VAVEYLA

Kusurlu Ayrılık

Artık üniversite son sınıf öğrencisiyiz Bir daha böyle yan yana olur muyuz bilmiyoruz O yüzden her günümüzü son günmüş gibi değerlendiriyoruz
Tabii derslerde de var Onlarıda kurtarmaya çalışıyoruz
Biz böyle devam ederken Bir gün Kemal bir haber aldı eniştesi vefat etmiş
Başın sağ olsun Kemal dedim enişte için gitmeyecek misin memlekete dedim
Hayır gitmeyeceğim dedi Orayı da görmek istemiyorum dedi
Sonra Aslı geldi Kemal'in yanına gitmeyeceksin değil mi dedi
Gitmeyeceğim dedi kemal
Aslı zaten gitme dedi artık senin evin Burası olsun oraya Gitme
Kemal Aslı'ya baktı Senin de evin Artık burası değil mi dedi
Evet Kemal dedi Aslı Benim de artık Yuvam burası
Belki Kemal Aslı birbirlerine Seni seviyorum diyemedi ama bu konuştukları seni seviyorum'dan daha büyük bir şeydi İnsan insanı eş olur arkadaş olur dost olur ama onlar bir birbirlerine yuva olmak istiyorlardı...
Ah bir de söyleyebilselerdi birbirlerini ne kadar sevdiklerini.
Birbirlerine söyleyemedikleri şeyler kırık dökük bir kaç cümleydi aslında ama hayat onları o kadar kırmıştı ki o cümleleri bile kurmaktan korkuyorlardı
Şimdilerde ben ve Kemal Okul dışında hiçbir şeyle uğraşmıyoruz Okulu konuşuyoruz mezuniyetimizi konuşuyoruz okul bittikten sonra ne yapacağımızı konuşuyoruz
Okulda son senemiz Dolayısıyla her şey daha farklı oluyor aslında son sınıf olunca zaman da biraz hızlı geçiyor sanki sınavlar falan derken ilk dönem bitti
okulun 2. dönemi genelde mezuniyet hazırlıkları ile geçer kimi çağırırız Nasıl yaparız kep nasıl atarız genelde Bunlar konuşulur.
Biz bunları konuşurken bu konuşmalara katılmayan 2 kişi vardı Aslı ve Kemal Çünkü onların mezuniyete Gelecek kimseleri kalmamıştı
Onlar öyle olunca benim içimden de kimseyi çağırmak geçmedi ama yine de annemle babamın gelmesini istiyorum onların Kemal ve Aslı'yı da tanımasını istiyordum
Günler geçti senenin sonuna doğru geliyorduk Daha doğrusu öğrencilik hayatımızın sonuna doğru Kemal ile Ara ara yapacağımız işi de konuşuyorduk
Kemal hala adamların kim olduğunu söylemiyordu bana bekle zaman gelecek diyordu sadece
Bu arada bizim mezuniyet günümüzde yaklaşıyordu bugün annemle babam buraya gelecekti gittim karşıladım onları çok özlemiştim sonra hemen eve geldik Onları Kemal ve aslı ile tanıştırdım Annem ve babam ikisini çok sevdiler
Annem babam ben Aslı ve Kemal o gece sabaha kadar Oturup muhabbet ettik o kadar güzeldi ki anlatamam o gece bir an için Kemal aslının kardeşim Olduğunu hayal ettim
Biz konuşurken Bir ara Kemal'in yüzü düştü aklı bir şey takılmış gibiydi birkaç defa bana baktı bir şeylere üzülüyor gibiydi
Sanki bana söylemek istediği şeyler vardı
Neyse ertesi sabah kalktık mezuniyete gittik bundan sonra hep beraber güzel bir gün geçirdik sonra annemleri uğurladık annemleri uğurladıktan sonra Kemal barış gelsene sana bir şeyler söyleyeceğim dedi
Ben de tabi Kemal ne söyleyeceksin dedim
Kemal Barış artık vaz mı geçsek dedi
Neden vazgeçelim Kemal dedim
Kemal yaptığımız işlerden Yaptığımız her şeyden vazgeçelim Yeter bu kadar dedi hem artık elimizdeki paralar İkimize de yeter Bundan sonra hayatımızı Normal insanlar gibi yaşayalım
Ben de çok iyi olur Kemal dedim
hazır Başımıza bir iş gelmemişken bir belaya bulalmamışken burada bitirelim dedim
Ve sonra hiç bu işleri konuşmadık Sonunda okul bitti
Bir kaç gün daha kaldık beraber zaman geçirdik sonra ayrılma vakti geldi Ben memlekete annemlerin yanına dönecektim
Bu hayatta güzel anların güzel arkadaşlıkların güzel dostlukların ve güzel sevmelerin kötü bir yanı vardır oda vedalardır bugün Kemal ve Aslı beni memleketime uğurluuyorlardı Aslı hüngür hüngür ağladı Kemal ise çaktırmadan
Çok zordu onlarla vedalaşmak dün gibi hatırlıyorum onlarla oturup İlk konuştuğum zamanı
Aslı ve Kemal'le dost kardeş olmamızı çok sevdim onlarla küçük bir dünyamız vardı mutluluyduk orda şimdi o yok artık ne olacağımız nereye gideceğimiz belli değil bir daha görüşür müyüz bilmiyorum En çok da bu belirsizlik sıkıyordu canımı zor oldu ama vedalaşıp ayrıldım onlardan
Sonra birkaç ay telefondan falan görüşüyorduk sonra ben yurt dışına gittim eğitimimi tamamlamak için okul falan derken sonra görüşemez olduk sonra tamamen koptuk Peki ne oldu da benim orada o gün vedalaştığım o çocuk Bugün bir gazetenin 3. sayfasında çıkıyor O çocuğun yanında o kadar para varken nasıl olur da karton toplayıcısı oluyor kafam allak bullak bir yandan kendimi suçluyorum hiç arayıp sormadığım için Diğer yandan bu soruları cevaplamaya çalışıyorum
Kemal burada bu halde Peki Aslı o nerede
Allah'ım Nasıl yaptım böyle bir şeyi nasıl hiç arayıp sormadım ne halde olduklarına bakmadım
Kalktım Kemal'in vurulduğu yere gittim günlerce uğraştım hiçbir şey bulamadım
Nasıl yapacağım nasıl bulacağım Aslı Kemal'in öldüğünü biliyor mu biliyorsa ne haldedir acaba
polis bir arkadaşım vardı Ona anlattım konuyu oda Aslı'yı bulma konusunda bana yardım edeceğini söyledi
Birkaç gün sonra beni aradı
Barış kardeşim Aslı dört yıl önce ölmüş dedi
Nasıl olur dedim ya Emin misin
Eminim dedi söylediğin her şey birebir uyuyor Aslı dört yıl önce ölmüş
nasıl olur bu kız Nasıl Ölür bu nasıl bir acıdır Aslı ve Kemal Dostlarım Kardeşlerim ikisinin ölüm haberi çok büyük bir acı günlerce kendime gelemedim Aklım Hayalim Almıyor Ne oldu benden sonra nasıl bu hale geldiler Aslıdan kim ne istemiş olabilir masum kimsesiz bu kızcağızdan kim ne ister ki neden öldürürler ki bu sorular Gecelerce günlerce uyutmadı beni aklım almıyor yakıştıramıyorum onlar artık yok kabul bunu kabul edemiyorum çünkü daha çok erkendi hayallerimiz vardı bizim hep beraber olacaktık hiç ayrılmayacaktık üçümüz
Bir de Kemal'le bizim kurduğumuz hayaller vardı Aslı ile Kemal evleneceklerdi ikisinin çocukları olacaktı ben o çocuklara amcalık yapacaktım
Ama şimdi ikisi de yok Böyle hayal etmemiştik
Ah be kemal ah be kardeşim nasıl izin verdin bunlara nasıl sahip çıkmadın Aslı'ya ya
Kim bilir Aslı'dan sonra neler çekti nasıl darmadağın oldu söyleyebildi mi acaba Aslı'ya onu ne kadar çok sevdiğini
Peki Aslı onun başına ne geldi nasıl oldu bunlar kim kıydı bu kıza acaba son anlarında bile olsa Kemal'in onu sevdiğini öğrendimi
Ama hepsinden önemlisi Aslı ve Kemal'e bunu kim niye yaptı Tüm bunları öğrenmem lazım ama nasıl
Sonradan aklıma geldi Kemal'le bizim Satın aldığımız ev Hani o zaman demişti ya bana bir gün ulaşamazsan o eve gel diye hemen koştum o eve gittim