Jenny gözlerini açtığında hâla arabada olduğunu fark etti. Ne olmuştu en son? Ağzına kapatılan bez ile ağzı kapatılmıştı ne kadar çabalada da dayanamamış bilincini kaybetmişti. Bileklerindeki acıyla gözlerini bileklerine götürdü. Bağlanmıştı. Henüz farkında değildi ancak ayakları da bağlıydı. Zorda olsa yatırıldığı araba koltuğundan kalktı ve oturur pozisyona geldi. Arabayı kullanan Myungsoo idi. Hoya yanındaki koltukta uyuyordu.
JN-Myungsoo!
MS-Uyandın mı?
JN-Nereye götürüyorsunuz beni?
MS-Busan'a.
JN-İstemiyorum. Bak yetişkin bir insanım ve suç işliyorsunuz. En iyi sen bilirsin. Bırak beni.
MS-Neden istemiyorsun ki? Oppanın koruması altında yaşayacaksın.
JN-Ne oppası Myungsoo? Benim bir oppam var o da Dongwoo. Onları bırakamam. Hoyasız yaşarım ama onlarsız yaşayamam.
MS-Seni bırakmayacağım. Çünkü Hoya izin vermez.
JN-Söylemem senin bıraktığını. Tuvaleti gelmişti çözdüm ama kaçmış dersin. Lütfen Myungsoo.
MS-Jenny ısrar etme. Uyumana devam et. Bir kaç saate varacağız zaten.
JN-Hayatım mahvolacak anlamıyor musun!
Jenny'nin yüksek sesi ile en başından beri dinlediği konuşmaya katıldı Hoya.
HY-Okuluna Busan'da devam edeceksin. Bar falan zaten artık gidemezsin. Arkadaşlarını da istediğin zaman buraya çağırabilirsin.
JN-Peşime adam da tak nefes alışveriş sayımı bildirsin.
HY-Peşinde demeyelim de Myungsoo sürekli yanında olacak.
JN-Ya sen kimsin de benim hayatıma karışıyorsun! Seni de oppalığını da istemiyorum!!!
HY-Zamanla kabulleneceksin Jenny. Boşuna kendini yorma.
JN-Kabullenmeyeceğim!! İstemiyorum seninle yaşamak!
HY-Tekrar mı bayıltayım Jenny?
JN-Senden nefret ediyorum! NEFRET EDİYORUM!
Elleriyle yüzünü kapatıp ağlamaya başladı Jenny. Nasıl kurtulabileceğini bilmiyordu. Nasıl bir hayat yaşayacağını bilmiyordu. Hiçbir şey bilmeden çaresizce gidiyordu. Bulduğu ilk fırsatta polisi arayıp yardım isteyecekti.
Saatler sonra bir villaya gelmişlerdi. Myungsoo saatlerdir araba kullandığı için ağrıyan gözlerini ovuştururken Hoya uyuyakalan Jenny'yi kucağına alıp eve yürümeye başladı. Myungsoo ise sormadan duramamıştı.
MS-Ne kadar burada tutacaksın?
HY-Çok tutabileceğimi sanmıyorum. Görmüyor musun nefret kusuyor bana karşı.
MS-Keşke direk o yok bu yok falan diyip bir şeyleri yasaklamasaydın.
HY-Baştan bilsin yapması gerekenleri.
MS-Peki madem sen öyle diyorsan.
Eve girip Jenny'yi daha önce hazırlattığı odaya götürdü. Jenny'yi yatağa yatıracakken gözlerini açtı Jenny. Hemen kurtulmaya çalışmıştı. Hoya kucağından indirdi ancak hâla kolunu tutuyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SMALL EYES~KSK
Fiksi PenggemarGözlerini açtı rahatsız edici bir beyazlığın içerisinde. En nefret ettiği renge hapsolmuştu. Sinirle bağırdı. -KARŞIMA ÇIK LAN! Bağırmasıyla birlikte kapı açıldı. Düşmanının yüzünü bilmiyordu. Yalnızca o küçük gözleri tanıyordu. Her işine engel ol...
