Kleo's Pov:
Mag-isa akong naglalakad sa gilid ng daan. Ilang buwan na nga ba akong namumuhay mag-isa ngayon? Dati-rati may kasama ako,si Prie,ngunit kailangan niya ng bumalik. Hindi ako sumama kasi nga naman nagtatago ako. Tumakas ako samin at heto ako nagtatago sa isang hindi pamilyar na lugar. Eskwater daw ang tawag sa lugar na iyon. Kakaiba ang lugar na iyon kumpara sa bayan namin ngunit nasanay na din ako kalaunan. Masikip,mainit at may hindi kaaya-ayang amoy sa isang parte nun.
Hindi naman pwedeng sa isang magarang lugar ako kasi makakahalata sila at mahahanap agad ako. Kilala ni Prie ang mortal na nagmamay-ari ng bahay na tinutuluyan ko. Alam niya kung ano kami dahil ang kanyang napangasawa ay kagaya din namin,ngunit sa kasamaang palad ay pumanaw na ito.
Kada araw na pumaparito si Prie ay nagiiwan siya ng panggastos namin. Mula iyon sa nakatatanda kong kapatid,bale kapatid ko lamang siya sa ama. Anak siya ni ama sa isang babaeng anak ng mataas na opisyal ng aming bayan. Kahit hindi ko man siya purong kadugo malapit kami sa isa't isa.
Bukod kay Prie,si Lennox,ang kapatid ko lamang ang nakakaalam kung nasaan ako. Syempre sinuportahan niya ang pag-alis ko. Baliw din yun eh maloko din. Hay! Nang makapasok ako ng paaralan ay lumiko ako sa gawing kanan. Dadaan muna ako sa aklatan,may hihiramin lamang akong aklat.
Tahimik lamang akong naglalakad ngunit napahinto ako ng makita ang grupo ng mga lalaking naglalakad sa unahan ko. Lagot! mabilis akong naghanap ng matataguan. Waahh! Ayokong makita siya! Naiirita ako sa kanya!
Tumakbo ako pabalik sa pinanggalingan ko at lumiko sa kabila. May daan naman rito parungong aklatan na hindi ko siya makikita. Ayoko namang maging ganito kaso nga lang ang bwesit na Zeren Silverstone na iyon nakakainit ng ulo!
At isa pa,alam kong Ifrit siya! Isang maharlikang Ifrit! Nakita ko na sila dati sa isang pagtitipon,ang pamilya ng Silverstone. Kahit si ama noon ay nakita kong yumukod sa kanila,doon ko lamang napagtanto na kung ikukumpara kami sa pamilya nila,hindi hamak na mas makapangyarihan sila.
Ngunit hindi naman iyon ang dahilan kung bakit ako bwesit na bwesit kay Zeren Silverstone. Naiirita ako sa kanya dahil palagi niya akong nilalapitan at iniinis. At natutuwa pa talaga siya kapag iniinis ako. Ano ba yan! Naiinis talaga ako kapag naaalala ko ang pagmumukha ng Zeren na iyon!
Mabuti na lang at nakarating ako sa aklatan. Iniwan ko muna ang aking bag ko sa gilid. Hinanap ko agad ang pasilyo ng mga aklat na nahahawig doon. Naghanap ako sa bawat sulok ng pasilyo. Napanguso ako ng makita ko iyon sa pinakamataas na lagayan. Ano ba naman yan! Bakit doon pa inilagay? Hindi naman ako pandak sadyang pataas lang ang lagayan na ito!
Nagpalinga-linga ako upang maghanap ng mapapatungan. Nakakita ako ng isang upuan at agad ko iyong kinuha upang patungan. Pumatong ako at pinilit na inabot ang aklat. Malapit na! Konti na lang~
"Waahh!" mabilis akong humawak sa lalagyan ng mga aklat ng mawala ang balanse ko sa upuan.
Ngunit agad din naman akong bumitaw ng maramdaman kong madadala ko iyon. Mas mabuti ng malaglag kesa naman mabagsakan ako neto. Pinakiramdaman ko ang paligid habang nalalaglag ako. Mariin ng nakapikit ang aking mga mata. Nagtaka ako kung bakit tila nahulog ako sa may kalambutang bagay.
Agad akong nagmulat ng aking mga mata. Nakapatong pa ng kaunti ang aking paa sa silya,ngunit may kung anong nakaharang sa aking likuran.
"Mag-iingat ka naman sa mga pinaggagagawa mo." literal nanamilog ang aking mga mata at agad akong ng pumiglas dahilan upang matuluyan akong bumagsak sa sahig at mapadaing.
"Aray ko po!" napaupo agad ako.
"Hay nako! Tinutulungan na kita ganyan ka pa?" wika niya na tila nanunumbat.
