HAYALLERİNİ ARAYAN KIZ

5

Kendimi bir boşlukta gibi hissediyordum. Hiç bir yere hareket edemiyordum. Nefes bile alamıyordum... Her neyse hep olan şeyler bunlar benim için.

...

Koskoca 4 gün geçti... Sahilde özgürlüğün enfes tadını aldığım günün üzerinden. Gece orada uyuyakaldığım, Emir'in de gelip beni eve getirmesinin üzerinden, tam 4 gün geçti. Ama bir şey var ki o günden sonra Emir'i hiç görmedim o yüzden hâlâ bana kızgın mı bilmiyorum. Bugün günlerden cumartesi ve bilin bakalım bugün ne var?

Evleniyorum. Her şeyi hazırlamışlar ama ben daha gelinliğimi bile görmedim. Almadılar mı acaba? Belki de hiç gelinlik gitmeyeceğim...
Kapım çalınca doğrulup gözlerimi ovaladım.

"Esma Teyze girebilirsin." Kapı açıldı.

"Hayırlı sabahlar kızım."

"Hayırlı sabahlar."

"Hazırlan da yemek yiyelim. Hazır mısın düğün için?"

"Bilmiyorum. Ama kabullendim."dedim ve yerimden kalkıp banyoya girdim. İçimde bir burukluk vardı. Nedenini bilmediğim bir burukluk. Benim sonum ne olacak peki?

Kahvaltı için içeri girince misafirimiz olduğunu gördüm. 2 tane kız sofrada konuşuyordu. Biri Emir'in beni kafeye bıraktığı zaman kapıda gördüğüm kızdı. Sanırım Damla oydu. Diğerini ise daha önce hiç görmemiştim. Boğazımı temizleyip yanlarına gittim.

"Hoşgeldiniz."dedim. Damla olduğunu düşündüğüm kız gülümsedi.

"Hoşbulduk. Ben Damla. Sende Mislina olmalısın."

"Evet."

"Ben de Nisan. Tanıştığıma memnun oldum."

"Bende."dedim.

"Kahvaltıdan sonra konuşalım."dedi Damla çatalını peynire batırırken. Esma Teyze'de elinde yumurta tavasıyla mutfaktan gelince sessizce yemek yemeye başladık.

...

"Ee nasıl tanıştınız Emir'le?"dedi Damla. Ağzımda bir şey olsa eminim ki bu soru karşısında boğazımda kaldırdı. Neden bu soru? Hayır, yani soracak başka bir soru mu kalmadı?

"Anadolu Yakasında tanıştık."

"Orada bir hafta bile kalmadı. Nasıl evlenmeye karar verdiniz?"

"Bunu ona sordunuz mu?"dedim sorudan kurtulmaya çalışarak.

"Evet."diye atıldı Nisan. "Bize cevap vermedi." Gözlerimi kaçırdım.

"Söylemiyorsa bir bildiği vardır."diye direndim.

"En fazla ne olabilir ki?"dedi Damla şüphe dolu bir sesle.

"Hiç bir şey."dedim üstüne basa basa.

"Pekala, öyle olsun. Biz şimdi gidelim sen hazırlığını yap."dedi Nisan.

Bence de...

Başımla onu onayladıktan sonra kapıya kadar geçirdim. Damla'yı gözüm tutmamıştı açıkçası. Çok meraklı ve şüpheci biri. Emir'le neden evlendiğimizi fazla merak etmişti bana göre.

Kapıyı örtünce derin bir nefes aldım. Gerçekten beni çok zor günler bekliyordu. Hazır mıyım bilmiyorum. Bunlarla baş edebilecek miyim, onu hiç bilmiyorum. Yani her zamanki gibi ben hiçbir şey bilmiyorum.

"Mislina!" İçerden beni çağıran Esma Teyzenin yanına gittim. Girdiğini hiç görmediğim tahta bir kapının önünde beni bekliyordu.

"Ne oldu?"dedik merakla.