Nandito kami ngayon ng barkada ko sa tindahan ni aling tigas, nagyoyosi. Hindi nanaman kami pumasok dahil wala namang katuturan ang pagaaral.
Lahat kami ay babae sa barkada. Mga babaeng lasenga, naninigarilyo, mahilig sa basag ulo, in short mga walang direksyon sa buhay. Pero ayos lang sa akin na ganito, at least kinakatakutan kami at sinasamba.
Ilang minuto nalang at maglalabasan na ang mga estudyante. Sa mga oras na ganito, nagaabang na kami ng biktima na kokotongan at biktima na ipapahiya sa mga tao. Habang nagiintay nagkwkwentuhan muna kaming magbabarkada.
"Nakakainis don sa bahay! Parati nalang akong sinesermonan kahit wala naman akong kasalanan, kaya eto ako ngayon, tinototoo nalang lahat ng paratang nila para di naman masayang laway nila." Sabi ni Rina.
"Ako nga eh, halos palayasin na, pero hindi ako umaalis dahil kahit ganun sila sa akin mahal ko pa rin sila." Sabi naman ni Ally.
"Ako nga, hindi pinapaalis pero gustong gusto ko ng umalis." Malamig kong sabi. Natahimik nila at tiningnan nila ako.
Iniwas ko ang tingin ko sa kanila at tumingin nalang nalang ng diretso sa gate kung saan nagsisimula ng maglabasan ang mga estudyante.
Habang lumalabas sila ay lumilinga rin sila para bang alam na may nagaabang sa kanila.
"Yung lalaking yon, ipapahiya natin..." Sabay turo ko dun sa lalaking mukhang tanga sa kayabangan "... Tapos yung lalaking yon, kunin nyo ang pera." Sabay turo ko naman dun sa lalaking ubod ng ganda ang kotse.
Ang binibiktima lang namin ay yung mga nambibiktima rin. Specifically ay yung mga bully rin. Hindi kami mapang api na basta nalang mangongotong kung kanino. Doon kami sa mayaman para hindi rin kawalan sa kanila kung makuha namin ang allowance nila.
"Rina, dun yung grupo nyo sa mayaman, kami na dito sa mayabang." Sabi ko kay Rina. Tumango lang sya at umalis na sila nung grupo nya. Lumapit naman kami sa mayabang na lalaki na may pinapahiyang babae sa harap nya.
"Oy Philip! Yabang natin ahh!" Bungad ko sa kanya. Nagangat sya ng tingin sa akin at ngumisi.
"Oh ikaw pala yan Vera, kitamo nga naman. Tutulungan nyo ba akong ipahiya ang babaeng ito?" sabay turo nya dun sa babaeng nakaluhod sa harapan nya.
"Ilayo nyo na dito yung babae, pauwiin nyo na." Bulong ko sa mga kasamahan ko.
Tumango lang sila at sinunod ako.
"Oy!! Anong ginagawa nyo! Ibalik nyo yan ditooo! Gulo ko yan wag kayong makialam!" Akmang susunod sya sa mga kasamahan ko, pero hinawakan ko na ang braso nya at pinilipit.
Agad syang napasigaw sa sakit, at sunod sunod na mura ang natanggap ko sa kanya.
"P-p*tang!~ Bit-tawan mo kong hayop ka!" Sigaw nya.
"Minura mo na ako tas saka pa kita bibitawan. Edi ginantihan mo ko. Ano ako tanga?" Malumanay kong sabi sa kanya at mas pinilipit pa ang braso nya.
"Arrrghh!!! S-sorry! S-sorry!!! Sorry na!" Sigaw nya.
"Hays ang boring mo." Sabay bitaw ko sa braso nya at tinulak sya.
Naglakad na ako papalayo don ng sumigaw pa sya.
"Ang yabang mo wala ka naman sa Tatay mo!" Sigaw nya.
Agad nanlaki ang mata ko at naestatwa ako sa kinatatayuan ko.
Narinig ko nalang ang mga yapak nya na papalapit sa akin.
"Nagulat ka kasi alam ko no? Husto ka kasi sa yabang Vera, tumitiklop ka rin naman." Bulong nya sa tainga ko. Agad akong umiwas sa kanya at napahawak sa braso ko.
"Ohh, bat ka pa nahihiya jan?.." sabi nya sabay haplos sa braso ko.
Agad akong nangilabot. Tumakbo ako papalayo sa kanya. Paano nya nalaman? Napakasama nya.
Unti unting tumulo ang luha ko habang tumatakbo ako.
Tumigil ako sa pagtakbo, at napagtantong dinala pala ako ng mga paa ko sa punong naging tambayan ko.
Huminga ako ng malalim at umupo sa paanan ng puno. Sa totoo lang pati mga puno kinaiinggitan ko na rin. Alam mo yon, yung buti pa sila walang problema habang nabubuhay sila, at nagkakaproblema lang sila pag mamamatay na sila. Di tulad natin, buhay man o mamamatay merong problema.
Iginala ko ang paningin ko at napansing mag gagabi na agad. Hays, uuwi nanaman ako sa bahay, hindi naman pwedeng hindi umuwi dahil siguradong matutunton din nila ako. Trabaho nila yon eh. Alam kong hanggang ngayon may nakamasid sa akin na tauhan ng Papa ko.
Habang naglalakad pauwi ng bahay, hindi ko maiwasang mapaisip.
Ang tapang tapang ko sa school, pero may kinakatakutan pa rin ako. Siguro nga eh kaya ko pinili na maging strong imaged sa school ay dahil sa mga kinakatakutan ko. Pero bakit hanggang ngayon hindi ko maipaglaban ang sarili ko?
Dahan dahan akong pumasok sa gate ng bahay namin, at pagkapasok ko pa lang sa pinto ay tumakbo na agad ako papunta sa kwarto ko ng hindi gumagawa ng kahit anong ingay.
Huminga ako ng malalim pagkasarang pagkasara ko ng pintuan ng kwarto ko. Agad ko itong inilock at naglakad na ako papunta sa closet ko para makapagbihis.
Hinubad ko ang blouse ko at palda ko, habang namimili ako ng damit para sa makatulog na agad.
Habang namimili ay biglang nagbukas ang pinto ng kwarto ko. Agad kong kinuha ang kumot sa kama ko at itinapis sa katawan ko. Sht! Paano nabuksan yon eh nilock ko yon!
Nilingon ko yung pumasok sa kwarto ko at nakita doon si Daddy.
Agad akong kinilabutan ng nakita ang mga ngiti nya.
"Mukhang ikaw na mismo ang naghahanda para sa akin anak ahh." Sabi agad nya. Pumasok si Daddy sa kwarto ko at sumunod naman sa kanya si Mama.
"Ma, Dad, please... please..." Sabi ko habang unti unting tumutulo ang luha sa aking mga mata. Lumapit sa akin ang Mommy ko at marahang hinawakan ang braso ko. Nakita kong naluluha na rin sya.
"A-anak, please intindihin mo nalang." Naiiyak na untag ni Mommy. Dahan dahan nya akong inupo sa kama, at pagkaupong pagkaupo ko ay nakita ko agad ang nakangising si Daddy sa harapan ko.
"Daddy... pleaseee.." Umiiyak na untag ko.
Hinawakan ni Daddy ng mahigpit ang braso ko at itinulak ako sa kama. Tinanggal nya ang kumot na nakatapis sa aking katawan at dirediretsong hinalikan ang aking leeg.
Wala akong ibang magawa kundi ang humagulhol.
Hinubad ni Daddy ang mga saplot nya at saplot ko.
Mas lalong bumuhos ang luha ko ng maramdaman ko na si Daddy sa akin.
"Dad!" Sigaw ko habang luhaan at nakatingin kay Mommy.
BINABASA MO ANG
One Shot Collection (By LovemeLovelies)
Fiction généraleHINDI ITO PURO KILIG NA ONE SHOT HEHE SOME ARE ABOUT SERIOUS MATTERS SA BUHAY, BASTA ENJOY NYO NALANG DAMING ARTE! AHAHHAHA MAG NEXT PART NA KAYO BAVUSH!