Bölümlerimi düzenledim arkadaşlar. 8,5 8'e alınacak. Sonra 9'dan devam edilecek yolculuğa. Bu arada inşallah Mislina'yı sevmişsinizdir. Kendinize iyi bakın. İyi okumalar.
Bölüm ithafım kader_ince
Sevgili arkadaşım ve bu hikâye alanında can yoldaşım. Yardımların ve bana olan inancın için... Teşekkür ederim."Emir?" Kenara çekildim. Çünkü konuşmak için kelimeleri bir araya getirmiyordum. Emir ve Akif içeri girince oldukları yere çivilendiler.
"Bu kim terzi?" dedi Emir ona bakarken.
Onu görebileceğim birkaç adım attım. "O... kardeşin. İkiz kardeşin."
Kaşlarını şaşkınlığını belli edercesine çattı.
"Ne!""Anne? Ağabeyimin bir de ikizi mi var?"
"Ağabey mi?" dedi Emre de. Her şey karman çorman olmuştu. Her şeyi anlatmaya baştan başlamalıydım.
Yarım saat kadar sonra...
Emir kaşları çatık önüne bakıyordu.
"Ne yapacaktın beni bulup?" dedi sert bir tonda. "Karşındayım."
"Ne demek ne yapacağım? Kardeşine böyle mi davranıyorsun sen?!"
"Hayır!" dedi Akif üzerine alınıp.
"Ayrıca babam-"
"Geç onu." dedi Emir. "Onun ne halt olduğunu biliyoruz. Ne için geldiğini merak ettim ben."
"Hiçbir şey için! Tek amacım seni görmek ve tanışmaktı!"
"Gördün tanıdın! Şimdi gidebilirsin!"
"Emir!" diye uyardım onu. "Ne oldu sana?"
"Bence önceden biliyordun yerimi!" dedi Emir bana aldırış etmeden.
"Emir nereden çıkardın bunu?"
"Yengem söylemiş olmasın!"
"Hayır! Annem öldüğünde öğrendim."
"O öleli neredeyse bir ay oldu. Neden bugün!"
"Bugün gelebildim!"
"Bence-" Emir'in kolundan tutup ayağa kaldırdım.
"Konuşalım!" Akif'in odasına girip ona döndüm. "Oğlum neyin var senin?"
"Onu gözüm hiç tutmadı terzi."
"O senin kardeşin! Nasıl böyle söylersin? Kıskandın desem saçma olur. Gerçek ailesiyle yaşayan çocuk sensin! Mirasın hepsini alan sen-" cümlemi tamamlamadan gülümsediğini görünce son sözlerimi içimden tekrar ettim.
Mirasın hepsi Emir'in...
Emre miras için mi gelmişti?...
"Emir!"
"Bence de..." dedi aklımı okumuş gibi.
"Kardeşin hakkında böyle mi düşünüyorsun!?
"Evet."
"Sana inanamıyorum Ali!"
"Bunu kanıtlayacağım." Dikkatle ona baktım. İçime bir Kürt düşmüştü. Ve eğer Emir bu dediğini kanıtlayamazsa ona çok kızardım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALLERİNİ ARAYAN KIZ
Romance"Bitti." dediğin an başlar her şey. Umudunu kaybettiğin an, en büyük umudunu beslersin aslında. Ne demiş büyükler; "Öldürmeyen acı güçlendirir." Sende acıyla yoğrulup, yaralarınla iyileşeceksin. Güçlü olacaksın!.. Dayanacaksın... Dayan ki yaşayabile...