5.

235 12 3
                                    

Ik klop aan en hoop inwendig dat het vreselijke mormel niet voor me staat, maar wat ik aantref, smelt letterlijk mijn hart. Op een goede manier.

Lisa.

Daar staat hij dan. De jongen die ik vreselijk haat met zijn patser gedrag. Met zijn arrogante en gemene gedrag. Daar staat hij. Met mijn slapende zusje in zijn armen. Alsof het zijn kind is. Het smelt letterlijk mijn hard.

"Uhm, hoi. Ze was in slaap gevallen, want ja het is al aardig laat voor zo'n meisje." Wacht. Verzint hij er nu een rede voor? Is hij bang dat ik wat anders ga denken.

"Het is goed." Ik glimlach naar hem. "Bedankt en het spijt me. Mijn moeder had natuurlijk opeens geen tijd meer." Ik zucht. Het gaat hier om Indy. Niet om een of andere boodschap die je nog moet halen. Ze moet morgen ook nog naar school en ze is ziek. Soms snap ik haar echt niet. Ze vindt een of andere film belangrijker dan haar eigen dochter. Wordt ik nou echt gek in mijn hoofd of is dit niet normaal.

"Geen probleem, uhm hoe ga je haar eigenlijk meenemen?" Daar had ik eigenlijk nog niet bepaald aangedacht. Ze is hier met de fiets, maar ze kan slapend niet echt terugfietsen. Maar als ze nu wakker wordt gemaakt, valt ze niet meer in slaap. Bedenkelijk kijk ik even rond. Ik zou haar.... nee dat kan niet.

"Ik wil jullie wel een lift geven. Dan komen jullie hier gewoon morgen langs en halen jullie je fiets op." Ik glimlach opgelucht naar hem. Hij heeft dus een hart en niet alleen voor Lena. Mam moet ons dan morgen maar even hier heenbrengen. Dat is toch het minste wat ze kan doen. Morgen moet ik het tweede uur beginnen, maar dan ga ik wel op school wachten. Hij glimlacht terug en geeft Indy over aan mij. Als iemand dit had gezien, dacht diegene waarschijnlijk dat wij handelen in kinderen. Nick pas zijn jas en trekt hem aan. Ik houd Indy stevig vast en voel dat ze helemaal niet meer warm is. Glimlachend kijk ik haar aan.

"Shit." Ik kijk Nick vreemd aan. "Ik kan Lena niet alleen laten. Straks gebeurt er wat."

"Slaapt zij al?"

"Ja."

"Ik neem haar ook wel op schoot. Dan kan er niks gebeuren." Hij kijkt me dankbaar aan en gaat dan naar binnen. Ik zie, door dat de deur open staat, Lena op de bank liggen. Ze ziet er lief uit. Nick tilt haar nu op en pakt zijn autosleutels. Hij opent als een echte gentelman de bijrijders deur. Ik ga daar zitten met Indy al op mijn schoot en Nick legt Lena ook bij mij neer. Ik leg ze allebei goed neer zodat ik zeker weer dat ze geen pijn hebben. Ik fluister mijn adres, want ik wil absoluut niet dat de meiden wakker worden. Daarom rijden we verder in stilte. Als we aankomen sta ik met moeite op. Het nu-niet-het-gemeenste-joch ziet het en hij tilt Lena van me af en zet haar op zijn schoot. Ik stap met Indy op.

"Super bedankt."fluister ik. "Bye." Ik glimlach nog een keer en doe de deur dan zacht dicht. Lopend naar de deur zwaai ik nog naar de vertrekkende auto die me zonet hier had gebracht. Met Indy nog steeds op mijn arm doe ik de deur open en ga naar boven. Ik doe Indy haar pyjama aan. Ik gun het haar namelijk niet om met je kleren aan, wakker te worden. Dat is namelijk niet bepaald een leuk gevoel. Gelukkig bestaat haar pyjama gewoon uit z'n jurkje wat ik altijd beschouw als een lang shirt. Rustig leg ik haar in bed, stop haar in bed en geef haar een kus op haar hoofd. Dit was een lange dag...

~

"Lies lieverd, je ziet er echt vreselijk uit."

"Thanks Kim! Ik voel me nu al beter." zeg ik veel te sarcastisch. Over een paar minuten begint de eerste les. Eigenlijk het tweede, maar voor ons is het de eerste. We hebben scheikunde en dan zit ik met Nick in de klas en daar heb ik geen zin in. Misschien vraag je je nu af: Hij was toch super aardig gister? Inderdaad, hij was super aardig gister. Met de nadruk op was. Hij heeft nu toch weer zijn badboy status opgezet. Oftewel de status die ik zo haat.

Badboy loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu