He fell inlove with my bestfriend 💔

Chapter 4.

So ito, parang wala naman akong gana pumasok. After nung sinabi ni Sander yun. Pero, oh well, papasok parin, lalaban parin.

*Nasa school na*
Yung tipong nakita ko sila Sander at Mae pero, sadyang ayaw ko muna sila puntahan.

"Uy Angelica!! nandito kami, Mukhang pagod ka at walang gana ah?" sabi sakin ni Mae.

"Ay sorry, Di ko namalayan. Siguro nga sa pagod lang iyon" Ang sinabi ko kay Mae. Kahit namalayan ko talaga.

"Bka kailangan mo naman ng kasama bka mahilo ah?" Biro ni Sander.

"HAHAHAHA ndi naman grabi toh 😂"
Natawa kong sinabi.

"Joke lang naman HAHAHAHA" Ansabi naman ni Sander.

"Uy pasok na tayooo, malalate na tayo oh!!" Ansabi ni Mae

"o sigi sigi" ang sabi ko sakanya.

*Nasa classroom na*
Sinubukan ko uli puntahan sila Mitch at Leslie. Ndi na siguro sila makakalabas kung ganun.

"Mitch.... Leslie.." aking simula kong pagkasalita sakanila.

*ndi nila ako sinasagot, ndi man lang nakatingin saakin*

"Mitch...Leslie.. May problema ba kayo saakin? Bat parang, habang naging close ko sila Mae at Sander, lumalayo kayo sakin a-----" ndi ako pinatuloy

"E KAYA NGA EE, NDI MO NA NGA KAMI PINAPANSIN DITO OH!" Sigaw ni Mitch

"May bago ka lang mga close friends iiwanan mo na kami parang wala lang!!" sabi naman ni leslie.

Di ko alam bat biglang tumulo ang mga luha ko at sabay sabing "Kayo na nga tong ndi namamansin, ako na ngayon yung sinisisi nyo!!"

Narinig nila Mae, kaya pinuntahan nila ako.

"Oi, mitch at leslie, kayo na nga tong mangiiwan ee, Andami kayang naging kaibigan niyo,  tas biglang iiwanan niyo! tigilan niyo yang pinagsasabi niyo na kalokohan" ang sabi ni Mae sakanila

Then, umalis na kaming tatlo. Patuloy parin akong umiyak.

Uwian na, Sabi ko sakanila, na mauuna nalang ako. Ndi ako okay. Masyadong masakit yung iiwanan lang ako nila Mitch. Nakakasad. Wala namang akong kasalanan, tas biglang may galit nalang sila saakin, basta basta. Hays, hayaan ko nalang yung mga yun. Siguro, stress lang sila,or may iniisip sila so, bka pati ako nadamay na.