KHALIL'S POV
Paminsan minsan lang nakakasama samin si Daniel, ewan ko ba dun, hindi naman sumasagot pag tinatanong namin kung ano ba pinagkakabalahan niya.
Holiday ngayon. Walang pasok malamang. May pupuntahan dapat ako eh. Kaso biglang nag-ring phone ko.
"Hello?"
"Pre. Busy ka ba?"
"Teka pre, pick up line ba yan? Magpprepare lang ako para kiligin." Si Daniel nga pala tong kausap ko.
"Eh gagu. Tigilan mo ko Khalil ah! HAHA!"
"HAHA. Ba't ka ba natawag?"
"Pwede ba tayo magkita?"
"Bakit?"
"May gusto lang sana ako itanong. Gusto lang kita makausap."
"Sure. San tayo kita?"
"Puntahan nalang kita dyan senyo."
"Ha. Osige."
Kakababa pa lang ng linya ng may biglang nag-doorbell. Sinilip ko sa bintana. ABA'T! Andito na siya?
Lumabas na ako para pagbuksan siya.
"Ayos ka din pre eh noh. Sana hindi ka na tumawag."
"Hahaha! Eh baka umayaw ka pa eh."
Dito kami sa may dining table nag-uusap. Wala sila Mommy at mga tita ko. Kaming dalawa lang ni Daniel, na kaibal ko ang andito.
"Ano?!" Halos manlaki mata ko sa sinabe niya.
"Pare, lalaki din ako, halata ko naman sa mga tingin at sa mga damoves mo sa kanya eh."
"Bestfriend ko si Kath."
"And so? Wala namang batas sa pagiging mag-bestfriend na bawal ma-inlove ang isa ah. Alam ko gusto mo siya. At gusto ko din siya... Gustong-gusto." Daniel upakan kaya kita. Ramdam ko naman na gusto ka din ni Kath eh. Ano ba talaga pinunta netong lalaking to dito.
"Ano ba gusto mo sabihin ha?" Tanong ko ng pagalit na tono.
"Liligawan ko na si Kath."
"Edi ligawan mo." Psh. Loko to ah.
