Devi's Pov:
"Ina,halika na po sa taas." pag-aya ko sa kanya kahit hindi naman niya ako kikibuin.
Hindi ko naman siya tunay na ina. Matagal ng pumanaw ang aking ina. Ang ginang na ito ay ang kumupkop sa akin ng itinakwil ako. Siya ang umalalay sakin mula noong itakwil ako,ngunit nagkaroon ng aksidente. Iyon ang naging dahilan kung bakit siya ganito ngayon.
Dinala ko siya sa kanyang silid rito sa ibaba. Bago pa siya naaksidente ay sa kanya na itong bahay kung kaya't hindi na ako namumuroblema sa bayarin dito. Isa itong sabdibisyon,isang perperktong lugar para sakin.
Inayos ko ang kanyang higaan at dahan-dahan ko siyang inihiga rito. Binantayan ko siya hanggang sa makatulog siya bago ako lumabas ng silid niya. Nagtungo ako sa kusina wala sa sariling napatitig ako sa kabilang bahay. Malaki ang bahay na iyon,halos ilang taon na din namin silang kapitbahay. Ang tatlong magkakapatid na iyon,mga maharlika sila nararamdaman ko iyon.
Napaatras ako ng mahagip ng mata ko na nakatitig rito ang panganay nila. Nakakagulat naman ang isang ito. Hindi ko mawari,kung bakit kinakabahan ako kapag nakatingin sa kanya. Malayo ang ugali niya kay kulit at Ashriel. Suplado siya at mainitin ang ulo ngunit guwapo. Teka! Hindi ko naman sinabi yun di ba? Ano ba naman yan!!!
Napabuntong hininga na lamang ako at umalis ng kusina. Papaakyat ako sa ikalawang palapag ng bahay ng lumitaw sa harapan ko ang aking alaga.
"Binibini! Tulog na ba siya?" agad niyang tanong habang nakalutang sa ere ang maliit niyang katawan.
"Oo,nakatulog na siya." tugon ko sa kanya.
Lumipad siya at umupo sa aking balikat habang naglalakad ako patungo sa aking silid.
"Binibini,nakasagap ako ng balita mula sa inyong bayan. Ang iyong ama,pinapahanap ka niya sa pamamagitan ng isang paligsahan." wika niya.
"Paligsahan? Ano naman iyon?"
"Ang bawat matataas na pamilya doon ay inanyayahan sa paligsahan. Bawat pamilya ay nagpadala ng tig-isang kalahok nila. Ika'y ipapahanap at kung sino man ang makakahanap sa iyo,ay magagantimpalaan." pagpapaliwanag niya.
"Nahihibang na siya. Ano naman ang gantimpala?"
"Ikaw." walang pagaalinlangan niyang saad.
"Ako?! Anong ako?" naguguluhan kong saad.
"Ang kung sino mang makakahanap at makakapagbalik sayo sa bayang iyon kahit itinakwil ka ay makakaisang dibdib mo."
Namilog ang aking mga mata. Nababaliw na ba si ama at ginawa niya sakin ito?!
"Nababaliw na siya!" gagad ko.
"Baliw na talaga iyang ama mo binibini." kibit balikat niyang sabi.
Napabuga ako ng malakas na hangin. Ano ba sa tingin niya ang ginagawa niya? Padabog akong nahiga sa aking kama. Nahihibang na siya pagkatapos niya akong itakwil gagawin niya akong pabuya? Inihilamos ko ang aking kamay sa aking mukha sa sobrang inis. Bakit ba ako nababahala? Hindi naman yata nila ako mahahanap sa lugar na ito. Nagawan ko ng selyo ang kapangyarihan ko,ilang taon na kaya mahihirapan sila.
Ipinikit ko ang aking mga mata,palalim na ang aking paghinga ng makarinig ako ng mga mahihinang kaluskos. Sa pag-aakalang si Mimi lamang iyon ay hindi ko na pinansin. Ngunit napamulagat ako ng bumigat sa tabi ng kama ko. Mabilis akong bumangon at kinuha ang punyal sa ilalim ng aking unan. Itinutok ko agad iyon sa kung sino mang–
"T-teka ganda!" agad akong natigilan.
"Kulit?!" gagad ko.
Mabilis kong ibinaba ang aking punyal.
