Badboy love

6.

Lisa.

Aw das echt heel cute. Shit, zo mag ik absoluut niet denken. Ik kijk even naar zijn gezicht en dan op zijn tekening.

Ik moet mijn gedachte bij de tekening houden en niet bij een arrogante klootzak.

"Is er wat aan de hand?" vraagt Nick zenuwachtig. Teminst dat denk ik. Ow shit! Ik was aan het staren. Hij denkt nu vast dat ik echt gek aan het worden ben. Wacht, waarom vind ik zijn mening belangrijk? What's going on with me?

"Nee, nee sorry. Ik uhm keek gewoon naar jou uhm techniek van het lichaam." mompel ik nerveus. Hij mompelt wat onverstaanbaar terug, maar ik maak er een 'oke' van. Ik concentreer mij weer op mijn tekening en het gaat eigenlijk best goed. Als ik iedereen zijn/haar tas zie pakken ben ik daarom ook erg verbaast dat de bel al is gegaan. Ik had het geen eens door dat er al drie uur voorbij was gegaan. Haastig pak ik mijn tas en ga naar de aula waar de meeste van mijn vrienden al op een bankje zitten.

"En hoe was de les zonder ons. Kon je het overleven?" vraagt Kim dramatisch. Nu heeft iedereen zijn aandacht op mij en laat ik het zo zeggen. Vijf paar ogen op mij die heel verdrietig kijken, is niet bepaald fantastisch.

"Het was echt zwaar klote. Ik moet voor het rest van het jaar naast het mormel zitten." zeg ik zuchtend. Iedereen weet al wie ik dan bedoel. Ik wil namelijk niet dat Nick weer opeens achter mij staat en ik dan over hem praat.

"Jullie zouden eigelijk best cute samen zijn. Je weet wel, de badboy en de goodgirl krijgen wat." zegt Sophie half grappend, half serieus. Mijn ogen worden groot. Hoe kan ze dit nou zeggen? Ze weet dat ik hem haat. Ze heeft al mijn verhalen gehoord en dan zegt ze dit! Ik lach daarom ook echt super hard. Wat een goede grap.

"Hahaha, never."

"Say never never."

"Ik zeg wel never, want ik win nog eerder de loterij dan ik met hem krijg."

"I'm just saying, je ziet dat er meer speelt tussen jullie. Hij-"

"Zullen we stoppen over dit onderwerp, asjeblieft." zeg ik kortaf. Sorry hoor, maar ik heb hier echt geen zin in. Ik ga nooit met hem krijgen. Ik weet paar dingen van het leven zeker namelijk;
-Ik ben geboren.
-Ik ga dood.
-Ik word nooit verliefd op Nick.

Nu kan je denken: hoe is zij daar zo zeker van? Ik ben misschien nog nooit verliefd geweest, ik heb een idee hoe het voelt om verliefd te zijn. Dan krijg je een goed gevoel in je buik, je word hyper en je voelt je aangetrokken tot hem. Dat zijn mijn verwachtingen teminste. En bij Nick heb ik een haat gevoel in mijn buik en ik wil hem het liefst gewoon niet zien. Is dat nou zo moeilijk? 

Niemand in het groepje praat er gelukkig meer over en ik luister rustig mee. Max en Iris zijn aan het praten over school, Sam luistert een beetje muziek en Sophie en Kim praten over jongens. Ik bemoei me niet echt met het gesprek, maar ik luister wel. Ik voel de ogen van iemand op mij branden dus ik kijk rond. Als ik naar Sam kijk, zie ik dat hij mij aankijkt.

"Gaat het goed?"

"Ja, hoezo zou het niet goed gaan?" Lisa. Niet zo kortaf doen. Hij doet niks verkeerd.

"Je leek net zo boos."

"Ik zie Nick al veel te vaak en ik wil het er daarom niet in de pauze over hebben."

"Snap ik." Ik lach lief naar hem en hij doet het terug. Sam is soms echt te bezorgt als het over mij gaat. Ook over de andere hoor, maar het valt me gewoon op dat hij wel heel veel op mij let. Ach, waarschijnlijk verbeeld ik me dat maar.