7

23 7 0
                                    

“Όταν έμενα στην Κίνα, έμπλεξα σε έναν πολύ άγριο καβγά με το άτομο με το οποίο έβγαινα εκείνη την περίοδο. Έφυγα από το διαμέρισμα που μοιραζόμασταν και πήγα σε έναν ναό στην κορυφή ενός κοντινού βουνού. Η θέα από τον ναό ήταν απίστευτα όμορη και πήγαινα εκεί συχνά για να καθαρίσω το μυαλό μου.

Κουλουριάστηκα σε ένα παλιό, ξύλινο παγκάκι και έκλαψα μέχρι που αποκοιμήθηκα. Ο ύπνος μου διακόπηκε από κάποιον που πλησίαζε και τον ένιωσα να κάθεται στην άκρη από το ίδιο παγκάκι που καθόμουν. Σηκώθηκα ζητώντας συγγνώμη που αποκοιμήθηκα, αλλά δεν ήταν κανείς μαζί μου.

Το είπα σε μερικούς Κινέζους φίλους μου και μου είπαν ότι κανείς δεν επισκέπτεται τον ναό γι’αυτόν ακριβώς τον λόγο.”

Αντέχεις Onde histórias criam vida. Descubra agora