8.

234 10 1
                                    

Wacht, ik moet met hem mee naar zijn huis. Dit gaat wat worden...

Lisa.

Ik word wakker in een dood vreemd bed.

Waar ben ik? Welk bed lig ik in? Ben ik ontvoerd door een psychopaat?

Dan herinner ik me alles weer.

Flashback.

Zwijgend fiets ik mee met de rest. Nick is Lena aan het troosten en Indy stelt haar gerust. En ik? Ik zwijg. Waarom kom ik hem de laatste dagen zo vaak tegen?

We komen bij zijn huis aan. Ik pak snel hun verbanddoos, nadat Nick heeft gezet waar die stond. Rustig verzorg ik de wond. Als ik het heb gedaan, vliegt Lena om mijn nek.

"Geen probleem." glimlach ik. Als we weg willen gaan, krijg ik een belletje van mam.

"Hoi Mam."

"Hey schat. Ik heb dus een nieuwe vriend en die woont in Amsterdam. Ik ga daar voor een tijdje blijven. Ik ben nu onderweg om Indy op te halen."

"Wat?!" schreeuw ik. "En ik dan? Hoelang ken je die man eigenlijk!"

"Jij moet hier blijven voor je school en ik ken hem twee weken."

"Indy moet ook naar school, verdomme!"

"Ik heb dat al geregeld, en jij kan wel alleen overleven. Het is maar voor een maand. Ik denk dat je bij dat vriendinnetje van Indy bent. Nou nu niet meer zeuren. Geld regel ik wel via je rekening. Doei!"

Verslagen kijk ik naar mijn telefoon in mijn hand. What just happend?

"Lies, wie was dat?" vraagt Indy.

"D-dat was mama. Je word zo opgehaald." zeg ik verward. Ik leg het haar in makkelijke woorden uit.

"Maar dan zie ik jou een maand niet." zet ze met tranen in haar ogen. Ik zag dat Nick en Lena meekeken.

"Het spijt me. Mam is soms raar."

"Ga jij niet mee?" vraagt ze hopeloos. Ik voel de tranen over mijn wangen lopen en ik knuffel haar.

Een kwartier later belt mam aan. Boos doe ik open, maar mam negeert mij volkomen. Ze vraagt waar Indy is en als ze Indy ziet, trekt ze het kleine meisje mee.

"Ik wil bij Lisa blijven."

"We moeten gaan hup hup."

Ik zie dat Indy in de auto stapt, en de auto rijdt weg. Verslagen sta ik bij de deur. De deur van de jongen die de laatste tijd wel meevalt. Er lopen tranen over mijn wangen en ik besef niet wat er zojuist gebeurt is. Ik wil weggaan, als ik een trek bij mijn t-shirt voel.

"Wil je hier blijven? Anders ben je zo alleen?" zegt Lena lief.

"Het hoeft ni-"

"Lisa. Je blijft." zegt Nick steng.

Einde flashback.

Zo gezegd, zo gedaan. Wat er gister gebeurt is, begrijp ik niet. Met geen spier in mijn lichaam begrijp ik het. Ik wil naar Indy, wetend dat het toch niet kan. Wat is er met mam aan de hand? Is Indy wel in goede handen? Waar de hell is ze in Amsterdam?

Grote pannenkoeken bij elkaar.

Ik kijk op mijn mobiel en zie dat het 9:40 is. Ik schrik me helemaal dood en spring uit bed. Ik kijk nog een keer en zie dan dat het zaterdag is. Domme ik.

Badboy loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu