5. suç

961 70 144
                                    

Yine uykulu bir şekilde yatağımdan kalktım.
Sıkıla sıkıla üstümü giyip çantamı sırtıma taktım ve dışarı çıkıp okula yürümeye başladım.

Oraya vardığımda içeriye girdim ve herkes bana bakarak konuşuyorlardı, ne olduğunu anlamamıştım, acaba dünkü ceza yüzünden mi konuşuyorlardı, ama bütün okulun sadece bir ceza yüzünden konuşacaklarını sanmıyorum.

Sınıfa girdiğimde herkes bana bakmaya başladı, bende yerime geçtim.

"Niye öyle bakıyorsunuz lan ?" diye patladım.

"Bide soruyor musun? sen daha hiç bir şeyin farkında değilsin, istersen bir telefonuna gelen mesaja bak"

Kaşlarımı çattım ve cebimden telefonu çıkararak mesaja baktım ve biran donup kaldım.
Birisi ben ve eddie ile tuvalette olan konuşmamızı ses kaydına almış ve bütün okula göndermiş.

Mesaj: okulumuzda eşcinseller varmış gençler, özellikle erkekler çok dikkat etsin bu pislik ikiliye.

Hala şaşkınlıkla telefona bakıyordum, başımı kaldırınca herkes bana iğreniyormuş gibi bakıyordu.

Bir şey söylemek istiyordum ama ağzım açılmıyordu, hemen koşarak kendimi dışarı attım.
Arka bahçeye geldiğimde kimse yoktu ama bir ağlama sesi vardı, ağacın önüne yaklaştığımda arkasında birisi ağlıyordu.
Kafamı uzattım, bu eddie'ydi.
Ağlıyordu, hemen yanına geçtim.

"O mesajı gördün değil mi ?" dedim, iyi misin demedim çünkü bu durumda nasıl iyi olabilirdi ?

"Evet. Lanet olsun, richie ben çok özür dilerim böyle olmasını ben sağladım!"

"Saçmalama eds, seninle bir alakası yok, herkes yanlış biliyor, bizim bir suçumuz yok.  O mallar ne derlerse desinler, bize ne ?"

"Evet ama okul hayatımız bitti, bunları ailelerimize giderse biz ne yaparız ?"

"Merak etme, bir iki güne unutulur, bizim gibi ezikleri ne yapsınlar"

Eddie'nin elini tuttum ve ona doğru gülümsedim, oda bana kafasını çevirip gülümsedi.
Bana iyice yaklaştı ve kafasını omzuma koydu, bende kafamı ona yasladım.
Kendimi onun yanında rahat ve huzurlu hissediyordum.

"Vay, çiftlerimiz burda aşk yaşıyorlar galiba"
ağacın arkasından bir kaç kişi çıktı ve bizde ellerimizi bıraktık.

"Sizin kadar iğrenç birilerini daha görmedim" dedi birisi

"gidin lan burdan!" 

"Sizin gibi eşcinselleri okulumuzda istemiyoruz, pislikler!"

"Richie, hadi gidelim" dedi eddie, kulağıma fısıldayarak.

"Olmaz, bu sefer kendimi ezdirmeyeceğim"

Bir çocuk bize yaklaştığında anlamadığım bir şekilde karnıma bir tekme yedim ve karın boşluğuma gelmişti, bende dengemi kaybedip yere düştüm, tekmeliyorlardı.
Bir yandan karnım ağrırken bir yandan yüzümü kapatmaya çalışıyordum.

Çocuklar gülerek uzaklaştı.

Eddie ile ben yerde hala öyle duruyorduk, onların gittiklerini fark ettiğimde direkt eddie'ye baktım. Eddie'de yerde kendini toplamış hıçkırarak ağlıyordu.
Yerden biraz doğruldum ve eddie'nin koluna elimi koydum.

"Eddie iyimisin ?"

"Sence ? Hepsi senin yüzünden!"

"NE? Ne dediğinin farkında mısın? ben ne yaptım?"

"Eğer onlara kafa tutmasaydın bu hale gelmeyecektik"

"Ne yani? ezik gibi mi görünseydik, ben seni orda korudum diye atar yiyorum şuan"

"Bunları hep sen yapıyorsun, senin yüzünden dayak yiyoruz, keşke seninle hiç tanışmasaydım, seninle arkadaş olmasaydım bu duruma düşmezdim. Bir daha görüşmeyelim, bir daha benimle konuşma. Belki daha az dayak yerim" 

Yüzüme bakmadan hızlıca arkasını dönüp gitti. Bana bunları dediğine inanmıyorum. Biz hep tartışırdık, küserdik, kavga ederdik ama bu sefer farklıydı, ilk defa bana bu sözleri söylemişti ve biraz da olsun kendimi kötü hissetmiştim, çok kötü...

Çantamı elime aldım, eve doğru yürüyordum, kafam yere bakıyordu.
Yarın okul var ve eddie benimle barışacak mı bilmiyorum ama yarın her şey düzelecek umuduyla evime gittim.

Affet ~REDDİE~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin