Red Balloon • ChanBaek [Tamamlandı]

• İlk Adım, İlk Öpücük

** Merhaba!!! Bu bölüm ilk bölüm olduğu için giriş mahiyetinde. Bundan dolayı olacak ki  yavan veya sıkıcı gelebilir (evet yazdıklarıma asla güvenmeyeceğim) ancak düşündüğüm kurgu klasik kurgular gibi değil. Bir iki bölümden sonra olay ağı genişlemeye ve hikayenin takip edeceği seyir kendini belli etmeye başlayacak. Tamda bu nedenden Mimi ne yaptıaaaaan demeyin bana şekerlerim. Çok heveslenerek başladığım bir kurgu. Özellikle baba olan Baekhyun'u yazmak uzun zamandır istediğim bir şey. Aralıklarla canınızı sıkacağım sonra sıktığım canınızı çok mutlu edeceğim. Uzun soluklu mu olur bilmiyorum. Bende sizinle birlikte neler olacak tecrübe edip göreceğim. Lütfen desteklerinizi esirgemeyin! *-*

Doğum günleri... İnsanın hayata ilk merhaba dediği o gün. İlk ağlaması ve ailesini ilk selamlaması. Hayata bir sıfır bir öncelikle geldiği o özel gün... Bazı insanlar için sıradan bir zaman olsa da hayata ilk merhaba denilen an bazılar için paha biçilemez şekilde özeldi. Baekhyun için bu yaş günü her şeyden daha önemliydi. Tam on sekiz yıl önce bugün, altı mayıs sabahı Baekhyun dünyaya gelmişti.

On yediden, on sekize. Baekhyun bugün resmen bir yetişkin oluyordu. Artık ailesine bağlı olarak bir şeyler yapmak zorunda değildi, kaçak içki almak zorunda değildi, ehliyeti aile kontrolünde olmak zorunda değildi, kitapçıların porno filmleri satan yerinden gizlice porno filmler aşırmak zorunda değildi. Çünkü Baekhyun bugün tam tamına on sekiz yaşına basmıştı ve artık reşitti.

Ailesi bunu kutlayabilsin diye en yakın arkadaşı Chanyeol ile Baekhyun'u dışarıya yollamışlardı. Küçük oğulları artık rüştünü ispat ettiğine göre ve yetişkinliğe ilk adımını attığına göre doğum gününü de ailesi ile kutlamak zorunda değildi. Hala şaka gibi geliyordu ama Baekhyun gerçekten on sekiz olmuştu. On yedi değil, on sekiz. Araftan çıkmış gibi hissediyordu kendini. Ailesini bile mahkemeye verebilirdi ki bu düşünce bile onu mutluluktan deliye çeviriyordu. Aslında ailesini mahkemeye vermezdi eğer şansı olsaydı sadece annesini mahkemeye vermek isterdi. Babası ile pek sıkıntısı olduğu da söylenemezdi.

"Geldik mi?" dedi sabırsızca. Bunu bu gece on ikinci defa soruşuydu. Taksinin içinde yanında Chanyeol tam tamına yirmi bir dakikadır yoldalardı. Mekanı Chanyeol belirlemişti ve Baekhyun nereye gideceklerinden emin değildi. Çünkü bu gecelik Baekhyun telefonundan uzaklaşmış ve kendini sadece Chanyeol'e ve doğum gününe adamıştı. "Hayır." dedi bininci defa Chanyeol. Baekhyun ne kadar sabırsızsa Chanyeol onun bin katı daha sabırlı olan taraftı. Baekhyun ne kadar savruksa Chanyeol o kadar düzenliydi. Baekhyun ne kadar kendini bilmezse Chanyeol o kadar kendini ve en yakın arkadaşını bilirdi.

"Çok az kaldı. Sabret." Chanyeol mırıldandığında Baekhyun küçük yumruklarını sıkıp salladı kafasını usulca. Eğer Chanyeol sabretmesini isterse bunu yapabilirdi. Kendi sözünü, ailesinin sözünü ve dünyanın geri kalan insan nüfusunun sözünü dinlemediği kadar Chanyeol'un dediklerini dinler, kabul eder ama uygulamazdı. "Chanyeol?" Baekhyun fısıldadığında Chanyeol yüzünü Baekhyun'a döndü. Taksinin içi karanlıktı ve sadece şehrin ışıkları camdan yansıyordu. Bu açıdan ve her ne açıdan olursa olsun Baekhyun için Chanyeol iç gıdıklayıcı raddede yakışıklıydı. "Gideceğimiz yer gerçekten güzel değil mi?" On sekiz yaşına basacağı için bu detay kesinlikle önemliydi.

Chanyeol güldü yanında ki çocuğa. On sekizine basıyor olabilirdi ama ruhu yetişkinliği kabul edemeyecek kadar çocuktu henüz. "Sana layık olacak oranda çok güzel Baekhyun. Emin olabilirsin." Baekhyun bu cevabın üzerine önüne dönmüş ve gülümsemişti. "Ve geldik bile." Araba durduğunda Chanyeol mırıldanmış inmeden önce cüzdanını almıştı arka cebinden. Bugün Baekhyun'un doğum günü olduğu için her masraf Chanyeol'un cebinden çıkacaktı. Bunun için bir aydır aç geziyordu. Sırf para biriktirebilmek adına. Baekhyun'un ailesi de bir miktar para verince Baekhyun'u memnun edebilecek kadar para yığını çıkmıştı ortaya.