17 Yaşındaki Annem (5. Bölüm)

297 13 5
                                    

-"Başardık! Başardık! Zamanda 20 yıl geriye gittik. Tanrım, inanamıyorum.."

-"Seni tebrik ederim Jack. Gerçekten çok zeki bir çocuksun. Böyle bir şeyi nasıl yaptın hâlâ inanamıyorum."

Bay Winston ve ben bunları konuşurken Amy çoktan yola koyulmuştu bile. Gözleri fal taşı gibi açılmış etrafa bakıyordu. Yoldan geçen eski arabalar, eski tarz insanlar, eski binalar.. Buradaki her şey eskiydi. Amy eski bir dükkana, Bay Winston ve ben karşı tarafta gördüğümüz değişik tarzdaki evlere bakıyorduk. Ben karşıdan karşıya geçiyordum ki birden bana doğru gelen bir araba gördüm. Ondan sonrasını hatırlamıyorum. Sanırım bayılmıştım. Uyandığımda karşımda dikilen Bay Winston ve tanımadığım 40-50 yaşlarında bir adamla karşılaştım. Bay Winston:

-"Bir şeyin yok Jack. Sadece ufak bir araba kazası. Bu da sana çarpan adam. Adı.."

derken araya o adam girdi:

-"McFly, Jordan McFly. Sizden özür dilerim genç oğlan."

-"Hayır, hayır özür dilemenize gerek yok. Hepsi benim hatamdı."

Bir dakika. Ne dedi o? McFly mı? Hem de Jordan? Dedemin ismiyle aynı ve ona çok benziyor. Yok canım imkânsız. Sadece bir tesadüf.. Ya değilse? Öğrenmenin zamanı geldi. İçimden bunları düşünürken dışımdan:

-"Pardon beyefendi. İzniniz olursa bir şey soracağım. Şu an bulunduğumuz sokağın adını öğrenebilir miyim?"

-"NewBrook Sokağı. Neden sordunuz?"

-"Şey.. Şeyy ben.. Merak ettim, merak."

-"Pekağla o zaman herkes sofraya. Bugün bizdesiniz."

Aman tanrım! Şuan annemin bekarken babasıyla, yani dedemle birlikte yaşadığı yerdeyim. Bu imkansız. Annemle aynı yaştayım. Ben bunları düşünürken kapı çaldı ve gelen Amy'di:

-"Beni ne çabuk unuttunuz şapşallar?"

diyerek bize sitem etti. Ardından sofraya oturduk. İlk gecemizin annemlerde geçeceğini hiç tahmin ertmezdim ama annem benim oğlu olduğumu bilmiyordu. Masada yanıma oturmuş bana bakıyordu. Sanki aşık olmuştu. Eğer bana aşık olduysa bitmiştik çünkü annemin babama aşık olması gerekiyordu. Yoksa ben de olmazdım. Annem ani bir soruyla:

-"Selam, benim adım Leena. Seninki ne?"

Eğer gerçek soyadımı söylersem ne olacağını bilmediğimden kafamdan bir soyisim uydurdum:

-"Jack Denamon."

-"Ne kadar da güzel bir isim."

-"Evet öyledir."

Annem bana aşık olmuştu. Bu işin içinden nasıl çıkacağız hiç bilmiyordum. Eğer annem babamla tanışıp, ona aşık olmazsa ve başka biriyle evlenirse ne olacağını Bay Winston'a sordum. Aldığım cevap karşısında ürperip kalmıştım:

-"Yok olursun Jack. Atomlarına ayrılıp havaya karışırsın. Öldüğünü fark edemezsin bile.."

Zaman KarmaşasıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin