VAVEYLA

Yalnız ağlama

Bu gün okulun ikinci haftası birazdan ders başlayacak ama aslı yok kemal belli etmemeye çalışıyor ama her kapı açıldığında kemal oraya bakıyor acaba gelen aslımı diye ama gelmedi aslı o derse
Kemalde ikinci derse girmedi aslıyı aramaya gittiği belliydi. aslında bende merak etmiştim aslı niye gelmedi diye bu ikisiyle hiç konuşmadım ama öyle bir halleri var ki hiç konuşmadan çok sevdim onları.
Bu arada kemal dışarda aslıyı arıyordu sonunda onu bir kenarda ağlarken buldu yanına gitti ve oturdu aslı ağlamaya devam etti o da orda durmaya devam etti.
Aslı bir süre sonra sordu ne işin var senin burda
Kemal: seni merak ettim
Aslı: niye merak ediyorsun ki beni ?
Kemal : bilmiyorum ama yoktun yanına gelmek istedim
Aslı : yanımda durma ben hep yalnız ağladım birinin yanımda durmasına alışkın değilim
Kemal: aslı bende yıllarca yalnız ağladım ne hissettiğini biliyorum ama bırak yanında durayım artık yalnız ağlamanı istemiyorum
Aslı: niye?
Kemal: çünkü belki bende artık yalnız ağlamam
Aslı: nasıl yani
Kemal: birbirimize arkadaş oluruz dost oluruz kimsemiz yok birbirimizin kimsesi oluruz.
Aslı kemale baktı uzun uzun sendemi diyebildi sadece
Kemal evet dedi bende
Aslı anlatsana biraz
Kemal aslıya hayatını anlatmaya başladı
Aslı bu sefer kemal için ağlıyordu ve sonra o anlattı kemale hayatını sonra aslı sordu benim kimsesiz olduğumu nerden anladın
Çünkü üç gün boyunca yanımda oturdun ve hiç konuşmadın başkası olsa dayanamaz konuşurdu ama sen zaten susmaya alışıksın o an içinden çok şey konuştun ama bana bir şey soramadın tıpkı benim gibi
Aslı gülümsedi çok bilmiş herşeyi biliyorsun değilmi sen ? neden geldin yanıma peki ?
Kemal, Çünkü insan yarası yarasına denk geleni severmiş öyle demişti annem seni görünce o söz geldi aklıma dedi
O günden sonra aslı ve kemal çok iyi iki arkadaş oldular birbirlerine sığındılar ve hepsinden öte onlar yıllarca sevmeye ve sevilmeye o kadar muhtaçlardıki bunu birbirlerinde buldular.
Bense hep uzaktan uzağa bakıyordum onlara dedim ya çok sevmiştim ikisinide bir gün kantinde ikisini gördüm oturmuş konuşuyorlardı üç tane çay aldım yanlarına gittim çayları masaya koydum merhaba ben barış aynı sınıftayız tanışamadık bir türlü bende sizle tanışmak istedim dedim
önce şaşırdılar sonra buyur ettiler masaya oturdum. İlk başta ne konuşacağımı bilemedim biraz sessizlik oldu hatta içimden ne işim var benim bu masada diye geçirdim.
O sırada aslı girdi lafa ee barış sınıftakilerle aran nasıl diye sordu. Bilmem daha yeniyiz kimseyle fazla konuşma şansı bulamadım dedim
Kemal ha yani ilk  bizimlemi konuşmak istedin diye espirili bir şekilde sordu
Evet dedim ikinizi böyle gördüm okulun ilk günleri ama güzel anlaşıyorsunuz bende sizinle tanışmak istedim 4 yıl boyunca aynı sınıfta olacağız sonuçta dedim
Kemal iyi yapmışsın dedi o gün o masada saatlerce konuştuk nereli olduğumuzdan tuttuğumuz takımlara sevdiğimiz filmlere kadar herşeyi konuştuk bu kadarını bende beklemiyordum ama çok iyi anlaştık.
Ve bu böyle devam etti üçümüz çok iyi arkadaş olmuştuk tabi bir farkla kemal ve aslı arasındaki arkadaşlık bambaşkaydı onlar sadece arkadaş değillerdi birbirlerinin ailesiydi sanki birbirlerine karşı o kadar korumacılardıki bazen bana karşı bile birbirlerini savunurlardı bide ben sınıftaki herkesle konuşurdum nerdeyse ama onlar benim dışımda sınıftaki kimseyle fazla muhabbet etmezlerdi.
Kemal ve aslı... hayat ikisinede çok acımasız davranmıştı ikiside resmen acılarından kaçıp bu okula gelmişlerdi bir tek fark vardı ikisinin arasında; aslı bu okula sığınmıştı resmen sanki burdayken kimse ona bir şey yapamayacaktı
kemal ise oda bir şeylerden kaçıp bu okula gelmişti ama o buraya sığınmadı sanki burda güç depoluyordu burdan güçlü çıkıp birilerinden intikam alacak gibiydi.
Aslı için sığınaktı bu okul
kemal için cephanelik...
Zaman böyle geçerken bir gün kemal yanıma geldi barış dedi senden bir şey isteyeceğim
Buyur kemal yapabileceğim bir şeyse yardım ederim kardeşim dedim.
Ben bir ev arıyorumda eve çıkayım diyorum yurtta yapamıyorum dedi
Hayırdır kemal yurtta birşeymi oldu niye kalmak istemiyorsun dedim.
Yurttakilerle anlaşamıyorum ya dedi.
şaşırdım aslında kemal sen sessiz sakin bir insansın yurttakilerle anlaşamayacak ne yaşamış olabilirsinki dedim
Ya çalışmalarımı rahat yapamıyorum orda dedi
Neyin çalışması bu sen derste çalışmıyorsun bildiğim kadarıyla dedim
Kemal ehh be barış amma uzattın yardım etmeyeceksen etmeyeceğim de ne sorguya çektin bu kadar dedi.
Tamam ya kızma dedim buluruz bir evde tek başınamı çıkacaksın dedim
Evet dedi sakın bir soru daha sorma diye tatlı bir şekilde kızdı bana
Tamam dedim bu gün dersten sonra gider bakarız  peki ya aslı ne olacak ona nasıl hesap vereceksin bakayım beni geçiştirdin ama ondan kurtulamazsın dedim
Kemal şimdilik bir şey çaktırma ben hallederim dedi
O sırada aslı geldi ne konuşuyorsunuz burda diye sordu
hiçç öyle dersle ilgili konuşuyoruz dedik
Aslı şaşırdı siz ikiniz dersle ilgili konuştunuz yok artık!
Kemal kızar gibi yaptı aslı sende hepten kötü öğrenci yaptın bizi dedi
Aslı peki kemal bey söylermisiniz bu gireceğimiz dersin adı ne ?
Kemal önce biraz geveledi şey ya işte dedi şeyy kenan hocanın dersi dedi
Aslı dersin ismi ne onu söyle dedi kemal sustu.
Aslı sen bir şey saklıyorsun kemal ama yakında kokusu çıkar dedi ve geçti oturdu
Ehh be kemal insan gireceği dersin ismini bilmezmi dedim
Ne bileyim oğlum ya ismi gelmedi aklıma dedi.
Kemal aslında dört yıl boyunca hiç bir dersin ismini doğru düzgün öğrenemedi hep derse giren hocaların ismiyle söylerdi dersi zekeriya hocanın dersi selçuk hocanın dersi veya derya hocanın dersi dedi hep.
Neyse aslı o gün yalan söylediğimizi anlamıştı ikimizde de hafif bir korku vardı hani bazen bir suç işlerizde annemiz bize kızar bizde yanına gitmeye korkarız kemalle bizim durumumuz öyleydi aslının yanına gitmeye çekindik hoca derse girince kemal elmecbur aslının yanına gidip oturdu
Aslı hafif bir trip attı ona kemal bir kaç şirinlik yapmaya çalıştı ama nafile aslı hiç yumuşamadı çünkü kemalin yalan söylemesine çok kızmıştı.
Ders bitti kemal hemen yanıma koştu hadi gitmiyormuyuz dedi
Tamam hadi gidelim dedim tam biz çıkarken aslı kemali çağırdı
Kemal arkasını döndü efendim aslı dedi.
Aslı，gidiyormusun kemal dedi .
Evet gidiyorum dedi kemal
Aslı， hergün beni yurda bırakıp öyle giderdin ne olduda bu gün böyle gidiyorsun kesin yalan söylüyorsun sakın başına bir iş açıp sonra yanıma gelme dedi
Kemal，ya aslı ne iş çevirecem barışla bir şey konuşacaktık o yüzden hemen çıktım zaten kapıda bekleyecektim seni dedi.
Aslı kızdı biraz ama belli etmemeye çalıştı iyi ne yaparsanız yapın dedi.
Yapacak birşey yok artık biz çıktık ev aramaya baya gezdik aradık o gece en sonunda uygun bir ev bulduk ev sahibiyle konuştuk biraz uğraştırdı ama anlaştık sonunda evi tuttuk ama kemalin aklı hala aslıdaydı aslı hem onun yalan söylediğini anlamıştı hemde kızmıştı. Hayırdır kemal dedim aslıya nasıl hesap vereceğinimi düşünüyorsun
Kemal ，evet ya dedi yalanda söyleyemiyorum hemen anlıyor bizim gidip aslının gönlünü almamız lazım dedi.
Hiç kusura bakma kemalcim dedim aslıya yalan söyleyen ve onu kızdıran ben değilim sensin ben şimdi kaçıyorum sen git nasıl gönlünü alacaksan al ben gidiyorum dedim
Kemal， iyi be kendi işimizi kendimiz görürüz deyip gitti bir marketten aslının sevdiği çikolatalardan birkaç tane aldı Aslının yurdunun önüne gidip aslıyı aradı aslı dışarı çıkarmısın konuşacaklarımız var dedi.
Aslı oo kemal bey işiniz bitti mi diye sordu hiç boşunada bekleme çıkmayacağım dışarı benim yalancılarla konuşacak birşeyim yok dedi
Kemal， peki çıkma dışarı bende sen çıkana kadar burdayım gerekirse sabaha kadar beklerim dedi
Aslı，iyi bekle o zaman ben gelmiyorum deyip telefonu kapattı
Kemal oturdu kaldırıma bekledi.
Aslı ise gitmemeye kararlıydı ama camdan sürekli kemali izliyordu kemal aynı yerde duruyor aslının çıkmasını bekliyordu sonunda dayanamadı aslı çıktı kemalin yanına gitti.
Kemal biliyordum geleceğini aslı dedi
Aslı, hiç öyle ümitlenme kemal affetmedim seni henüz hani sen ne olursa olsun benden bir şey saklamayacaktın hani hiç yalan söylemeyecektin bana dedi.
Kemal, aslında ben sana yalan söylemedim aslı sadece birşeyi senden sakladım kısa süreliğine ama bak geldim işte sana anlatacağım bide bak sana en sevdiğin çikolataları aldım.
Aslının yüzünde ufak bir gülümseme oldu biraz sakinleşmişti ama birden kaşlarını çattı kemale söyle bakalım kemal benden sakladığın şey ne peki?
Kemal ya aslı ben yurtta yapamıyorum o yüzden eve çıkmaya karar verdim evide tuttum haberin olsun diye hızlıca söyledi hepsini.
Aslı gülümsedi kemale sen bunumu saklıyordun benden buna niye kızayımki ben
madem öyle istiyorsun öyle yap benimde aklıma neler geldi dedi
Kemal ne geldiki senin aklına diye sordu
Aslı, aman boşver onuda tuttuğun ev temizmi nasıl bir ev yarın bakmamız lazım
Kemal tamam ya bakarız yarın temizlerizde sen merak etme aslı dedi
Ertesi gün ben aslı ve kemal evi beraber temizledik çokta güzel oldu.
Aslı o kadar çok üzerine düştüki kemalin evinin herşeyiyle o kadar çok ilgilendiki o gün birkez daha farkettim aslı ve kemal yıllarca yoksun oldukları o sevgiyi o aile şevkatini birbirlerinde bulmuşlardı.
Ama aslının da benimde içimizi kemiren bir kurt vardı kemal niye birden böyle bir karar verdi ve eve çıktı bu işin içinde bir iş vardı ama pekte yapacağımız bir şey yoktu.
O günden sonra kemal o evde tek başına yaşamaya başladı arada bir biz giderdik evine beraber güler eğlenirdik.
Aslı bir gün beni çekti köşeye barış sana birşey soracağım dedi.
Tabi buyur aslı dedim
Barış ben kemalin bir işler çevirdiğinden şüpheleniyorum başına iş açmasından korkuyorum dedi
Aslında bende şüpheleniyordum ama aslıya çaktırmamaya çalıştım yok aslı ya kemal işte yurt kalabalık o yüzden sevmemiştir evde kafa dinliyordur içini ferah tut dedim
Bu sürede kemalde bir değişiklilkler vardı birşeyler sakladığı belli oluyordu ikimizde onun gelip anlatmasını bekledik ama o gelmedi ve bu böyle devam etti sene sonuna kadar ve okulun ilk yılı bitti bizim için herkes memleketine gidiyordu  kemal hariç o gitmedi ben burda kalacağım dedi
Aslında aslıda gitmek istemiyordu ama yinede gitmesi gerektiğini düşündü ve oda gitti o yaz tatilinde kemalden uzak kalmak istemiyordu kemalde istemeye istemeye aslıyı uğurladı.
Bak aslı şimdi gidiyorsun ama en ufak bir sıkıntıda bir sorunda beni ara nerde olursam olayım gelirim dedi.
Aslının gözleri dolmuştu baktı kemale biliyorum dedi bir şey olursa gelirsin ilk defa korkmadan gidiyorum artık sen varsın birşey olursa yanımda durursun artık kimsesiz değilim ben
Sende iyi bak kendine ne olur dikkat et birşey olmasın sana senide kaybedemem deyip sarıldı kemale sonra otobüse bindi otobüs yola çıktı otobüs kaybolana kadar ardından baktı kemal sonra aynı otogarda benide uğurladı ve yine tek başına kalmıştı kemal aslında yıllardır tek başınaydı ama bu sefer bize alışmıştı yalnız kalmak biraz acıttı onun canını...