Better Than Revenge (EXO HunHan)

Revenge 11

Revenge 11

Louise's POV 

Ganyan ba siya mag turo? Kinikilig ako. Bigla naman akong nakaramdam ng pag init ng mukha ko. Shet. Bakit ganito ang kinikilos ng isang to? Kinikilig tuloy ako.

"Nakikinig ka ba?" tanong niya sakin. Napansin niya atang sa kanya ako nakafocus imbes na sa tinuturo niya. 

"Ahh.. Hehehe." napakamot na lang ako ng ulo ko. Ihh kasi naman eh! 

"Mamaya mo na ko titigan, focus muna tayo dito para matapos natin agad. Mamaya bigyan kita ng alot of time para titigan mo ko." sabi niya habang naka tingin parin siya sa folder. Shet lang. Nakakahiya ako! Ang pula na siguro ng buong mukha ko ngayon. Nakakainis! 

Buong time tuloy hindi ako makapag focus dahil nahihiya parin ako sa inasal ko kanina. Naka busangot na tuloy mukha nitong si Sehun dahil sa pag kairita. Pano kaya mali-mali yung pinag gagawa ko. Ih! Nakakhiya tuloy pati yung iba naming kasama nadamay pa. Ang bwiset naman kasi nitong si Sehun sigaw ng sigaw. Pati tuloy sila di mapag practice ng maayos. Lalo lang akong nahihiya sa ginagawa niya eh. 

"Urgh! Break muna nga tayo!" sigaw ni Sehun at umupo ito sa may upuan at uminom ng tubig. Ang hot niya tignan. Pawis kasi siya tapos basa ng konti yung buhok niya tapos habang umiinom siya kitang-kita mo yung adams apple niya! Sehun wae are you being Sehun?! Ang hot mo! Shet! Jung ano ano na naiisip ko! Ano bayan! Louise shatap! 

"Wait lang ah kukunin ko lang yung mga pinamili namin ni Louise kanina." sabi ni Xiumin atsaka ito nag madaling lumabas para kunin yung mga siopao na pinamili namin kanina. 

Maya-maya pa ay dumating na si Xiumin kasama yung iba pang members ng EXO na nasa kabilang practice room. Nilapag ni Xiumin yung plastic na puno ng siopao. 

"Siopao nanaman yung dala mo hyung?! Ano ba yan kaya nga ayoko pag si hyung yung bumibili ng pagkain natin eh, hindi mo na kaylangan pang manghula kung ano bibilhin niya. Siopao. Lagi naman eh. Haaay." reklamo ni Chen.

"Wag ka na ngang mag reklamo diyan, kain ka na lang. Atsaka masarap naman yung siopao eh, diba guys?" tanong niya sa mga members. Kaso wala ni isa sakanila yung sumagot. Nag pout siya. Aw! Ang cute naman! Mukha siyang pusa! Ang Cute niya! Isa pa nga! Whoi wag ka nga! Yan kakananaman eh! Tong nerd na to eh! Wag ka nga diyan! Ang cute cute niya kaya! 

"Masarap naman yung siopao diba, Louise?" naka pout niyang tanong. 

"Ou ang cute mo. Di mo na kaylangan tanongin." sabi ko habang kumikislap-kislap pa yung mata ko habang nakatingin sa cute niyang mukha.

"Pfft. Haha. Patawa ka talaga Louise, kain na lang tayo. Oh ayan kain ka." lumapit sakin si Xiumin at tinabihan ako sa upuan, inakbayan niya ako at inabot niya sakin yung siopao, inabot ko na lang kahit medyo nahihiya parin ako sa inasal ko kanina. 

"Tss." bigla na lang tumayo si Sehun sa upuan niya at lumabas ng kwarto. 

Problema nun? 

***

Nag kwentuhan lang kami ng iba pang mga members, maya-maya pa ay naisipan na nilang mag practice ulit. Bumalik na sa kabilang practice room yung ibang members. Hinanap ko si Sehun di ko siya makita, lumabas nga pala siya ng kwarto. Ano bang nangyari  sa lalaking yun. Bigla-bigla na lang umalis. 

"Labas lang ako saglit, hahanapin ko lang si Sehun."  paalam ko sa kanila. 

Lumabas ako ng kwarto. Dumiretso ako sa sala nila kaso wala. Sa kusina, wala. Binuksan ko rin lahat ng mga kwarto wala din. Pumunta ako sa viranda nila bakasakaling nandoon siya. Kaso pag dating ko dun, iba yung nadatnan ko. Bigla na lang bumagsak yung mga luha sa mga mata ko. Di ko inaasahan yung mga nakita ko.

May kahalikan siyang babae. Hindi lang basta simpling kahalikan. Yung konti na lang lamunin na nila ang isa't-isa. Para akong istatwa ngayon, di ko maigalaw yung katawan ko. Patuloy parin sa pag tulo ang mga luha ko. Ano ba tong nararamdaman ko. Mali to eh. Bakit ako umiiyak? May dapat ba akong ika-iyak? Wala naman eh. E bakit ka umiiyak kung wala naman pala? Ewan ko. Parang may sariling utak yung mga luha ko at bigla bigla na lang bumuhos. Hindi ko na kaya, kaya nag madali akong umalis doon ng hindi nila namamalayan. Masyado silang nasisiyahan sa ginagawa nila kaya hindi nila namalayan na may nakakita na pala sa kanila. 

Kinuha ko na ang ang aking bag at nagmadaling umalis sa kanilang unit. Hindi na ko nag paalam dahil napakasama ng nararamdaman ko ngayon. Masyadong halo-halo yung nararamdaman ko, hindi ko na ito mapaliwanag dahil sa dami. Nang malakabas ako ng unit nila ay pinagtitinginan ako ng mga tao sa lobby ng building nila. Dahil siguro ang pula ng mata ko. Yumuko na lang ako at hinayaan ko na lang sila. Patuloy parin ako sa pag lalakad hanggang makalabas ako. 

Pagkalabas na pagkalabas ko ng building nila ay agad akong pumara ng masasakyan pa uwi. Di naman gaanong malayo ito sa bahay namin kaya ok lang. Wala pang mga tatlong minuto may humitong taxi sa harap ko. Sumakay ako dito at kaagad na umuwi sa bahay. Pag ka dating ko ng bahay wla ng tao sa sala. Goodthing kundi patay ako pag  nakita nila akong umiiyak. Dahandahan akong pumanik at tahimik na pumasok sa kwarto ko. Buti na lang. 

Bianba ko muna yung gamit ko at saka ako humiga ng kama. Ayan nanaman ang mga luha ko. Parang ngayon lang ako nakakita ng taong nag hahalikan. Ang OA ko masyado. Ewan ko ba. 

Parang nakaramdam ako ng kakaiba noong nakita ko yun kaya ganito na lang ako mag react. Hindi ko kaso alam kung bakit ba ako nag kakaganito. Ano ko ba siya pa umiyak ng ganito? Kami ba? Hindi. Pero bakit nga ganito yung nararamdaman ko...

Possible kaya na may gusto na ko sa kanya? Ay! Erase! Erase! Mali! MALI! Wala, wala akong nararamdaman para sa kanaya. Anong wala. Eh kung maka iyak ka diyan parang naging kayo eh, so there's only one answer there. Na may nararamdaman ka for him. 

Sa tingin mo may gusto na ko sa kanya? Hindi..... hind ko pa alam.. 

Itutuloy....