The Queens

Chapter 9: Crazy Kei

Keisha's POV:

Isang linggo nang nakalilipas mula nung ma-ospital ako. Maayos naman na ang aking lagay. Wala namang kahit anong komplikasyon ang nangyari. Ang sabi lang ng Doctor, may history ako ng trauma at maaaring na-trigger ito sa pagkakakulong ko sa stock room. Baka daw nakulong ako sa isang sarado at masikip na lugar 'nong bata pa ako gaya ng stock room.

Siguro nga tama ang Doctor at ang traumang iyon ay maaaring nagmula doon sa mga alaala ko noong bata pa ako na bigla nalang nagsisulputan. Sa totoo lang, hanggang ngayon napapaisip ako tungkol sa mga alaalang 'yon. Bakit bumabalik? Bakit biglang bumalik?

At sa tagal ng panahon, bakit ngayon lang nagbalik ang mga alaalang 'yon? Diba? Posible kayang may taong bahagi ng aking nakaraan ang kasama ko ngayon sa kasalukuyang buhay ko at siya ang nakapagpa-trigger ng aking trauma? Bahagi ng nakaraan na matagal ko nang nilimot at binaon. Napaisip ako, possible kayang si Devin ang taong 'yon?

Hindi eh. Dahil siya ang matagal nang dahilan ng paghihirap ko na hanggang ngayon dala dala ko, dahil sa nakaraan naming dalawa. Imposibleng siya dahil hindi ko siya nakasama nung bata pa ako.

Gaano ako kasigurado na hindi ko siya nakasama nung bata pa ako gayong ang lahat ng tao ay natural na mangilan-ngilan lamang ang naalala sa childhood memories nila?

Malay ko ba kung naging bahagi na siya ng buhay ko noong bata pa ako. Baka naman siya yung sinturon na pinalo sa akin?

"Hay nako!" Bulalas ko sa aking sarili. Sumasakit ang ulo ko kakaisip sa mga bagay na hindi naman maabot ng aking isipan. Ni hindi ko na nga alam kung ano ba 'tong iniisip ko.

Baka naman nawala na yung utak ko nung ma-ospital ako?

O baka naman nahawa nalang ako ng mga kalokohan ni Ate Jaise?

Napa-buntong hininga na lamang ako at pinagdiskitahan ang mop na hawak ko. Kinadkad ko maigi ang sahig na may halong inis. Wala na akong malugaran! Pag di ta-tanga tanga sa pag-ibig, bobo naman sa buhay!

"Ay sorry po." Sabi ko nang may matamaan akong paa. Lagot ako pag masungit na customer 'to, kakabalik ko palang sa trabaho, kapalpakan na naman!

"Keisha, dahan-dahan kasi." Napaangat naman ang tingin ko sa nagsalita at napangiti rin ako ng malapad nang makita ko ang malapad niyang ngiti.

"Kuya Marco! Bakit tanghali ka na?" Medyo sermon ko sa kanya. Paano ba naman, marami rami na rin ang costumers pero si Kuya Ron lang ang nandoon sa kusina.

"Pasensya na, may dinaanan pa kasi ako eh." Paliwanag niya sabay hawak sa likod ng ulo niya. Tinawanan ko naman siya.

"Hindi mo naman kailangang magpaliwanag, Kuya eh. Nagbibiro lang naman ako." Ngumiti lang siya sa akin at hinawakan ako sa may balikat.

"Ikaw talaga, sige punta na ako sa kusina, malamang galit na rin si Ron." Biro pa niya sabay gulo ng buhok ko.

Napailing na lamang ako at tinapos ang ginagawa kong pagmo-mop ng sahig. Napatigil naman ako bigla nang may mapagtanto, diba si Kuya Marco yung kasama ko sa stock room? Pa-slow mo akong napatingin kay Kuya Marco na ngayo'y naglalakad na papuntang kusina, dahan-dahan rin akong napatakip sa bibig ko sa gulat. Baka mapasukan kasi ng langaw ang bibig ko sa pagkakanganga ko.

Impossible na siya ang nakapag-trigger ng trauma ko.

Hindi ko naman siya nakasama nung bata ako ah? Hay nako Keisha, inulit mo lang yung iniisip mo kanina kay Devin.

Pero, kahit naman hindi ko siya nakasama noong bata pa ako, posibleng may bagay siyang nagawa sa akin na nakapagpaalala sa akin ng nakaraan ko.

Joke lang. Ano ba pinagiisip ko? Para na akong tanga.