Body for Sale

BFS-28

Shane's P.O.V

Hindi ko inaasahan na mapapadpad ako dito. Honestly, the place is so refreshing and very different from the city. The people are nice and hospitable.

"Ma'am, handa na po ang hapunan." Amanda approached me.

"Ah, sige."

Habang naglalakad kami pabalik ng mansion, hindi naman nauubusan ng kuwento si Amanda tungkol sa magkapatid na Zeo at Zion.

"Ai, maam, alam niyo po ba, si Sir Zion super bait, samantalang si Sir Zeo ay nako ayaw ko na lang magsalita." Amanda.

Paano naging mabait si Zion eh siya nga mas masungit sa magkapatid?

"Ganun ba? Ano ba ginawa sayo ni Zeo?" Tanong ko dala ng curiousity.

"Ai maam, madami. Isang araw habang naglalakad ako patungo ng kusina, nagulat na lang ako nang may magtapon sa akin ng patay na ahas."

Napalaki ang mata ko sa nasabi niya.

"Huh? Binubully ka ni Zeo?"

"Opo maam, halos oras oras." She's cute while saying those words dahil naka pout pa siya

"Ang harsh naman pala ni Zeo."

"Ai maam, magkaiba sila ni Sir Zion, Siya ang pasaway, si Sir Zion naman ang bait."

Napataas ang kilay ko sa sinabi niya. Parang baliktad ata ang pagkakakilala ko sa dalawang magkapatid.

Nakarating kami sa loob ng mansion at doon ay nakalapag ang mga pagkain. Bigla ata ako natakam ng makita ang mga masasarap na putahe sa ibabaw ng mesa.

Inihaw na panga ng tuna, Sinigang na baboy, Pritong talong, Seaweeds Salad at may bagoong pa.

"Sabayan niyo na ho kami." Saad ko kay Mang Lito at kay Amanda na din.

"Naku Ma'am, salamat po, pero pagkatapos ho ninyo, uuwi na din kami ni Amanda dahil sabay sabay din kami mag anak maghahapunan." Mang Lito.

"Ganun ho ba?, Sige na po umuwi na lang po kayo, at naghihintay na din pamilya ninyo." Magalang kong saad.

"Pero---" Pinutol ko na ang sasabihin pa ni Mang Lito.

"Kami na po ni Zion ang bahala n maghugas ng mga kinainan namin." Tiningnan ko si Zion na nakikinig lang at nakatingin din sa akin.

"Ah yeah, Go ahead Mang Lito, Amanda.Kunin niyo din sa kusina ang itinabi kong ulam para sa inyo ng pamilya niyo."

"Sige po Sir Salamat po."

Nagpaalam na sina Amanda at Lito sa amin. Naiwan kaming dalawa ni Zion na nagtitinginan sa harap ng hapag kainan.

"Hmm.You''ll be the one to wash the dishes." Naka smirk niyang saad.

"No, I'm the visitor at nakakahiya naman sa isang bisita na paghugasin ng plato." Sagot ko.

"Nope, Right now, you're the wife and I'm the husband of this household,Kaya sa iyo ang mga gawain."I looked at him unbelievably, talagang wala lang sa kanya na sabihin ang mga salitang iyon.

I just shrugged my shoulders and started to eat.

"Hey, Why did you stop arguing with me?" He pouted like a child.

"Because I'm hungry my dear husband." I answered and watch his reaction.I saw him smile widely and stared my eyes with unexplainable expression."I love you my dear husband." I spilled the three magic word para madagdagan ang unexplainable expression niya.

But I was wrong, naging seryoso siya, he held my hand and looked at me seriously.

"Shane, Whatever happens, I'll fight for us, we will fight for us, I know I'm in debt to you, but I'm willing to pay that debt, for the rest of my life, May mga tao tayong masasaktan na malapit sa atin, I know it's hard, but I'll just keep holding your hand, and please don't let go. I love you too my dear wife."

Ano to? Ano tong nararamdaman ko, ang saya ko, pero ba't ako naiiyak? Wala akong masabi. I'm in tears, Nag flashback lahat sa akin ang mga nangyari 8 years ago.

'Yung tipong naiwan ako, pinaasa, bumalik, pero may iba na. Pero heto na siya ulit nasa harapan ko, he's said those words with sincerity.

"Shane, Huwag kang bibitaw huh." 

I just nodded as a response because until now, I'm speechless and my tears are the only way to express how happy I am.

Natapos kaming kumain at ang paghuhugas ng plato ay sabay na din naming ginawa dahil wala din namang magpapatalo sa aming dalawa.

Nasa terrace kami ngayon nakatayo kami parehas habang yakap yakap niya ko sa likuran.

"Hey, Wanna travel the world with me?" He said while both of us are looking at the moon.

"Why? Balak mong takasan ang lahat ng 'to?" I asked.

"Yeah, I'm willing to escape all of this as long as you're with me."

Humarap ako sa kanya and gave him a peck on his lips.

"We will travel the world soon, after fixing all the mess we made. I can't just escape. Hindi kakayanin ng konsensya ko."

He pouted again at parang bata na nagmaktol.

"Why you're so kind Shane?" He said like a little boy.

"Because if I'm not like this, you'll not gonna fall in love with me." I answered and kissed him, not just a smack, but a deep kiss.

"Naughty." He said between the kisses.

"You know how naughty I am." I said and you know where it goes.