Herşey yerine oturmuştu. Peki abim kimdi ?
Bedenim artık yaralarımın acısından yorgun düşmüştü. Nerdeyse bayılacaktım. Demek istemiyorum ama " annemin" gözlerinin içine bakarak" Abim kim?" dedim. Bunu bilmende artık sakinca yok dedi. Ve cebinden bir fotoğraf cikartti. Fotoğrafa bakarak sırıttıktan sonra fotoğrafı öptü ve bana gösterdi . Fotoğrafı gösterir göstermez . Gözlerim karardı. Ve bayıldım. Uyandığımda her yerimde sargı bezi vardı. Yaralarımı sarmisti ama neden oysaki benim canimi acitirken cok mutluydu . Birden aklima o fotograf geldi. Benim abim olamazdı. Benim abim sevdiğim çocuk olamazdı. Gözümden bir damla yaş aktı. Benim abim Burak olamazdı......
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İŞKENCE
Hororkumsal bir araba kazası geçirir ve kendini bilmediği bir odada bağlı olarak bulur.Daha sonra başına gelen kan dondurucu olaylar siz okuyucuların nefesini kesicek kadar korkunç.
