14

278 29 0
                                    


Hastaneden taburcu olalı 3 gün olmuştu. 3 gün boyunca da yanında hep Taehyung vardı. Kendisine o kadar dikkatle, o kadar incelikle bakıyordu ki sanki yanından 1 saniye ayrılsa ortadan kaybolacakmış gibiydi.

Bu kabullendiği Tae'den bambaşkaydı. Onun kendisinden nefret ettiğini o kadar kabullenmişti ki bu ilgisi ona çok garip geliyordu.

Ama mutluydu. Hiç olmadığı kadar.
Yoongi ne kadar itiraz etse de Jimin'e| bakma konusunda ısrar etmişti.

3 gün boyunca okula gitmeyip onunla ilgilendi. Bileklerindeki sargıları pür dikkat değiştirdi. Her seferinde yaralarının üzerine minik öpücükler konduruyordu.

Ama bilmiyordu ki her öpücüğün onun ölümü olduğunu.

Onu herşeyden sakınır oldu Tae. Kendinden bile.

Yanağından akacak olan her yaş mutluluktan olsun istiyordu.

Hep hayalini kurduğu kocaman kolların arasındaydı şuan.
Ona masal anlatıyordu sesi kadife gibi olan oğlan.

Küçük beden kokusunu daha çok almak için daha çok sokuluyordu ona sesinin her tınısında.

Onu tamamen hissetmek istiyordu. Ezberlemek istiyordu herşeyini.
Şuan yaşadıkları şey hayallerinin ötesindeydi.

*
*
*


Taehyung

Kollarının arasındaki bedene baktı. Tebessüm kondurdu dudaklarına kolları arasında uyumuş olan bedene karşı.

Bu adamı kaybetmediği için şanslı hissediyordu. Keşke öncesinde olanlar hiç olmamış olsaydı. Keşke onun beyaz teninde o izler hiç olmasaydı.

Bu 3 gün boyunca her gece o uyurken kulağına fısıldadı. Ona olan sevgisini fısıldadı, ona olan özürlerini fısıldadı.

Gözleri o kadar derin ki küçük olanın, duyguları o kadar gerçek ki...
Gülünce kaybolan gözlerinden anlıyordu uzun süredir bu şekilde gülmediğini, bu şekilde sevilmediğini.

Onu ilk defa görmüştü gülerken. Daha çok aşık oluyordu ona o gülünce.
Kimse gibi değildi o.

O gerçek olamayacak kadar güzeldi.
Onu hakedecek ne yapmıştı ki?
Onu kaybetmemek için elinden gelen her şeyi yapacaktı.

Küçük beden yanındayken kendini evinde hissediyordu, onun yanında güvende hissediyordu.

Her insanın yanında güvende hissedemez kimse. Herkes o sıcaklığı veremez insana.

Jimin gülünce güvende hissediyordu. Sanki tüm kötü şeylerden uzak gibiydi. En başından beri olması gereken yer onun yanıymış.

Ailesinin yanında hissetmediği güveni, o kollarının arasındayken hissetti.

Sahip olduğu, gerçekten sahip olduğu tek kişi Jimin'di. Ait olduğu kişi de.
Saçlarına öpücük kondurdu miniğin.

Ardından rüyalarda buluşmak üzere  kapattı gözlerini. Ve yine fısıldadı kulağına "Sahip olduğum tek şey sensin."



Bölüm geç geldi çok özür dilerimmmm.
Bu bölüm hiç içime sinmedi :(
Kısa bir duyurum olucak. 🌹

Kitabın finali yakın ve o zamana kadar kafamda yeni bir kurgu belirdi. Bu hesabı açarken kitap yazmak gibi bir düşüncem olmadığı için sifremi ezberleme gereği duymamıştım 🙈🙈
Söyleyeceğim şey şu ki bu kitap final olduğunda yeni bir hesap açıp yeni kurguyu oradan yayınlayacağımı belirtmek istedim.

Sizin kadar güzel gününüz olsun 😍😍😍

Hate -VminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin