Bot 1010

B1010; 08

"Wala namang nabali na bones sakanya, dahil na din siguro sa makapal na coat na suot nya. Magkakaroon ito ng pasa pero siguro a or 2 mawawala din ako. And ikaw you should be treated as well."

Tumango ako at nagbow.

"Salamat po! Maiilipat po ba si Jihoon sa room? Ilang araw sya dito?" Tanong ko. Ngumiti sya.

"Siguro paggumising sya pwede na syang madischarge agad, at hindi na sya ililipat ng room kasi nasa ward sya. Ituturo ko sayo ang ward at puntahan mo sya, hintayin mo na ring magising sya. At may ipapadala akong nurse na gagamot sayo." Nagpasalamat ako at itinuro na nya sakin ang way papuntang ward.

Kumunot ang noo ko ng makita kung asang ward sya.

"Children's ward? Seryoso ba toh?!" Bulong ko. Oo nasa children's ward sya. Mahirap talaga pag maliit napapagkamalang bata hahaaha.

Pumasok ako at nakita kong unti lang ng nasa loob nun. Kumuha ako ng upuan from somewhere at umupo sa gilid ng kama ni Jihoon.

Nakasuot sya ng parang dress na blue tapos may sweras din na nakakabit sakanya. Bat may sweras, eh sa likod ang tama?

"Jihoon gising na!" Sabi ko sakanya. Pinagmasdan ko lang ng maamo nyang mukha hanggang sa may kumalabit sakin.

"Yes?" I asked.

"Ah I'm Areum at gagamutin kita." Saad nya at ngumiti. Tumango ako at nagsimula na nyang lagyan ng kung ano ano.

At dahil nga sanay na ko sa sakit wala nalang sakin ang alchol at medicine na inilalagay nya.

Ng mapansin nyang hindi ako kumikibo tumingin sya sakin. "Hindi ba masakit?" Nagtataka nyang tanong. Umiling ako at nagfocuse nalang kay Jihoon.

Natapos na din ang paggagamot sakin at umalis na yung Aruem, binigyan nya din pala ako ng calling card.

Sorry Aruem bali sila:<

"Nagaano ka dito?" Napatalon ako sa gulat ng marinig ko ang boses ni Jihoon. "Ginulat mo ko!" Sigaw ko sakanya.

Umirap sya at nirolyo ang mata. "Bat nandito ako?" Tanong nya ulit.

"Kasi sinave mo ko. Tapos hindi naman kaya ng maliit mong katawan kaya hinimatay ka." Tumango sya at sinubukang tumayo pero nakita ko ang sakit sa mukha nya, kaya pinigilan ko sya.

"Wag ka munang tumayo magpahinga ka muna ng ilang minuto." Humiga sya muli.

"Malas naman ng araw ko. Nahulugan na nga ng itlog, naging baseball pa." Tumawa ako ng mahina. "Tinatawa tawa mo jan? Saksakin kita ng injection eh." Natahimik ako.

Sinubukan nya ulit na tumayo at this time success.

"Aalis na ko." Sabi nya at inalis ang swero.

"UY! SUNYANG TULUNGAN MO KO!" Napatawa ako ng nagpanic sya dahil nagfountain ang dugo nya. Bobo naman kasi alam na binutasan aalisin ng basta basta.

Tumawag ako ng nurse at ginamot ang kabobohan ni Jihoon.

Tinulungan ko syang magbihis. Hehe. At ngayon tinutulungan ko syang maglakad kasi minsan naaout of balance sya. Kung baga support lang.

Umupo muna kami sa isang waiting shed at kinuha ko ang selpon ko sa bulsa.

"Itetext ko si Mingyu ano number nya?" Hinablot nya ang cellphone ko at pinatay. Kumot ang noo ko.

"Wag. Wag mong itext. Wag mong sabihin kahit kanino na napahamak ako." Seryosong sabi nya, syempre wala akong magawa kaya tumango nalang ako.

Ng may taxi na sumakay kami at bumaba si Jihoon sa bahay nila. At ako? Dumeretso ako sa computer shop. Magroros muna ako.