A Piece Of Letter..

Chapter Eleven: Tantrums

<Jeanniella POV>

Nagtatawag ako ng tulong ng bigla kong nakita si Joshua kasama ang mga kaibigan nya.

Agad silang pumunta sa kinaroroon namin at tumulong.

"Tara, Ihatid naten sya sa hospital." utos ni mamao sa mga kasama nya. Agad namang pumara ng tricycle yung isa. At isinakay namin si Christian.

Nang makarating na kami sa hospital.

"Uwi na ako boy. Inaantok na ako." sabi ni mamao.

"Ako rin." sabi nung isa.

"Sabay na ako." biglang tayo nung isa.

"Sige." matipid na sagot ni Joshua.

"Hindi ka pa uuwi?" tanong ko kay Josh, nangangalumata na ang loko.

Lumabas sana ako para umihi.

Pagbalik ko, nagulat ako dahil nakatulog na si Joshua mula sa kinauupuan nya.

Kinuha ko ang jacket na suot nya at tinaklob sa katawan nya. Ang cute nya.

"J-janilla." nagulat ako dahil may tumawag sa pangngalan ko.

"Oh, gising ka na pala." sabi ko kay Christian.

"Paabot ng tubig." utos nya na agad ko namang sinunod.

Muli kong nilapitan si Josh at balak ko sanang maupo muna. Pagod na kaya ako.

Wala pang alam ang nanay ko na nasa hospital ang butihin nyang anak.

Malapit na ako sa kinaroroon ni Josh ng biglang hatakin ni Christian ang kamay ko. Aksidenteng napahiga ako sa dibdib nya.

GRAVITTIIIEE... NIKIKILIG AKO, NAAMOY KO ANG MABANGO NYANG DAMIT.

"Dito ka lang." pabulong nyang sabi, saka niyakap ako ng mahigpit. Hindi ko na sinubukang pumalag pa.

AMPREETTIIIEEE KO TALAGA...

Di ko namalayang nakatulog ako katabi si Christian..

Pangarap na inasam...

It was already 4:46 AM.

Lagot na talaga ako kay mudra.

Tinignan ko ang cellphone ko, gusto sanang magpatugtog ng may nabasa ako sa notification bar.

22 calls, galing kay mama, 47 messeges, angtindi ha. Nakaunli si inay.

Bigla kong binaba ang cellphone ko.

Hindi ko na nadatnan ang pagalis ni Josh.

Naisip ko tuloy na baka nagtampo na yun saken.

I Dialed his number. Unattended daw.

Pupuntahan ko na lang sya.

"Ahh...!" biglang bumangon si Christian.

"Ok ka na ba?" tanong ko. Nagaalala ako sa kanya kagabi.

"Uwi na tayo." request nito.

"Sabi ng doktor, hindi ka pa daw pwedeng umuwi hanggat hindi ka pa tuluyang gumagaling." pagpipigil ko sa kanya.

Pero hindi ko sya kinaya, masyadong matigas ang BUNGO nya.

"See, I'm ok!" sabi nito habang tumatalon.

"Bahala ka na nga. Angyabang mo, pag ikaw hinimatay ulit, hindi na ako magaabala na mag overnight pa ulit." angyabang talaga nya, pero pogi pa rin sya.

~~~~

"Bat ngayon ka lang ha? Nagovernight ka nanaman ba sa ibang bahay? Ni hindi mo man lang ako sinabihan." pambubunganga ni ina.