KATİL Ölüme Çağrı

BÖLÜM 5

Sonunda davet başlamış, nerdeyse herkes buradaydı. Emir özellikle babasının arkadaşlarının gelmesine çok özen göstermişti. Ve hepsi buradaydı. Emir onları geçirirken, gözlerindeki gurur ifadesini görerek memnun oluyordu.

Gözleri Sena'yı arıyordu. Hala gelmemişti, oysa geleceğini söylemişti. Samet Cemre'yle beraber çoktan gelmiş, konukları karşılıyordu. Her gelen konuk Samet'e, Cemre ile ne zaman evleneceğini soruyordu. Emir'in de niyeti oydu: bir an önce bu ikisini evlendirmek. Çünkü bu kadar nişanlılık süresi yeterdi.

Bunları düşünürken kapıdan çok düzgün giyili ama Emir'in tanımadığı bir iş adamı geldi. Yani tipi iş adamı gibiydi. Emir'e elini uzatarak:

-"Merhaba. Emir Bey?" dedi.

+"Evet de,, tanıyamadım sizi?"
dedi elini sıkarken. Adam Emir'in gözlerinin içine bakıyordu, tuhaf bir şekilde ürkmüştü adamdan. Gözlerinde tuhaf bir bakış, yüzünde de muzip bir gülüş..

-"Ben babanızın çok eski bir dostuyum. Adım Sinan. Sinan Gürsel. Doğrusu beni davet etmemiştiniz, unuttunuz heralde. Oysa babanız beni hiç unutamazdı."

Adam hala elini sıkıyordu Emir'in.

Yine aynı bakış..

+"kusura bakmayın efendim, böyle mühim birini nasıl unuttum inanın bilmiyorum. Mazur görün."

Sonunda, elini geri aldı Emir..

-"yok önemli değil, kusurunuzu yoğunluğunuza veriyorum," Sahte bir gülümseyiş belirdi Emir'in yüzünde. Bu adam ukalâ biriydi. Kaldığı yerden devam etti Sinan bey(!):

-"bu şekilde düşündüm ve davetsiz olsamda geldim. Sonuçta böylesine büyük bir şirketin açılışını kaçıramazdım. Hele ki bu arkadaşımın şirketiyse.."

+"iyi yapmışsınız efendim, tekrar özür dilerim."

Bir an önce geçse de bahçeye, Emir kurtulsa...
Allah'tan Samet geldi, o da tanımıyordu Sinan Bey'i..
Neyse ki sonunda Samet bahçeye geçirdi adamı..

***

Uzun bekleyişin sonunda Sena gelebilmişti. Buz mavisi bir elbisenin içinde Emir'in içini eriten bir gülümsemeyle yanına yaklaştı. Emir kesin bu gece söylemeliydi. Artık yeterdi. Yine heyecanlanmaya başlamıştı. Sena yanına gelince bir selam faslından sonra içeri geçtiler. Bahçeye girdiklerinde Samet'in ortamı oluşturmak için yaptığı konuşmanın sonuna yetişebildiler. Samet sahneye Emir'i davet edip Sena ile Cemre'nin yanına gitti. Aras'ı da yanına aldı ve en ön safta Emir'i dinlemeye başladılar.

Emir boğazını temizleyip konuşmaya başladı:

"Hepinize geldiğiniz için teşekkür ederim. Benim için çok önemli bir gün. Biliyorsunuz ki, annem ve babam vefat edeli 4 sene oldu ve ben tek başıma bu yükün altına giremezdim. Bana yardımıyla, desteğiyle he daim yanımda olan ve kendisini kardeşim yerine koyduğum Samet Ünal'a teşekkür ve takdirlerimi sunuyorum. Bu şirketin bu kadar çok büyümesinde en çok onun katkısı oldu."

Herkes pür dikkat dinlerken gözleri Sena'ya kaydı. Gülümseyip o melek yüzüyle kendisine bakıyordu. Ona bir gülümseme yolladıktan sonra kendini topladı ve konuşmaya devam etti,

"Nerdeyse hepiniz babamın meslektaşlarısınız. Babamın size sonsuz saygısı vardı. Bu işe verdiği değerin aynısını size de veriyordu. İşini severek yaptığı için çok başarılıydı. Ama hayat bu sevincini çok yaşatmadı ona. Babam bana, bi çok şeyin yanında bir de kararlarımı mantığımı kullanarak verebilmeyi öğretti. O gittikten sonra da öyle yapabildim. Çünkü benim babama olan sevgim, onun işine olan sevgisinden daha fazlaydı. Eğer o öldükten sonra kendimi yasa boğsaydım heralde bu noktaya gelemezdim. Babam bana hayatı devam ettirebilmeyi öğretti. Ona bütün bunlar için, en çok da 'babam' olduğu için çok teşekkür ediyorum. Beni dinlediniz, size de teşekkür ediyorum. Lütfen rahat olun ve eğlenmenize bakın."

***

-"Nasıldı konuşmam Hocam?"

+"çok iyiydi Emir Bey, etkilendim."

Senayla Emir konuşmaya dalmışken araya Samet girdi:

-"sena hocam bu Emir Soner'in uzun zamandır size söylemek istediği birşey var," Sena Emir'e, Emir'de Sena'ya baktı. "Abi başla artık. Bakma öyle,hadi ben gidiyorum Cemre'nin yanına."

Samet gitti, Emir de önüne döndü. Elindeki içki bardağına baktı. Sonra da Sena'ya.

Göz göze geldiler, bi müddet böyle kaldılar.
Sena böldü:

+"Evet, dinliyorum."

Emir kendini kaybediyordu bu gülümseyişte. Artık lafı uzatmak istemiyordu. Artık şu utangaç erkek kalıbından çıkmak istiyordu. Belli ki Sena da uzamasından sıkılmıştı. Kafasında cümlelerini topladı. Derin bir nefes aldı ve:

-"Ben, beraber olalım istiyorum Sena. Seninle.."