alır sana bir hayal gücü"

"Bak ilk defa doğru bir şey konuştun.Haklısın istediğim her şeyi alırım ve küçük hanım ,sen buna karışamazsın."

"Karışırım  yada karışmam . Sende buna karışamazsın."

"Kızım sen önce gitde annen baban sana büyüklerine karşı nasıl konuşulurmuş öğretsin."

Annem , babam .. Onları düşünmemeye , onların yokluğunu hissetmeyi unutmaya çalışırken tanımadığım bu yabancı kişinin ileri geri konuşması sinirlerimi bozmuştu.

"Ne o sustun küçük hanım."

"Şerefsizin tekisin."

Sinirlerince ağzından çıkan şeyleri kontrol edemeyen biri olarak söylediğim şey çok hafif kalmıştı.

"Ne dedin sen ?"

"Şerefsizin tekisin diyorum. Hiçbir şey bilmediğin halde yorum yapacak kadar şerefsizsin"

"Bana bak kızım doğru konuş benimle. Karşındakinin kim olduğunu unutma -

"Kim olduğun zerre umrumda değil . Kralın oğluda olursan ol benim için karektersiz birinden başkası değilsin."

Sinirlerince başımın dönmesi daha artmıştı. Sinirle ayağa kalkınca da dengemi kaybedip yere düşmüştüm.

"Bak numara yapıyorsan on numara oyuncusun bunu bil yani "

Basımda saçma sapan konuşan karektersize cevap veremeyecek kadar kötü olmuştum. Gözlerim kararıyordu ve zorda olsa sesimin çıktığı kadar koridora seslendim

"Ya..yardım edin lütfen, lü..lütfen"

*********

Gözlerimi zorlukla açtığımda ilk önce Emine  Hanımın telaşlı gözlerine merhaba demiştim.

"Meyra tatlım iyi misin ?"

"Evet merak etmeyin."

"Neden bize haber vermedin ?"

"Canım çok sıkılmıştı bu yüzden biraz dolaşmak istedim . Kendimi de iyi hissetmiştim. Kusura bakmayın böyle olacağını tahmin edemedim."

"Biliyorum canım ama uzun bir süredir yattığın için ayağa kalktığında başının dönmesi kaçınılmaz bir durum. Zaten bu yüzden seni yanlız bırakmıyoruz. Bu yüzden seni buraya getiren arkadaşına teşekkür borç-

"Kim getirdi ki beni buraya ?"

"Adını söylemişti ama unuttum neydi acaba Yalçın mı yoksa-

"Yalkın "

"Hah evet Yalkın. Seni kucağında orana kadar taşıdı Meyra gerçekten çok şanslısın öyle bir arkadaşa sahip olduğun için.

"O benim arkadaşım falan değil . Hatta hiç bir şeyim değil"

"Peki kim o çocuk Meyra ?"

"Şeyy ben biraz uyuyabilir miyim ? Kendimi yorgun hissediyorumda ."

"Tabii ki  canım. Bir şeye ihtiyacın olursa düğmeye basman yeterli biliyorsun "

"Biliyorum,görüşürüz."

"Görüşürüz canım"

Beni buraya kadar o taşımıştı. İnanıyorum ya hem bana inanmamıştı hemde yardım etmişti. Ama bir şeyden kesin emindim. Bende Meyraysam bu çocuğu çözecektim.......

******

Beğenmenizi umuyorum arkadaşlar ... Seviliyorsunuz ..

Bu arada canından bile çoooook sevdiğim arkadaşımın yazdığı hikayeye de bir göz atarsanız çoook sevinirim . Adı "Pilsiz Kumanda" Beğeneceğinizi biliyoruum ve sizleri seviyorum <3<3<3<3<33....






Beyaz Benim KaderimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin