"Lisa, stop met dit gedrag. Je wilt me, ik zie dat."
"Dan zou ik als ik jou was een bril kopen."
"Goed idee! Dan kan ik je nog beter bekijken."
"Ga gewoon naar huis, Nick!"
"Ga je mee, ik wil mijn slaapkamer aan je laten zien."
"Ik ben niet zo stom...
"Mam! Waar zijn mijn schoenen?" roep ik vanaf de trap naar beneden. Misschien moest ik het gisteren allemaal al klaarleggen en niet 20 minuten voor de eerste schoolbel gaat, maar ach.
"Beneden!" krijg ik als antwoord terug. Ik kijk nog één keer in de spiegel als ik naar beneden wil gaan. Ik ben veel verandert in deze zomervakantie. Heel wat afgevallen. Dat komt doordat ik vier weken naar Egypte ging. Het eten is daar wel lekker hoor, maar het is daar gewoon heel warm. Door de warmte eet ik niet veel, maar ik zweet wel veel. Zo is het een beetje gekomen. Ook zijn mijn pukkels weg. Ik zie er nu gelukkig beter uit.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
(Foto outfit Lisa. Ik ben te lui om het uit te leggen, dus kijk maar gewoon naar de foto.)
Het is nog best warm en daarom heb ik lekkere zomerkleding aangedaan. Ik heb mijn blonde haren gekruld en een beetje mascara op gedaan. Ik bekijk mezelf en ik keur het goed.
"Lisa! Je vriendinnen staan buiten te wachten!" roept mijn moeder een beetje geïrriteerd. Ik kan haar niet ongelijk geven. Zij is altijd op tijd en ik ben blij als ik niet tien minuten te laat ben.
"Coming.." mompel ik wetend dat ze het toch niet hoort. Ik ren de trap af en doe snel mijn zwarte gympen aan. Ook al vind ik wit mooier, ik heb voor zwart gekozen. Waarom? Anders zijn ze na een halve dag al zo vies dat je ze weg kan gooien.
Ik pak nog een cracker en eet hem snel op. Ondertussen pak ik mijn laatste spullen zoals mijn telefoon en oortjes. Ik loop naar de garage en pak mijn fiets. Het is een beetje een oma fiets, maar wel een mooie aqua kleur. Ik fiets naar voren waar mijn vriendinnen staan.
"Heyy girlss!" schreeuw ik overdreven.
"Hey Lies!" roepen ze bijna in koor. Ik lach. We hebben een leuke vriendengroep. Het is niet een hele grote, maar het is altijd gezellig. 4 meiden (inclusief ik) en 2 jongens. Kim, Iris, Sophie, Sam, Max en ik. We praten over de vakantie tijdens het fietsen. De jongens zien we zo op school. Allebei zijn ze wel een beetje badboy, maar ze gedragen zich niet asociaal of arrogant. Anders werd ik ook niet vrienden met ze. Ik haat badboys.
Haat is geen groot woord. Als er een erger woord voor ze is, zal ik ze die geven. Drie badboys (Nick, Jens en Lars) hebben z'n beetje de hele school in hun hand. Veel meiden vallen voor ze. Waarschijnlijk hebben veel van die meiden de verwachting dat ze samen het bed delen en dat de badboy dan met ze verder wil. Goede grap he? De badboys dumpen elk meisje na één nacht. Het maakt ze niks uit dat ze harten breken. Maar alsnog vallen bijna alle meiden voor ze als de badboy met ze praat. Bijna iedereen. Ik niet. Never.
"Lisa, waar zit jij met je gedachte?" vraagt Iris lachend. Ik schrik op uit mijn gedachte.
"Ergens heel ver weg zeker!" zegt Kim nu ook lachend.
"Misschien wel in de wolken." voegt Sophie er dromend aan toe.
Ik lach om hun aparte gedrag. "Ja man." zeg ik sarcastisch. Ik kijk om me heen. We zijn al bijna op school. Ik vertel nog wat over mijn vakantie en dan zijn we al op school. We fietsen het schoolplein op. Er zijn aparte schoolpleinen op deze school. Een gele voor de eerste twee klassen, de blauwe voor de derde en vierde klassen, en de rode voor de laatste klassen. Ik zit nu in 5havo. Eigenlijk is de rode alleen voor havo en vwo. Want mavo heeft maar vier klassen.
Kletsend lopen we naar binnen en gaan alvast naar de aula. Het is traditie om met een toespraak het nieuwe schooljaar te beginnen. We ploffen op een bankje. Het is al aardig druk en bijna alle tafels zijn.
Opeens wordt iedereen stil. Ik lach gewoon door, want waarschijnlijk zijn het toch de badboys. Ik zit met mijn rug naar de ingang van de aula dus ik zie ze niet. Mijn vriendinnen zijn wel gewend dat ik een hekel heb aan die jongens dus hun vinden het niet raar dat ik niet stil ben. Maar nu kijken ze met een angstige blik in hun ogen. Ik kijk verbaast maar ga verder met mijn verhaal. Ik pak mijn flesje water uit mijn tas en drink wat.
Ik word aangetikt door iemand en stop met praten. Ik draai me om en zucht.
"Hey Nick, wat leuk om je weer te zien." zeg ik overdreven sarcastisch. Sarcasm is my only defense. Nick komt gevaarlijk dichtbij. Rillingen-op-mijn rug dichtbij. Hij weet het, want hij begint te grijnzen. Oh wat wil ik die grijs van zijn gezicht slaan.
"Lisa, wat heb ik jou gemist met jouw goede houding." sist hij sarcastisch terug. "Je kan het goed maken vannacht." Zei hij dat nou echt? Ik kan hem gewoon niet geloven. Ik sta op en gooi mijn flesje water over hem heen. Zijn grijs is gelijk weg. Zei ik slaan? Een flesje water over hem gooien is ook prima!
Iedereen begint te lachen, maar Nick en zijn badboy vriendjes geven iedereen een dodelijke blik en gelijk is het weer helemaal stil.
"Dit is nog niet over." Met die woorden verlaat hij onze tafel en gaat bij de populaire kinderen zitten. Oftewel de badboys en de meiden met honderd lagen make-up. Ik noem ze ook wel sletjes. Iris, Sophie en Kim kijken mij verbaast aan.
"Hoe durf je dat? Ik zou het niet durven, waarschijnlijk zou ik al verlamd raken door zijn ogen." zegt Kim heel snel. Oke, dat moest ik haar toegeven. De drie jongens hebben prachtige ogen. Ze zijn ook gewoon heel knap. Als ze ook een goed hart hebben, zal ik zeggen dat ze perfect waren. Maar dat hebben ze niet.
"Heyheyy!" zeggen Sam en Max terwijl ze net de aula binnen komen. Ik sta enthousiast op en geef ze allebei een knuffel.
"Hi appelflap!" begroet ik Sam. Lang verhaal. Leg ik nog wel een keer uit.
"Hey dwerg!" begroet hij mij terug.
"Ik ben geen dwerg, jij bent gewoon heel groot." roep ik nep beledigend .
Iedereen in ons groepje begint te lachen om mijn gezicht. Ik lach vrolijk mee en ik begroet Max. We horen dat de directeur wilt beginnen dus we worden langzaam stil.
Nick.
"Ewa bro's" begroet ik Lars en Jens. We stappen op hetzelfde moment uit onze auto. Ik ben al 18 en omdat mijn ouders er bijna nooit zijn, hebben ze een auto voor mij gekocht. We lopen naar binnen en gaan naar onze kluisjes. Iedereen wordt hier al stil. Wat houd ik er van om zoveel macht te hebben. Ik zie paar meiden naar mij staren en ik knipoog naar ze. Ze beginnen allemaal te blozen en te giechelen. Zo makkelijk en dom.
We lopen richting de aula, want we krijgen weer een saaie preek. Natuurlijk wordt iedereen weer stil als wij binnenkomen. Behalve één meisje. Lisa. Ze is dunner geworden. Dat kun je gewoon zien. Ze is aan het lachen en jhet boeit haar blijkbaar niks dat iedereen het kan horen.
"Waarom praat zij? Dat mag niet, ik ga erheen!" zegt Lars boos.
"Nee laat mij maar." Ik loop naar het tafeltje toe en ik zie dat haar vriendinnen angstig kijken. Schouderklopje aan mijzelf. Ik tik haar op haar schouder en ze draait zich om. Van de twinkelende ogen door het lachen naar een geïrriteerde blik. In minder dan een seconde.
"Nick, wat leuk om je weer te zien." zegt ze sarcastisch. Ze is knapper geworden. Echt knap. Nick hoofd er even bij. Ik leun naar voren. Ze vindt dit niet fijn en door die gedachte vormt er een grijns op mijn gezicht.
Lisa, wat heb ik jou gemist met jouw goede houding, je kan het goed maken vannacht." Ze staat op en giet het water uit haar flesje over mij heen. Dit had ik niet gedacht. Niemand heeft ooit 'nee' gezegd tegen mij. Niemand. Daarom maakt dit me boos. Gevaarlijk boos. Ik weet namelijk van mezelf dat ik gevaarlijke dingen kan doen als ik boos ben.
"Dit is nog niet over." Ik verlaat haar tafel en ga naar mijn tafel. Het droogt al snel op.
"Waarom heb je haar laten gaan?" vraagt Jens. Ik weet het antwoord eigenlijk niet. Ik moest weg van haar. Ik kijk naar de tafel waar ik net nog stond. Er komen net twee jongens aan en Lisa knuffelt ze gelijk. Ik word op de een of andere manier nog bozer.
"Na school ga ik haar een lesje leren..."
Yay! Het eerste echte deel is af! Als je het hoofdstuk leuk vond like, comment en vote dan asjeblieft! Dat vind ik namelijk super leuk om te zien!