Dışarıda olamazdı çünkü eddie hep üzüldüğünde sakin yerlere gitmeyi severdi.
Kafeteryada da olamazdı çünkü orada pislik zorbalar vardı ve ağlamak için fazla kalabalıktı.
En son seçenek tuvalet kalıyor, eğer erkekler tuvaletinde de yoksa kızlar tuvaletine bakmam gerekecek.
hemen koşarak tuvalete gittim
Ve içeriye girdiğim de, aniden bi hıçkırık sesi gelidiğin de tırstım, kabinlerin kapılarını yavaşca açtım, en son kabini de açtığımda sonunda eddie'yi bulmuştum.
klozetin kapağını kapatıp üstüne oturmuştu, tek elinde ise astım spreyi vardı, ben içeriye girince hemen göz yaşlarını elinin tersiyle sildi.
Ona doğru yaklaşıp karşısında çömeldim, elimle kafasını yavaşca kaldırdım, gözlerime baktığında ağlamaktan gözleri kıpkırmızı olduğunu gördüm ve ben onu böyle görünce içim parçalanıyordu.
Eddie'nin elini tuttum.
"Eddie, eğer seni çok fazla üzdüysem ve canını yaktıysam çok özür dilerim, ben onları şakasına demiştim, onları söylemekle kafasızlık ettim biliyorum, lütfen ağlama eğer sen ağlarsan benimde canım yanar. Bu yüzden ağlama. beyinsizim, salağım, Ama bu salağı affetmeni istiyorum. Bu duruma düşmenin sebebi benim. Eğer sen beni affetmezsen ben yaşayamam. lütfen, özür dilerim"
Beyaz gömleğimin ucuyla göz yaşlarını sildim.
Ona sarıldım, oda karşılık verdi.
Eddie, sessiz ve çatallaşmış sesiyle konustu.
"Aptalsın, bunu biliyorsun değil mi ?"
"Biliyorum, hem de aptalın en önden gideniyim" dediğimde kıkırdayarak güldü,
Bu gülmeyi hiç bir şeyle değişmem!
Ona sarılmayı bırakıp yüzüne baktım, gülümsüyordu.
"Beni affettin mi yani ?"
"Evet, affettim şapşal" dedi
İkimizde güldük.
"Sen benim için özelsin eddie, ben gerçekten sana değer veriyorum, seninle ne kadar alay etsem de, seni kızdırsam da, senin canını asla yakmam"
Eddie bu sefer bana sıkıca sarıldı bende karşılık verdim, çekilince astım spreyini bel çantasına koydu.
Eddie ile kabinden çıktığımızda elini yüzünü yıkadı ikimizde çıkıp sınıfa gittik.
Sonunda son ders gelmişti, artık şu lanet sınıfta kalmaktan nefret ediyorum.
Zil çaldı
Herkes koşarak çıktı sadece ben kalmıştım, eddie sınıfa girdi
"Çıkıcak mısın yoksa çok sevdiğin okul dan ayrılmak sana zor mu geliyor (!)"
"Siktiğimin müdürü ceza verdi, yani sınıfı durucam"
"Tamam, bende kalıcağım"
"Eddie annen kızar, bence gitmelisin"
"Annem umrumda bile değil, Ben kalıcağım"
"Vay ilk defa annene karşı çıktığını gördüm. Sen eddie olamazsın" dediğimde yine kıkırdayarak güldü. evet bu eddie'ydi.
"O zaman yanıma otur" dediğimde yanıma oturdu
"Eds, seni zorlamak isteme-" sözümü kesip konuşmaya başladı
"Ben artık dayanamıyorum.
Sürekli beni ezmelerinden, dalga geçmelerine dayanamıyorum, çok titiz birisiyim diye sürekli üstüme bir şeyler döküyorlar ve beni taklit ediyorlar, hakkımda iğrenç espriler yapıyorlar, ben bir şey demedikçe onlar benim üstüme daha çok geliyorlar, eğlence olsun diye de bazen vuruyorlar, bide bunun üstüne bana acıyorlar, bunları sende yaşıyorsun ama... Ben artık dayanamıyorum, artık eski eddie olmak istemiyorum, değişmek istiyorum"
Eddie'yi ilk defa böyle görmüştüm. Eddie'nin elini tuttum. Şuan beynimi değil kalbimi kullanıyordum ve bu ilk defa oluyordu.
"Seninin değişmene gerek yok ki, senin kendi özünde böyle var, ben eski eddie'yi seviyorum. Ben Masum, sevimli, temiz kalpli eddie'yi özledim, ben onu istiyorum. Eğer o pislik zorbalar bir daha sana bulaşırlarsa karşılarında beni bulurlar, ben senin hep yanında olacağım"
"Söz mü?"
"Söz" dedim ve eddie'ye sarıldım çenemi başına dayadım ve oda kafasını göğüsüme dayadı, sonsuza dek böyle kalabilirdim.
