VAVEYLA

Umudun Arka Bahçesi

umut güzel bir sözcüktür
Umut etmek dahada güzel birşeydir.
Ve umut hayallerimizin iş ortagı umut, Umutlarımızdır bize hayaller kurduran,
hayat vardır birde umutlarla hayallerin iş ortaklığını bozan, Hayat sert bir duvardır ona çarpan bütün hayaller yıkılır onda tükenir bütün umutlar

Koşa koşa eve geldim Aslı ben ve Kemal üçümüzün hatıralarının  olduğu eve
evin giriş kapısına geldiğim an Burada beraber geçirdiğimiz zamanlar geldi aklıma üçümüz ne günler geçirmiştik burada ne anılarımız vardı
Eve geldim  kapıyı açar açmaz sanki Aslı karşıladı beni içeri girdim ikisini bulamamak o kadar acıttı ki canımı oturup saatlerce ağlamak geldi içimden.
Bizim o kadar zaman geçirdiğimiz bu ev şimdi bomboştu Ve üstelik 2 tane cenaze çıkmıştı bu evden bu beni nasıl kahrediyor içimi nasıl yakıyordu bir bilseniz
Hemen evi aramaya başladım bir şey bulur muyum diye saatlerce aradım o kadar zordu ki her köşede o kadar çok anımız vardı ki dayanamıyordum boğuluyordum sanki
En sonunda bir defter buldum Kemal'in Tuttuğu bir defter açtım ilk sayfasında şunlar yazıyordu

Barış şu an bu defteri okuduğuna göre Ben hayatta değilimdir büyük bir ihtimalle
çünkü biliyorum ki ben yaşadığım sürece sen ne yapar eder beni bulursun
Sana bir konuda yalan söyledim Barış Hani  benim son zamanlarda uğraştığım o büyük iş vardı ya yapacağımız son büyük iş sonra benim sana vazgeçtiğimi söylediğim iş aslında hiç vazgeçmedim Barış sadece o gün annenle  babanı gördüğümde Senin ne kadar mutlu güzel bir ailenin olduğunu gördüm Benim kaybedecek bir şeyim yoktu ama senin başına bir şey gelseydi annenle baban mavholacaktı  Bunu onlara Yaşatmaya hakkım yok diye düşündüm O yüzden sana yalan söyledim  ne olur anla beni başına bir şey gelseydi o insanların yüzüne  bakamazdım

Sen gittikten çok şey oldu Biz o gün seninle vedalaştıktan sonra Aslı ve ben eve döndük beraber zaman geçirdik  bir kaç hafta burda kaldık tabi Ben gizli gizli yine o işle uğraşıyordum
Sonra bir gün Aslı ağlamaklı bir şekilde yanıma geldi
Aslı ne oldu diye sordum
Babam vefat etmiş Kemal diyebildi sonra sadece sonra kendini tutamadı hüngür ağladı.
Ne yapacağımı ne diyeceğimi bilemedim
Tamam aslı hadi kalk gidelim dedim
Olmaz sen gelme ben tek başıma gideceğim dedim
Olmaz aslı seni tek başına bırakamam beraber gidelim dedim ama dinletemedim
Kemal tek başıma gitmem lazım ne olur ısrar etme dedi
Bende tamam dedim aslıyla beraber gittim biletleri kestim ve Aslı memleketine gitti
Bende tek başıma kaldım hergün aslıyı arıyordum nasıl oldu toparladımı diye
Yavaş atlatıyordu
Bende artık yapmam gereken o son iş için çalışıyordum
Şimdi diyeceksin ki aslı o durumdayken sen bunu mu düşünüyordun
Düşünüyordum barış çünkü
sana söyleyemediğim birşey var neden bu işi neden bu kadar önemsiyorum biliyor musun
Çünkü Barış bu adamlar yıllar önce bize çok kötülük ettiler
yıllar önce babam  düştüğü o İnşaat'ın sahibi onun önlem almadığı üç kuruş için insanların hayatını hiçe saydığı inşaattan düştü babam eğer oradan üç kuruş için bunları yapmamış olsaydı belki Şu an annem ve babam Hayattaydı
Üstelik babam düştükten sonra bir şekilde sanki babam suçluymuş gibi gösterdi sırf sigortadan para ödememek için üstüne üstlük o zaman mahkemeye falan gitmeyelim diye ne tehditler etti neler yaşattı bize bir bilsen o zamanlar sadece bu adamın adını biliyordum Melih sulhan yıllarca bu adamdan alacağım intikamı düşündüm  bir gün o adamdan intikam almak için kendime söz verdim ne olursa olsun bu adam yaptıklarının bedelini ödeyecek diye.
Kemalin söylediği bu isim nereden hatırlıyorum bu ismi diye düşündüm sonradan hatırladım benim röportajını yaptığım o iş adamıydı
Beynimden vurulmuşa döndüm benim gazetede övgüyle bahsettiğim o adam meğerse nasıl aşağılık biriymiş
Neyse kemalin yazdıklarını okumaya devam ettim ikinci sayfada şunlar yazıyordu
Aslı memleketine gittikten sonra Ben de iyice buna yoğunlaştım ne yapmam gerektiğini bilmiyordum aslında
Aklımda tek bir şey vardı babamın intikamını almak o adamın bize yaşattığı onca şeyin hesabını sormak
Yıllardır araştırıyordum bu adamı yaptığı herşeyi takip ediyordum adam çok zengin ve çok güçlü tek başıma ne yaparım bilmiyorum ama yinede bu adama zarar vermek istiyordum
Sonunda bu adamın yaptığı pislikleri ortaya çıkarmaya karar verdim
Yaptırdığı inşaatlarda sigortasız yüzlerce eleman çalıştırıyordu bunların hepsini şikayet ettim bazılarından büyük cezalar yedi bazılarınıda el altından halletti bir şekilde
Ama olmuyordu Barış bu adama olan Öfkem hiçbir şekilde  dinmiyordu
Bir şeyler yapmalıydım öyle bir şeyler yapmalıydım ki bu adam da en az benim kadar acı çekmeliydi
Düşündüm ne yapabilirim diye
Günler sonra bir araba galerisi açacağını öğrendim bu benim için bir fırsat olabilirdi ne yapabilirim diye düşünürken açılış için garson aradıklarını öğrendim bende gidip başvurdum ama işe alınmadım. mutlaka benim bu açılışa girmem gerekiyordu bende seçilen garsonlardan birini buldum dedimki senin yerine ben gideyim ilk başlarda kabul etmedi ama ben orda alacağı paradan çok daha fazlasını teklif ettim parayı görünce kabul etti sonra şefini arayıp gelemeyeceğini onun yerine benim gideceğimi söyledi
Şefte bu kadar kısa sürede başkasını bulamayacağı için kabul etmek zorunda kaldı nihayet açılışa bende gittim
Açılışta garsonluk yapacaktım tüm gün müşterilere ikramlarda bulundum
Tabi bu arada Tabii bu arada Melih sulhanın  gelen arabası, arabasını nereye park etti hepsini tek tek öğrendim
Kapanmaya yakın çöp dökmek bahanesi ile çıktım dışarıya çöpü döktüm sonrada daha önce çöp konteynırına bıraktığım paketi aldım ben mutfağa geldim işime devam ettim en son tüm davetliler gitti Melih Sulhan ve biz çalışanlar kaldık
Biz çalışanlarda ortalığı toparladık bizim çıkmamıza yakın ben çaktırmadan mutfağa gittim ve doğalgazı açık bıraktım
Hazırladığım düzeneğiyle oraya yakın bir yere yerleştirdim.
Sonunda işimiz bitti ve herkes gitti Ben hariç
Ben otoparka doğru gittim
Melih Sulhanın arabasının olduğu yere gizlice arabasının bagajına bindim O da gelip arabasına bindi beni Fark etmedi evine doğru gitti Böylece ben de onun yaşadığı yere rahatlıkla girdim artık zamanı gelmişti Bugün o gündü
Bugün intikamımı alacaktım araba otoparktan içeri girdi melih sulhan çıktı eve gitti
O gittikten sonra ben de çıktım önce otoparktan Eve nasıl giderim onu buldum sonra geceyi bekledim ve yapmam gerekeni yapıyordum artık
Cebimden telefonumu çıkardım
Sonra da galerinin mutfağım yerleştirdiğimm düzeni çalıştırmak kaldı düzeneğin içinde yerleştirdiğim  Telefonu aradım onu aradığımda titreşimden dolayı yaptığım düzenek ateş alacaktı öylede oldu doğal gazında yardımıyla büyük bir patlama oldu.
Yarım saat içinde herkesin telaşta çıktığını gördüm Demek ki patlamanın haberini almışlar
Böylece Evde kimse kalmadı Ben de yapmam gerekeni rahatlıkla yapacaktım
Otoparktan çıktım Pencereden eve girdim
Burada bir şeyler bulabileceğimi düşünüyordum aramaya başladım en sonunda Melih Sulhanın çalışma odasına girdim masanın üstünde bir bilgisayar vardı Bilgisayarı açtım Bir de ne göreyim bugüne kadar yaptığı bütün anlaşmalar bu bilgisayarda kayıtlıydı Tabii yasadışı olanlar dahil hemen oradaki bütün belgeleri yandaki Flash diske kaydettim sonra yine kimseye görünmeden evden çıktım şimdi yapacak tek şey vardı bu kayıtları polise vermek ama ondan önce bunlar gazete yayınlansın istiyorum  nasıl yapacağım az çok planlamıştım ama bu gece bir şey yapmayacaktım eve gidip güzel bir uyku çekecektim
Eve geldim üstünde büyük bir yorgunluk kapıyı açtım
Içeri girip kanepeye uzandım o sırada bir ses duydum "tembellik etme de kalk yemeğini ye"
Evet bu aslının sesiydi Aslı gelmişti o kadar mutlu oldum ki onun sesini duyunca Dünyalar sanki benim oldu kalktım Bir de ne göreyim Aslı bir sofra hazırlamış En sevdiğin yemekler o an o kadar mutluydum ki en sevdiğim kadın en sevdiğim yemekleri hazırlamış tarifi yok bunun Ama az kaldı diye düşündüm içimden Aslı ile güzel bir evimiz olacak
Ben akşam geleceğim O bana her akşam böyle sofra hazırlıyacak bu dünyada Bundan büyük mutluluk yoktu benim için
Neyse yemeğe geçtik Oturduk uzun uzun konuştuk
Aslı gelmişti ya birkaç gün hiçbir şey yapmak istemedim
Sadece onunla zaman geçirmek istedim
2 hafta sonra elimdeki Flash alıp tanıdığım bir gazeteciye gazetede yayınlansın diye verdim artık bitmişti barış artık İntikamımı almıştım şimdi bir tek şey kalmıştı Aslı ile kurduğum hayalleri gerçekleştirmek Hani hep sana bahsettiğim bir ev vardı ya işte Aslı'yla bizim böyle bir evimiz olacak diyordum bizim o parayla o evi aldım görsen bütün işlemleri hallettikten sonra koşa koşa aslının yanına geldim ona dedimki hazırlan bu gün sana büyük bir sürprizim var ne olduğunu merak ediyordu o kadar ısrar etti ki ben yinede söylemedim
Hayallerimdeki gibi bir evimiz olacaktı sonunda ve asıl önemlisi ben bu gün aslıya onu ne kadar çok sevdiğimi söyleyecektim ve dahası cebimde bir tane yüzük benimle evlen diyecektim onunla evlenmek istediğimi bile söyleyecektim   bundan sonra ayrılık yok bir dakika bile uzak kalmak istemiyordum ondan
  Sen hayatıma girdiğinden beri benim için umut var aslı
Mutluluktan o kadar uzak
Mutsuzluğa o kadar yakındım ki senden önce sen benim güzel bir hayata dair umudumsun
En dipsiz kuyulardan çekip çıkardın beni
Ben bir uçurumdan düşerken tuttun elimi nasıl yaptın bilmiyorum ama sen yaşamayı sevdirdin bana
Seni seviyorum aslı seni bana sevdirdiğin hayattan daha çok seviyorum...
Bunları söyleyecektim aslıya bu gün nihayet onu ne kadar çok sevdiğimi söyleyecektim
Ama ya hayır derse? Ya beni sevmiyorsa diye düşündüm ama hayır kötü şeyler düşünmek istemiyorum bu gün
Bu bu gün herşey çok güzel olacak bu gün kötü birşey olmayacak kötü şeyler düşünmek istemiyorum
O sırada aslı geldi gidelim bakalım Kemal neymiş sürprizin merak ediyorum dedi
Peki dedim beraber çıktık yolda kalbim heyecandan yerinden çıkacak gibiydi  aslıya çaktırmamaya çalışıyordum ama farketti sanki heyecanımı bana bakıp bakıp hallerime gülüyordu ne gülüyorsun dedim hiç dedi ama tutamıyordu da kendini sürekli gülüyordu en son dayanamadım aslı bana bak sen gülecekmisin  böyle bana hep dedim evet dedi ve gülmeye devam etti
Sonra birden kesildi gülmesi
Ben ne oldu diye sormadan tutup beni yere attı ve sonra bir silah sesi duydum sonrada aslıyı kanlar içinde gördüm bana dönüp baktığında arkamdan silah doğrultan adamı görmüş... Beni yere attı bana gelecek kurşun ona geldi
Aslı kanlar içindeydi aslı ölme aslı ne olur gitme yalvarırım bana baktı gülümsedi bende dedi ne diyorsun aslı dedim seni çok sevdim Kemal dedi tamam Aslı yorma kendini dedim
bırak konuşayım Kemal dedi
Sen iyiki buldun beni annem babam kimse sevmedi beni ama sen hepsinden çok sevdin beni bana sevmeyi sevilmeyi öğrettin gerisinde önemli değil zaten
Unutma Kemal çok sevdim seni dedi
Sonra Aslının gözleri kapandı,
Aslı'nın gözleri kapandı Sanki o an ben karanlıkta kaldım Aslı Nefes almıyordu artık Bense Son nefesimi Oraya bırakmış gibiydim
o da gitti artık hiç kimsem yoktu Yaşama Dair bir umudum kurduğum Hayaller hepsi birden kayıp gitti ellerimden Bir ailem olacaktı artık o da olmayacak Aslı sevdiğim kız benim hayatım ailem Yaşamaya Dair umudum ve en önemlisi de yanında kimsesiz hissetmediğim tek kişi  gitti
Aslı gitti barış bütün dünya yıkıldı üzerime annem gitti babam gitti şimdide aslı gitti barış dayanacak güçte değildim ben böyle hayal etmemiştim ben bu kadarını kaldıramıyorum barış aslı gitmişti günler haftalar aylar geçti acısı dinmedi o öldü ben yok oldum.
Dayanamadım kemalin yazdıklarını okumaya  kemali düşündüm aslıya  karşı duygularını
Ne hayaller kurmuştu onunla ama ölümü hiç hesaba katmamıştı
Ne Gariptir kendisi ölümlü olan bir varlığın Hayal kurarken ölümü Hiç hesaba katmaması
Oysa ölüm hepimizin arkasından  kovalıyor Ne yaparsak yapalım bir gün gerçekleşeceğini bildiğimiz halde Bize en uzak  ihtimalmiş  gibi davranırız
Oysa ölüm kalana vurur en büyük darbeyi
Ölen siz olursunuz ama yarım kalan sevdikleriniz Toprağa gömülen sizsiniz Ama Yüreği mezarlığa dönen Sevdikleriniz
Siz bir kere Ölürsünüz onlar bin kere
Ölünce bu dünyadan gidersiniz onlar ise kaybolur Siz Toprağa gömülürsünüz onlar ise karanlığa
Sizin etinizz kemiğiniz çürür onlar ise bin tane kırıkla yaşarlar O yüzden ölüm kalana verir en büyük acıyı