Το καλύτερο πράγμα που συμβαίνει όταν λες την αλήθεια είναι ότι δεν χρειάζεται να θυμάσαι τι έχεις πει. Σταματάς το μυαλουδάκι σου και βιώνεις Παράδεισο κάθε μέρα!
~The best thing about telling the truth is that you don't have to remember what you s...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ήρθε η στιγμή κ για μένα που έφτασα ένα βήμα πριν την τρέλα. Το σώμα όπως κ η ψυχή παρελυσε. Και ήθελα μόνο να ξεκουραστώ για λίγο. Κάποιος να μου επιτρέψει για λίγο να μην είμαι η "τέλεια" συζυγος, μητέρα, κόρη, δασκάλα. Όμως, η πραγματικοτητα ήταν σκληρή. Γιατί φτιάξαμε κοινωνίες όπου όλοι ΠΡΕΠΕΙ παντα να είναι τέλειοι, να μη σταματουν ποτε να παραγουν.
Θυμάμαι, εκεινον τον καιρό, είχα παρομοιασει τον εαυτό μου με ένα καρποφόρο δέντρο που του ζητουσαν να παραγει ασταμάτητα κι ας ματώνει κι ας μην μπορουσε να σηκώσει πια τα τραυματισμένα του κλαδιά!
Πόσο βαρβαρο... Ναι σε μια τέτοια βαρβαρότητα ζουμε. Σ'εναν κόσμο που ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να αισθάνεσαι. Που δεν Σ'αφηνουν να ξεκουραστείς, να θρηνησεις, να χαρεις, να χαμογελάσεις,. Κοινωνίες, απληστα τέρατα, που μόνο ζητάνε, που βιάζονται να βυθίσουν τον πλανητη στο σκοτάδι.
Κάθε χέρι που απλώνεται για να δώσει, μοιάζει με ηλιαχτιδα που τρυπώνει στη μιζέρια κ φέρνει σιγά σιγά το φως στις ψυχές.
Κάποτε κάποιος έλεγε: "Βοηθάτε αλλήλους". Πώς να βοηθήσουμε αλλήλους όταν μας έμαθαν από μικρά μόνο να ζητάμε, αλλά να μην δινουμε;
Βγες έξω κ άπλωσε το χέρι σου, δώσε λίγο φως να ομορφυνει ο κόσμος. Είναι απλό. Δεν χρειάζεται χρήματα, μόνο λίγο απ'τον χρόνο σου.
Όταν το κάνεις, η καρδιά σου θα γεμίσει αγάπη. Η αγάπη θα γίνει βίωμα κι οχι θεωρία σε κάποιο βιβλίο.
