5.bölüm

747 36 16
                                    

Uykumda güzel rüya görüyorken birden kabusa dönüşmeye başlamıştı. Güzel rüyam luffyle ile geziniyorduk. Luffy mutluydu bende mutluydum aniden hava kararmaya başlar. Kara buluttan tane tane damlalar atmaya başlar kısacası yağmur yağmaya başlar. Luffynin yüzü mutluyken birden üzgün olur. Birden bana bakar belli ki öyle zannediyordum. Gözleri bana bakmıyordu. Arkama döndüğümde yerde yatan ace vardı. Ölmüş hali vardı yerler kanlar içindeydi. Luffyye hızlıca döndüğümde gözlerinden yaşlar aktığını gördüm.O an kalbim çıt diye acı hissetti sanki bardak kırılmış gibi. Luffye tam seslenecekken yatağımdan terlemiş şekilde uyandım. Yanıma baktığımda robin yoktu her zaman ki gibi erken kalkıyordu. Vücudum öyle terlemişti yatak bile ıslanmıştı. Sakinleşmek isterdim lakin luffynin acılarını fark edince sakinleşemiyordum. Ayağa kalktım üstümü her zaman ki giysimi giydim. Odamdan çıktım bahçede hiçkimse yoktu birden mutfaktan sanji çıkar ve "nami-san herkes sofrada güzel uyuduğun için seni uyandırmadık"dedi. Bense tamam şekilde kafamı salladım. Sanırım sanji rüyamda mutluyken halimi gördü kabusdaki halimi görse hemen uyandırırdı. Mutfağa girerken derince nefes aldım içeriyegirdim herkes her zaman ki eğlenerek yiyordu ve sofraya oturdum. Önümdeki yemekleri yerken luffye bakıyordum her zaman ki gibi gülümsüyordu lakin onun içinde acenin acısı vardı. Sabrediyordu mutlu olmaya çalışıyor acaba en son ne zaman ağladı? Aradan biraz zaman geçti herkes mutfaktan çıkmaya başladı sanji tabakları toplarken robin de yardım ediyordu. Luffy tam mutfaktan çıkacakken "luffy bekle seninle konuşmam gereken önemli birşey var"dedim. Luffy tamam şekilde kafasını salladı. Kafamı robine çevirip sanjiyi alıp çıkarmısın şekilde kafamla işaret ettim. Robin hemen anladı tamam şekilde kafasını salladı. Robin sanjiye dönüp "sanji bana bahçede yemek ile ilgili birşeyler anlatır mısın?"dedi. Sanji sevinerek "tabiki de robin-chan"dedi. Sanji ve robin mutfaktan çıktı. Luffy hiçbirşey anlamamış boş boş duruyordu. Luffynin önüne geçtim tekrardan derin nefes aldım.

Nami: luffy beni iyi dinle.

Luffy: evet nami?

Nami: b-b-ben..

Luffy: ??

Nami: seni s-s-seviyorum!!

Luffy: ??!!

Nami: biliyorum sen anlamazsın aşklardan.

Luffy: nami..

Nami: aptal gibi sana aşık oldum! ne kadar yumruk atsam da! ne kadar kızsam da! hala seni sevdim!

Luffy: ...

Nami: ayrıca ben en önemli günündde bile yanında olamadım!

Luffy: ne? hangi gün?

Nami: (sesi titremeye başlar) 2 yıl öne ace nin öldüğü gün!

Luffy: .......

Nami: (ağlamaya başlar) ben gerçekten üzgünüm luffy.....ben dayanamıcam....senin acı çekmeni istemiyorum....

o an luffy bana hızlıca sarılır. Kulağıma yaklaşıp sessiz sesle konuşmaya başlar "nami geçti artık evet acı çekiyorum ama mutluyum sizlerle olduğum için"dediğinde bende luffye sımsıkı sarıldım. (resimdeki gibi) aradan 20 saniye geçtikten sonra sarılmayı kestim. Luffynin yüzüne baktım "eeee luffy cevabın ne?"dedim.Luffy şaşırarak "ne cevabı?"dedi. Bense "a-a-şk itiraf ettim ya"dedim. Luffy birden utanıp arkasına döner ve "hihihihi başka zaman vererim cevabı"diyip hızlıca odadan çıktı.B-b-b-b-bi dakka bizim luffy utandı mıı???!?!?!! gerçekten aşklardan anlıyor mu? Biraz büyüdükten sonra anlar diye düşünmüştüm. Yani yirmibir yaşına kadar o zamana kadar beklerdim benim için sorun olmazdı. Ayrıca cevabı sonra mı verecek düşüncek yani. Ben şuan acayip şoka girmiş durumdayım.Herneyse derin nefes aldım mutfaktan çıktım.Luffyler ve bizimkiler bahçedeydi.Yanlarına tam gidecekken denizin sol tarafında gemiler gelmeye başlar.
DEVAM EDECEK

kaptan x rotacı (luffyxnami) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin