The Truth Behind Lies

Chapter 4

Mother Dear

Alex POV:

"Are you okay?" Sabi ng batang lalake sa batang lalake na nakaupo sa duyanan habang umiiyak

"May. okay. bang umiiyak.? Ede. okay na okay ako!" Hikbing pagsasalita ng batang lalake sa duyan dahil sa hagolgol na pagiyak

"Sorry to ask, why are you crying" pagpapaumanhin ng batang lalake sa batang nasa duyan

Makikita sa mata ng bata na nagaalala ito sa batang nasa duyan

"Bakit ba English ka ng English nakakanosebleed kana huh!" Naiiritang sagot ng batang nasa duya habang umiiyak parin

"Sorry, bakit kaba umiiyak?" Concern na tanong ng bata

"Eh. Kasi. Ina. Away. Nila. Ako. Kasi. Ma. Hi. Rap. Lang. Kami. At Pa. Ngit. Na. bakla. Daw. ako. Baka. Maka. Hawa. Daw. Ako" hagolgol na iyak ng batang nasa duyan

Lumapit pa ang bata sa batang nasa duyan at hinimashimas nito ang likoran ng batang nasa duyan upang tumahan na

"Dont mind them, they are just spoiled brats who wants attention. You are beautiful dont forget that, you dont need them they are not worth it" pagpapatahan ng batang lalake sa batang nasa duyan habang hinihimas parin nito ang kanyang likod

"Anjan ka nanaman eh! English ka na naman ng English! Kano kaba? Hah?" Tumahan na ang bata sa pag-iyak sa duyan at itinaas ang ulo upang pagsabihan ang batang lalakeng komocomfort sa kanya

Tumawa lang ang lalake sa sinabi ng bata at nagpout naman ito dahil sa naging reaction nito

"Haha wag kanang malungkot at umiyak masbagay sayong ngumiti maganda tignan at ang cute mo pagmagpout" pagtawa at pagpisil ng bata sa pisngi ng batang nasa duyan

Nagpout naman ng husto ang batang nasa duyan dahil tawa lang ng tawa ang bata

"Tyler! Come on we're going home!" Sigaw naman ng ina nito

"Coming mom!" Sigaw pabalik nito

"Sigie una na ako, smile kalang palage hah! Cute cute mo!" Pagpapaalala nito sa batang nasa duyan at pagpisil ulit sa pisngi nito bago umalis

Naiwan namang nakangiti ang bata sa duyanan dahil sa pagconfort ng bata sa kanya at gumaan narin ang kanyang pakiramdam.

***kring***

***kring***

***kring***

Naalimpungatan nalang ako ng magising ako dahil sa lakas ng alarm clock ko
Quarter to 5 na pala,

Napanaginipan ko nanaman sya,
Nung di ko pa nakilala si Yana Sya ang unang taong nagparamdam at nagsabi saking special ako except parents ko

Simula nung araw na yun parati ko na syang hinahanap pero sa kasamaang palad ni animo nya wala na akong makita nabalitaan kong nandito lang pala sya para dumalaw at magbigay ng mga gamit sa skwelahan namin

Anyway highway! Wag na nating e entertain ang wala na,
Tumayo nako at pumunta sa kusina para makamumug at makahilamus

Pagkatapus ay nagluto na ako ng almusal namin ni mama

Naghahanda nako sa hapag ng makita ko si mama

"Oh gising kana pala ma?" Nakangising bati ko sa kanya