Eddie: pekala richie bunu gör yada görme ama seni üzmek hiç istemiyorum. Lütfen yarın benimle okulun tuvaletinde buluş, alt katta olacağım.
~•~•~•~•~•~•~•~
Okul günü geldiğinde eddie alt katta beklemeye başladı. Richie'nin koridorda geldiğini görünce heyecanlandı ve ona doğru gülümsedi.
Richie yanına geldiğinde elinden tutarak yandaki tuvalete soktu.
"Ne istiyorsun?"
"Sadece seninle konuşmak istiyorum"
"Ama ben istemiyorum."
"Lütfen böyle yapma. Ben seni hala seviyorum. Seni üzmek istememiştim..."
"Umurumda değil"
"Beni bırakmandan korktum!"
"Ama sen beni bıraktın."
"Evet. Çok özür dilerim. Aptallık ettim, hiç bir şey demeden senin kalbini kırdım, ben gerçekten salağım, kabul eder misin bilmiyorum ama beni affeder misin?"
"Nasıl affetmemi bekliyorsun?!"
Eddie parmak uçlarına çıktı, elleriyle richie'nin yanaklarına koyup kendine çekti ve dudaklarını kendikilerine bastırdı. Richie de dayanamayıp karşılık veriyordu.
Geri çekildiğinde hala Richie'nin gözlerine bakıyordu.
"Şimdi beni affettin mi?"
"Hayır."
"Ne? neden?!"
"sence? bunu bir düşün."
"Peki o zaman"
Eddie, bir kaç kere öksürdü ve derin bir nefes aldı.
"SENİ SEVİYORUM!!"
Richie şaşkınlıkla sakar bir şekilde eliyle eddie'nin ağzını kapattı.
"Tamam tamam! Bütün okul duydu!"
"Şimdi affettin mi?"
"evet."
Hemen richie'nin boynuna sarıldı. Hep öyle kalmak istiyordular.
...
''Seni çoktan affetmiştim, sadece beni ne kadar çok sevdiğini öğrenmek istiyordum''
''Pisliksin bunu biliyorsun değil mi?''
''hemde en ağırından.''
THE AND
