Stephanotis Ch-9

532 84 2
                                    

Unicode (zawgyi below)

Lucas' POV

Jungwoo နားမှာကျွန်တော်အမြဲနေပြီး အားပေးလာခဲ့တာ (၁) လနီးပါးလောက်ရှိလာပြီဖြစ်သည်။ ကျွန်တော့်စိတ်တွေအရမ်းရှုပ်ထွေးပြီးပြာယာခတ်နေခဲ့တာလည်း (၁) လလောက်ရှိပြီဖြစ်သည်။ စာရွက်အထပ်ထပ်ကိုကြည့်ရင်း list တွေကိုကြည့်ရင်း ဖုန်းတွေတောက်လျှောက်ဆက်မေးနေတာတွေကလည်း နေ့ရက်မပြတ်ဘဲ (၁) လလောက်ရှိပြီဖြစ်သည်။ ဟုတ်နိုးနိုးနဲ့မျှော်လင့်ချက်အထပ်ထပ်တွေနဲ့ ဟိုဆေးရုံသွားလိုက် ဟိုဌာနသွားလိုက်နဲ့ မအားခဲ့ရတာကလည်း (၁) လလောက်ရှိပြီဖြစ်သည်။

ဖုန်းနံပါတ်တွေဗလပွဖြစ်နေတဲ့ စာရွက်တွေကို ကျွန်တော် အိပ်ရာပေါ်ကနေပြန်စုလိုက်ပြီး ခုံပေါ်ပြန်ပစ်တင်လိုက်သည်။

ဆေးရုံဖုန်းနံပါတ်တွေနဲ့ ကိုယ်အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းလှူဒါန်းရေးဌာနတွေရဲ့ဖုန်းနံပါတ်တိုင်းကို ကျွန်တော်နေ့တိုင်းဖုန်းဆက်ခေါ်ခဲ့ဖူးတယ်။

သူ့အတွက်မျက်ကြည်လွှာလေးများရမလားဆိုတဲ့ မျှော်လင့်ချက်တွေနဲ့။

သူမကြားနိုင်လောက်တဲ့နေရာကနေကျွန်တော်အမြဲဖုန်းဆက်ပြီးလိုက်စုံစမ်းနေခဲ့သလို..

သူ့ကိုခဏခဏထားသွားတယ်လို့သူထင်နေတဲ့အချိန်မှာ သူ့အတွက် မျက်ကြည်လွှာလေးရဖို့ ဆေးရုံတိုင်းကိုပြေးသွားနေရသလို လှူဒါန်းရေးဌာနတိုင်းကိုလည်းသွားနေရတာတွေ....

ကျွန်တော်ဇွဲကောင်းကောင်းနဲ့ရှာခဲ့ပေမယ့် "မရှိသေးပါဘူး" ဆိုတဲ့ တူညီတဲ့စကားလုံးတိုင်းကိုကျွန်တော်မကြားချင်တဲ့အဆုံးနားထောင်ခဲ့ရတယ်။

"ရရင်ကျွန်တော့်ကိုဆက်သွယ်ပါ" ဆိုတဲ့အမှာစကားနဲ့အတူကျွန်တော့်နာမည်နဲ့ဖုန်းနံပါတ်ကို ရောက်ရာနေရာတိုင်းကစာရွက်တိုင်းမှာချချရေးပေးခဲ့ရတာတွေ...

ကျွန်တော် သူ့ကိုဒီလိုဘဝမျိုးမှာမထားချင်တော့ဘူး...

"အချစ်မှာမျက်စိမရှိဘူး" လို့ပြောကြပေမယ့် နှလုံးသားမှာတော့မျက်စိရှိလို့ရတယ်မဟုတ်လား?

အမှောင်ကမ္ဘာထဲမှာ ခံစားချက်တွေနစ်မွန်းနေတဲ့ သူ့နှလုံးသားကို ကျွန်တော်ဆွဲထုတ်ပေးချင်လှပြီ။ ကျွန်တော့်ကိုချစ်တဲ့ သူ့ရဲ့အချစ်တွေကို သူ့နှလုံးသားကလွတ်လွတ်လပ်လပ်ခံစားပါစေ...

Stephanotis Where stories live. Discover now