Mine Not Wanted Mate ✅

30. Dat is niet mijn probleem

Een hoofdstuk speciaal voor de 2k reads en omdat Mine not wanted mate weer op plaats 17 staat in Weerwolf!

Het liedje dat ik heb toegevoegd als bijlage komt voor in het hoofdstuk. Het liedje heet 'talking to the moon' van Bruno Mars.

-x-
love0for0drama

------------

Ik klop op de deur en wacht totdat Cameron zegt dat ik binnen mag komen.

Zodra ik één stap in de kamer heb gezet, vraag ik al: "Wat moet je?"

Ik weet het, ik weet het. Kan het nog onbeschofter?

Het antwoord is ja, maar ik denk niet dat dat een goed idee is.

"Ik vond dat je wel lang genoeg hebt kunnen praten met Rachel," zegt hij, "dus nu blijf je bij mij," vervolgt hij zichzelf.

Ik zucht. "Dus omdat jij hier zit, moet ik dat ook?" vraag ik ongelovig. Hij geeft een simpel knikje als antwoord. "Maar ik wil niet binnen in een studeerkamer zitten en niks te doen hebben," mopper ik.

"Je hebt het er zelf naar gemaakt," zegt Cameron opeens boos. Ha, ik werk hem op zijn zenuwen. "Als jij niet was weggegaan toen Max op je lette, hoefte je van mij niet hier te zitten."

Ik rol mijn ogen. Wat had hij dan verwacht? Dat ik braaf naar dat stomme vis-programma ging kijken?

Dan had hij het goed mis.

Met tegenzin neem ik plaats in een lege stoel in de kamer. Ik zak onderuit en probeer comfortabel te zitten.

*

Wat is het toppunt van verveling?

Een gesprek met je wolf aangaan.

En hoe erg verveel ik me?

Heel erg.

Dus wat ga ik doen?

Juist ja, heel zielig een gesprek met Valerie aangaan!

"Wat ben je toch weer aardig!" mompelt ze.

"Alsof ik dat nog niet wist," reageer ik sarcastisch. Ik bedoel: de meeste mensen weten waarschijnlijk al wel dat ik niet dat lieve aardige meisje ben ofzo.

"Misschien moet je één of andere therapie gaan doen waardoor je wat vrolijker wordt," stelt Valerie voor.

"Nah-ah, dan moet ik gaan praten met iemand die vragen gaat stellen als: 'hoe voel je je vanbinnen?' of 'wat zijn de obstakels in je leven?' Alsof ik daarop zit te wachten."

Dacht het niet dat ik dat ga doen!

"Mag ik alsjeblieft weg?" smeek ik Cameron. Ik verveel me dood en zelfs een gesprek met Valerie is te saai.

"En bedankt!"

Ach, ze weet zelf ook wel dat een gesprek over opvrolijkings-therapie    -of hoe je dat ook wilt noemen- niet echt interessant is.

"Nee, je blijft hier," zegt Cameron beslist.

"Maar ik heb niks te doen," zeur ik. De laatste tijd zeur ik echt veel. Vooral bij Cameron.

"Dat is niet mijn probleem."

Wacht, dat is niet zijn probleem? Dat zullen we nog wel eens zien. Ik denk namelijk dat hij een verveelde Nina leuk gaat vinden.

Ik sta op uit mijn stoel en loop naar Cameron toe. Bij het bureau stop ik met lopen en ik ga op de plek zitten waar de papieren liggen waarmee Cameron bezig was.