Ahlam
3:00
Piekerend kijk ik naar het kaartje. Het geld heb ik nodig, dat zeker. Maar toch vertrouw ik het niet. Kort kijk ik naar mijn nachtkastje waar alle rekeningen opstaan. 20 brieven, gok ik zo. Om te voorkomen dat die stapel nog groter word, zal ik toch echt dit baantje moeten aannemen. Het is toch maar alleen pakjes bezorgen, waarschijnlijk bij Post NL Of zo. Ik focus me weer op het kaartje.
Na doelloos naar het kaartje te staren, weet ik het zeker. Nou, eigenlijk niet, maar ik doe het toch. Ik pak mijn telefoon van het nachtkastje af en toets het gegeven nummer in. Ik sla hem op als 'freak' want eerlijk gezegd is dat precies wat hij is.
Ik 3:24| Ik doe het
Na het berichtje tig keer gelezen te hebben stuur ik het. Simpel maar ik wist niets anders. We zijn geen vrienden dus het maakt niet heel veel uit. Ik wachtte op een reactie terug maar al snel werden mijn oogleden zwaar. Ik besloot niet tegen te vechten en sloot mijn ogen.
-
7:00
Een luid geluid verstoort mijn slaap. Het was een geluid waar zowat iedereen een hekel aan heeft, mijn wekker. Na met mijn ogen gesloten naar de uitknop te zoeken, doe ik mijn ogen open. Ik wrijf er in en strek me dan uit. Dood ga ik in mijn bed zitten. Het was tijd voor school maar of ik er zin in had? Nee, tuurlijk niet. Wie wel?
Het laat opblijven in de nacht was weer eens een slechte keuze. Mijn slaapritme is toch al helemaal verkloot. Als je na school moet werken tot laat in de avond, en daarna ook nog is al je huiswerk moet maken, moet je wel tot laat opblijven.
11:45
Freak 11:44| Mooi, om 2 uur sta ik voor je school. Geen discussie.
Verward kijk ik naar het berichtje. Om 2 uur heb ik nog les verdomme. En hoe weet hij op welke school ik zit? En dat ik überhaupt op school zit? Ik zei het toch, freak. Ik besluit hem op blauw te laten. Hij zei al: Geen discussie.
-
14:00
De bel is gegaan. Terwijl iedereen naar zijn volgende les loopt, ren ik door de menigte naar buiten. De drukke gangen op school zijn niet te verdragen. Uitgeput laat ik me vallen op een bankje buiten de school. Ik kijk om me heen maar zie geen auto waar hij mogelijk in zou kunnen zitten. Nog steeds weet ik zijn naam niet. Mysterieus is het zeker maar tegelijkertijd ook super irritant. Het is altijd maar hij, hij, hij. Ik schud de gedachtes van me af en kijk goed rond. Een witte landrover trekt mijn aandacht. Met mijn ogen volg ik de auto. Uiteindelijk stopt hij voor de school. Is dat hem? Door de geblindeerde ramen kan ik niet zien wie er in zit.
Mijn telefoon gaat af en snel haal ik hem uit mijn zak. Freak, stond er op het scherm. Nu wist ik het zeker, het was hem. Ik klik op het groene icoontje en wacht totdat hij is verbonden. "Ik kom eraan." Meteen daarna hang ik op en pak mijn tas die ik op het bankje had neergelegd. Ik loop naar de witte landrover en open zonder pardon het portier. Gelukkig zat hij erin. Ik glimlachte kort als begroeting en sloeg de deur dicht. "Hey." Zegt hij droog. Als hij opmerkt dat ik hem negeer, start hij de motor. "Waar gaan we naar toe?" Vraag ik licht gespannen. Ik bedoel maar, straks word ik verkracht of zo. Hij kijkt mijn kant op. Zijn kille blik zou mij zo dood kunnen maken. "Ergens." Fronsend kijk ik hem aan. "En waar is die ergens?" In mijn stem kun je de irritatie duidelijk horen. Iedereen vind het wel irritant als je geen normaal antwoord krijgt, toch? "Hoe heet je ook al weer?" Wauw, hij negeert mijn vraag compleet. "Ahlam, maar ik zou die vraag aan jou moeten stellen, meneertje gladiator." Ik kijk hem kort aan maar zijn blik is volledig gericht op de weg. Hij grinnikt kort, maar antwoord niet. Het blijft lang stil daarna. Ik wil mijn vraag herhalen maar doe het toch niet. Hij moet er zelf meekomen, vind ik.
"Stap uit." Geschrokken kijk ik om me heen. We zijn ergens geparkeerd, voor een groot restaurant. Ik gehoorzaam en stap uit. Met een harde klap gooi ik de deur dicht, waarna ik mijn eerste stappen neem. Mon amour, stond er met lichtgevende letters op het gebouw. Het was prachtig, nog nooit heb ik zoiets mogen betreden. Ik stop even met lopen als ik mijn outfit herinner. Ik ben hier totaal niet voor gekleed! Als hij opmerkt dat ik niet meer naast hem loop, stopt hij en kijkt me vragend aan. "Wat is er?" Ik schud mijn hoofd. "Ik ben er totaal niet op gekleed. In tegenstelling tot hun lijk ik op een zwerver." Hij zucht en trekt me aan me arm mee. "Je bent veel mooier dan al die mensen hier bij elkaar, wat zeur je nou." Mompelt hij. Blozend kijk ik naar beneden. Ik kan er nog net een bedankt uitpiepen.
Terwijl ik elk klein detail in me opneem, loopt hij naar de balie. "Een tafel voor 2." De ober knikt en vraagt ons om hem te volgen. Hij brengt ons naar een tafeltje helemaal achteraan.
Het is stil op het geluid van de mensen om ons heen na. Wij zijn stil. Hij kijkt boos naar zijn telefoon, er is waarschijnlijk iets. Ik zie hem ruw en snel typen. Gelukkig word de stilte verbroken door een ober die ons menu gaf. Ik open hem en ga meteen naar de sushi afdeling. Ik bedoel, sushi is echt goddelijk! Helaas eet ik het bijna nooit. Zelf maken kan ik niet en geld om naar een restaurant te gaan hebben we ook niet. Maar, nu kan het wel!
"Aymane."
Geschrokken kijk ik op. Aymane? Huh? Wie is dat? "Aymane?" Hij grinnikt. "Je vroeg toch om mijn naam." Mijn vragende blik veranderd in een geïrriteerde blik waarbij de ogen bijna eruit rollen. "Kom je nu pas mee?" Hij grijnst. "Tja, niet iedereen hoeft mijn naam te weten." De vragende blik verschijnt weer op mijn gezicht. "Het is handiger om sommige dingen geheim te houden." Ik knik. Hij heeft groot gelijk. Maar je naam?
"Wat neem jij?" Ik leg mijn menukaart aan de kant en beantwoord zijn vraag. "Sushi, duhh!" "Sushi?" Ik rol lachend met mijn ogen. "Je weet wel, rijst, zeewier, vis." Zeg ik terwijl ik de ingrediënten tel op mijn vingers. "Ja, ja ik weet heus wel wat het is hoor!" Ik grinnik.
Aymane wenkt de ober die meteen onze kant op komt. Het is zo raar om ineens zijn naam te zeggen. Ik wist niet eens wat zijn naam was. Aymane, de naam past perfect bij hem.
"Wat mag het zijn?" De ober kijkt mij aan, als teken dat ik eerst moet bestellen. "Doe mij maar sushi." Hij knikt en schrijft het op. "Doe mij maar het zelfde." Zegt Aymane. Verbaasd kijk ik hem aan. Hij glimlacht en gunt me een knipoog. Ik wend snel mijn blik af als ik de hitte naar mijn wangen voel stijgen. "Wat willen jullie drinken?" "Ice tea." "Redbull." Ach, had niks anders verwacht. Elk mens drinkt Redbull alsof het water is. Ik snap het niet hoor, het is smerig!
Als ik mijn mond wil opentrekken om iets te vragen, is hij me voor. "We zijn hier natuurlijk niet om lol te trappen. We zijn hier voor werk." Ik knik instemmend, ook al had ik liever dat hij had gezegd dat we hier voor de lol zijn. "Je wilde bij ons komen werken, zei je." Weer knik ik. "Kan je schieten met een pistool?" Wat? Waarom moet hij dat weten? Het is toch niet dat ik iemand moet vermoorden of zo. "Waarom?" Hij grijnst. "Je moet jezelf kunnen verdedigen, lieverd." "Noem me niet zo. En ik kan mezelf prima verdedigen. Ook zonder pistool."
Ons gesprek word, alweer, verstoort door de ober. Hij legt de borden voor ons neer samen met het drinken. Ik bedank hem waarna hij weg loopt. Met hartjes ogen kijk ik naar het lekkers voor me. Ik pak meteen de stokjes die ik uit elkaar trek op. Met de stokjes pak ik een stukje sushi en dip die in sojasaus. Genietend van het stukje kijk ik Aymane aan. Hij struggeld zo te zien heel erg met zijn stokjes. Het beeld is super lachwekkend, maar toch probeer ik mijn lach in te houden. Als hij het stokje in de sushi prikt en hem vervolgens naar zijn mond brengt waar die uiteindelijk van het stokje af valt, proest ik het helemaal uit. Geïrriteerd veegt hij de rijst van zijn broek af wat mij nog harder doet lachen. "Wat nou!?" Roept hij. Als hij mij ziet lachen, kan hij het niet laten om ook te lachen. "Stop! Mijn kaken doen pijn van het lachen!" Ik masseer mijn kaken in de hoop dat ze minder pijn zullen doen.
[A/N]
1547 woorden 🤤
Ik ga denk ik dit verhaal elke woensdag en zaterdag bijwerken en dat andere verhaal dinsdag en vrijdag
Alleen weet ik het nog niet zeker!!
Tips voor dit verhaal?
Stem en reageer MASSAAAL!!
xoxo
