My Lover Is Eve

My Lover Is Eve 1

အိမ္ေရွ႕စင္ဝင္ေအာက္သို႕ကားတစ္စီးဆိုက္ေရာက္သည္နွင့္ အိမ္ထဲမွအလ်ွိဳလ်ိဳထြက္လာေသာအိမ္ေစမ်ားက အိမ္ေပါက္ဝတြင္ရပ္ကာ သခင္ေလးအားျကိဳဆိူျကရသည္။
" ျပန္လာပီလား သခင္ေလး "
အိမ္ေတာ္ထိန္းျကီးရဲ႕အေမးအား ေခါင္းတခ်က္ျငိမ့္ယံုမ်ွသာ အသိမွတ္ျပဳပီး လက္ထဲကအိတ္အား အိမ္ေတာ္ထိန္းအားလႊဲေပးရင္း
" ငယ္ေလးေကာ ဘယ္လိုေနေသးလဲ
ထမင္းေကာစားရဲ႕လား "
" ဟိုေလ သခင္ေလး သူ သူ ထမင္းမစားဘူး ထမင္းလာပို႕တာအခန္းတံခါးပိတ္ထားတယ္ အခန္းလဲေပးမဝင္ဘူး "
အိမ္ေတာ္ထိန္းရဲ႕အေျဖေျကာင့္ ေျဖာင့္တန္းလ်ွတဲ႔မ်က္ခုံးနွစ္ခုက တြန္႕ေက်ကာထိလုမတတ္
"ဘာာာ ေတာက္ ဟက္ အာခံခ်င္ေနတယ္ေပါ့ အိမ္ေတာ္ထိန္း ခဗ်ားေကာ က်န္တဲ႕လူေတြေကာ အေနာက္ေဆာင္မွာသြားေန မနက္အထိတက္မလာနဲ႕ ျကားလား "
မာန္ပါပါေငါက္လိုက္ေတာ့ အလ်ွိဳလ်ွိဳအနားကထြက္သြားျကသည္။
ဟက္ ငယ္ ငယ္ အားကိုးရွိလို႕အာခံခ်င္ေနတာေပါ့ေလ
လူကအေတြးနဲ႔တင္ေဒါသကဆူပြက္လာကာ ငယ္ရွိရာသို႕တက္လာခဲ႕သည္။အခန္းေရွ႕ေရာက္သည္နွင့္တံခါးဖြင့္မရ ခ်က္ခ်ထားသည္။ဒီလိုလာစမ္းတာလားငယ္ ကိုယ္ကအခ်စ္ျကီးသလိုအမ်က္လဲျကီးတာငယ္သိသားနဲ႕။ မိုင္းကုန္ထြက္လာေသာေဒါသေျကာင့္ အခန္းတံခါးကို ေျခေထာက္နဲ႕သံုးခ်က္ေလာက္ ေစာင့္ကန္ပစ္လိုက္မွ ပြင့္ထြက္သြားသည္။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
က်ြန္ေတာ္ ခုတင္ေပၚတြင္ေမွးေနတုန္း
ဝုန္းခနဲဆိုတံခါးကိုကန္သံျကားေတာ့
ကုတင္ေပၚမွာလူကထထိုင္လိုက္မိသည္။
ကတုန္ကရင္ျဖစ္လာေသာစိတ္က နွဖူးမွေခ်ြးကဒီးဒီးက်လာသည္။သခင္ သခင္ျပန္လာျပီးျဖစ္မယ္။ေတြးေနတုန္း တံခါးကဝုန္းခနဲပြင့္ထြက္သြားေတာ့ ေဒါသတျကီးဝင္လာသူကသခင္။ ေဒါသေျကာင့္မ်က္နွာတခုလံုးနီရဲေနျပီး ကိုယ့္အားထိုင္ေနရာမွ ေစာင့္ထူလိုက္ေတာ့ လက္ေမာင္းမွေအာင့္သက္သက္ျဖစ္ကာ ရံႈ႔မဲ႕သြားသည္။
" ေျပာစမ္း ငယ္ ဒါကဘာအခ်ိဳးလဲ ကိုယ္ကမျကိဳက္ရင္မလုပ္နဲ႕ေလ မင္းကိုဟိုဘုန္းသီဟေက်ာ္ဆိုတဲ႕ေကာင္နဲ႕မေပါင္းဖို႕ငါေျပာထားရဲ႕သားနဲ႕ ဘာလို႔နားမေထာင္လဲ ငါ့စကားကိုေစာက္ဖက္မလုပ္တာလား ဟမ္  ေျပာစမ္း ပါ"
လက္နွဖက္အား လႈပ္ရမ္းကာေဒါသတျကီးေအာ္ဟစ္ေနေသာ သူ႕အားမျကည့္ရဲ။
ဟင္အင္း ရင္မဆိုင္ရဲပါ။