•••
06.04.2018
Seni anlayamıyorum. Ne yapmaya çalıştığını anlayamıyorum. Amacının ne olduğunu, neden beni görmezden geldiğini çözemiyorum.
Günlerdir her gece yayın açıyorsun. Bir yandan mutluyum yüzünü artık eskisi kadar görebiliyorum diye, diğer yandan mutsuzum çünkü varlığımın farkında değilsin.
Yayında olduğumu biliyorsun. Yayınlarına 4-5 kişi katılıyor ve bunlar genel olarak yakın arkadaşların ve aile üyelerinden oluşuyor.
Ben de sürekli o grubun içerisinde bulunuyorum.
Açtığın her yayında bildirim gelir gelmez giriyorum ki sen de bunun farkındasın. Görüyorsun beni.
Sırf beni tanıman için instagram adımı bile medusa yaptım. Sırf beni tanı diye.
Tanıdın.
Ama tanımamazlıktan geldin.
Neden?
Neden beni unutmuş gibi davranıyorsun?
Neden her gününü sana adayan adamı unutmuş gibi davranıyorsun?
Hoseok yalvarırım yapma.
Hiçbir şey deme bana. Hiç konuşmayalım. Senden istediğim tek şey sadece beni unutmaman.
Medusa'nı unutmaman.
Yılanlı saçlıyı unutmaman.
Yoksa, unuttun mu?
Lütfen görürsen cevap verme. Unutmadığına inanmak istiyorum.
Varlığımı bildiğine inanmak istiyorum.
Sadece buna ihtiyacım var.
Sesindeki huzurlu tınıya her gece uyuyabilmem için ihtiyacım olduğu gibi. Buna da ihtiyacım var.
Sana aylar öncesinde gitar çalmaya heveslendiğimi söylemiştim, senin sayende. Sürekli olarak bunu erteliyordum. Ta ki seni tekrar elinde gitarla görene kadar.
Biliyor musun, benim için gitar ile ellerinin uyumu şu koca evrendeki en güzel şey. O uzun kemikli parmaklarını her notaya bastırdığında kalbimdeki baskı daha çok artıyor. Parmaklarının tellerin üzerinde özgürce hareketlerinden ötürü çıkan melodiler kulaklarımı, en çok da ruhumu kutsuyor.
Sesin... Onun için nasıl bir cümle kuracağımı bile bilemiyorum.
Hani şelaleden özgürlüğüne akan sular var ya, onların bir arada çıkardığı sesten daha huzur verici.
Ve açıkcası bu huzurun içine hapsolmak beni hep korkutmuştur. Özgürlüğe kavuştuğumu düşünüp akarken korkuyorum. Çünkü asla sana ulaşamayacağımı biliyorum. Milyarlarca su damlacığıyla bir olup senden gitgide kopacağım.
~
07.04.2018
Yazımı dün gece uykusuzluktan dolayı yarıda bırakmışım ondan dolayı bu geceden devam edeceğim.
Bu gece önceki gecelerden daha güzel bir şey oldu. Hani yukarıda demiştim ya unuttun mu beni diye. Bunun cevabını bu gece aldım ben.
Unutmamışsın.
Varlığımı, Medusa'nı unutmamışsın.
Günlerdir sürekli olarak yaptığım gibi yayınını açıp hiçbir şekilde yorum yazmayarak seni izlemiştim. Önceki günlerde adımı gördüğünde hoşgeldin deyip geçiştirirdin. Ama bu gece geldiğimi gördüğünde bile bir şey dememişken yayının ortalarına doğru ekrana bakarak Me du sa demeni ben anlayamıyorum.
Yemin ederim o an dudaklarından yavaşça çıkan ismimi duyunca olduğum yerde kalakaldım. Ne olduğunu, neden bir anda bana verdiğin bu lakabı o güzel dudaklarından bahşettiğini anlayamadım.
İçimden efendim sevgilim yazmak gelse bile bir şey yazamadım. Üzgünüm, sadece korkuyorum işte. Sana yakınlaşmaktan ve işin sonunda sana olabilecek son seviyede bağlıyken ayrılmaktan korkuyorum.
Anla beni lütfen.
Me du sa.
Sanırım hâla etkisindeyim bir saniye.
Me du sa.
Tamam tamam kendime geldim.
Sanırım.
Hoseok görüyorsun değil mi beni ne hallere getirdiğini? İt.
Umarım bu yazdıklarımı görmüyorsundur. Bunları senin görebilmen için bu sitede yazıyorum ama içten içe görmemeni de istiyorum. Benim yıllarca yaşadığım duyguları burada en fazla 20 dakika sürede okuyarak hissetmeni istemiyorum.
Yıllarımı 20 dakika gibi bir sürede okuyup bitirmeni istemiyorum.
Yıllarımı, yıllarımızı paylaşırken hissetmeni istiyorum.
Sana küçücük bir adım atmaktan bile korkarken böyle bir şeyin hayalini kurmam çok saçma değil mi? Haklısın sevgilim.
Şu an daha ne yazabilirim bilmiyorum aklım hâla yayında yaptığında kaldı ve bunu kafamda yüzlerce kurgu kurarak delirene kadar düşünmem gerekiyor.
Bu gece bunun dışında ayrı olarak teşekkür ederim.
Yayında sadece ben varken gülümsemeni ortaya serdiğin için.
Telefonundan izlediğin videoya gülüyordun ama olsun sevgilim, yüzündeki gülümseme beni gülümsetebildiği için teşekkür ederim.
Ve eski şarkılarımızı unutmadığın içinde teşekkürler.
Seni seviyorum.
Bu yeterli değil mi?
Seni sevmek yeterli.
Keşke bilsen sevildiğini.
Ama dediğim gibi, korkuyorum.
•••
Sanırım unutulmamışsın Taehyung.
Teşekkürler Hoseok.
Unutmadığın için.
