The Queens

Chapter 21: Wishing to be dead

Samantha Queen's POV:

"Akin ka lang, Alyanna. Walang ibang pwedeng makakuha sa'yo." Kilala ko ang boses na iyon, siya yung lalaki kanina na nagbasag ng bote bago ako mawalan ng malay. Bakit niya ba ako tinatawag na Alyanna? Sino ba siya?

Medyo masakit ang ulo ko siguro ay dahil sa nawalan ako ng malay kanina. Kinurap kurap ko ang aking mga mata upang tingnan kung nasaan na ba ako. Ngunit wala akong makita.

Sinubukan kong abutin ng kamay ko ang nakaharang sa aking mga mata ngunit nakatali pala ang mga ito maging ang mga paa ko. Sa palagay ko ako ay nakahiga sa kama.

"Mmm!" Sigaw ko ngunit walang lumalabas na boses mula sa akin sapagkat maging ang bibig ko ay nakabusal.

Nagpupumilit akong makawala at sumigaw ngunit wala akong magawa.

"Wala ka ng takas sa akin. Wag mo na subukang kumawala, mapapagod ka lang." Wika ng lalaking tumatawag sa aking Alyanna at nagtaasan naman ang mga balahibo ko nang haplusin niya ang aking pisngi. Ramdam na ramdam ko ang kanyang bawat paghinga tanda na sobrang lapit lamang ng kanyang mukha sa akin.

"Mmm!" Iniiwas ko ang aking mukha papalayo sakanya kasabay ng pagtulo ng aking mga luha ngunit wala itong nagawa. Narinig ko naman ang kanyang nakakalokong tawa.

May isa pang kamay ang nagsimula humaplos sa aking hita, napa-angat naman ang aking bewang dahil sa kilabot na aking naramdaman. Alam kong tinitingnan nila ang kahubaran ko ngayon dahil ramdam na ramdam ko ang lamig ng hangin sa aking buong katawan. Ngunit nasaan ba kami ngayon?

Patuloy lamang ako sa pagpupumiglas upang iwasan ang kanilang mga nakakapanindig-balahibong haplos sa aking katawan habang pinipilit kong sumigaw ngunit tila ba wala silang pakialam.

Naramdaman kong muli ang kanyang nakakapangilabot na haplos na bumaba papunta sa aking labi. Agad namang sinalakay ng kaba ang aking dibdib, kakaibang kilabot sa bawat parte ng katawan ko na kanilang hinihipuan at nagtayuan ang lahat ng aking balahibo na siya namang lalong nakapagpahagulhol sa akin.

Wala akong makita at hindi ako makakilos. Nakatali ang mga kamay at paa ko sa kama, mayroon din akong piring sa mata at nakabusal ang bibig na marahil ginawa nila kanina habang wala pa akong malay.

Wala akong magawa kundi umiyak. Wala akong lakas para lumaban. Wala akong alam na paraan para iligtas ang sarili ko.

Sa isip ko, isang pangalan lamang ang tinuturan ko...

"Devin..."

Sinimulan niya naman akong halik-halikan sa tenga. Ramdam na ramdam ko ang kanyang hininga malapit sa aking leeg at lalo lamang akong natatakot sa nararamdaman kong ito. Ilang sandali lamang ay inalis niya ang nakabusal sa aking bibig upang gawaran ako ng isang marahas na halik sa aking labi pababa sa aking leeg.

"Huwag po!" Iyan ang una kong sinambit nang matanggal ang aking busal sa bibig. Nagsusumamo ako ngunit ang aking mga pagmamakaawa ay tila ba bumagsak sa isang binging pandinig. Sinubukan kong ilayo ang aking mukha sa kanya, ngunit balewala lamang ito dahil hinawakan niya ang aking mukha sa paraang sinasakal niya na ako.

Ramdam ko rin ang unti-unting pagbaba ng kanyang kamay sa aking dibdib at marahas na minasahe ito habang patuloy na hinahalikan ang aking leeg. Kasabay nito ang isa pang lalaki sa aking bandang ibaba na dahan dahan namang hinubad ang aking pang-ilalim hanggang sa tuluyan na nila akong mahubaran.

"Tama na po..." Muli kong pagmamakaawa habang patuloy sa pagbuhos ang aking mga luha. Rinig na rinig ko ang kanilang mga tawanan na tila ba isa lamang akong laruan sa paningin nila.