Ahlam
21:00
De kleine stapjes die ik moet maken met naaldhakken als deze zijn niet te doen. Samen met DeBoys loop ik naar een limousine die klaar stond. "Kan het nog slomer?" Roept Nassim. Geïrriteerd kijk ik hem aan. "Wil jij anders even op deze hakken lopen?" Meteen draait hij zich om. Dacht ik al.
Ineens komt mijn hak tegen een losse tegel aan. Ik slaak een harde kreet. Een grote arm pakt me plots bij mijn middel beet. "Zo kleintje, konden we je niet eerst een cursus 'lopen op hakken' geven." Zijn ene mondhoek krult omhoog. Boos kijk ik Aymane aan. Ik sla zijn arm weg, doe die stomme hakken uit en loop op blote voeten verder. "Zo." Tevreden stap ik de limousine in.
In de limousine klinkt er harde muziek. De paarse en blauwe lichten knipperen om de seconde. Terwijl de jongens helemaal los gaan, maak ik het mezelf gemakkelijk. Ik haal oortjes uit mijn clutch en duw die in mijn oren. Ik kan natuurlijk nergens naar toegaan zonder mijn oortjes. Uit een grote bak vol drank en eten pak ik een zakje chips. Naturel natuurlijk. Ik bedoel, wie eet er nou weer paprika? Op mijn gemak eet ik de chips zak leeg totdat we er zijn.
Éen voor één stappen we uit. Bij de deur trek ik de hakken weer aan en neem diep adem. Ik herhaal het plan stap voor stap in mijn hoofd. "Zijn we er klaar voor?" We knikken allemaal. "Let's play this game." DeBoys betreden het huis waar luid muziek vandaan komt. Overal staan mensen. Dronken, bang, blij en zelfs verdrietige lopen hier rond. Geschrokken draai ik me om als ik een hand op mijn schouder voel. Tuurlijk, Aymane. "Laat me niet zo schrikken!" Hij grijnst. "Hij staat daar. Als we klaar zijn zien we je in de limo." Ik volg zijn vinger die wijst naar een man. Om hem heen staan allemaal half naakte vrouwen waardoor ik hem bijna niet kan zien. Ik neem diep adem en knik dan naar Aymane. "Succes, kleintje." Hij knipoogt en loopt dan weg. Na een paar stappen stopt hij weer. Hij draait zich om en kijkt me streng aan. "Als hij je aanraakt roep je mijn naam, heel hard." Zonder op enig antwoord te wachten loopt hij weg. Ja, dat kan hij natuurlijk horen met al dit geluid.
Ik laat het achterwege en loop naar Oualid. Hij zit op een grote bank, buiten met een sishapijp. Hardnekkig duw ik alle meiden weg. It's my turn. Verleidelijk ga ik naast hem zitten. "En jij bent?" Hij schuift zijn zonnebril op zijn hoofd en kijkt me fronsend maar toch intens aan. Ik bijt op mijn lip en kijk naar mijn handen. "Loubna." Tja, nooit je echte naam vertellen. Zijn pikdonkere ogen vol lust glijden over mijn lichaam. Ongemakkelijk blijf ik er bij zitten. Hij legt zachtjes zijn vinger onder mijn kin en duwt zo mijn hoofd omhoog. "En wat doet zo een meisje als jij hier." Nonchalant haal ik mijn schouders op. "Feesten. Jij toch ook?" Vraag ik totaal ongeïnteresseerd. Ik moet tijd rekken. DeBoys zouden hoogstwaarschijnlijk nog niet eens bij de kamer zijn. Grof neemt hij een hijs van zijn waterpijp. "Nu de waarheid, Chica." Shit. Betrapt kijk ik naar mijn handen. Hij pakt een van de handen en trekt me mee naar een stille plek. Wat je dus totaal niet verwacht bij een feest als deze.
"Nu is het wat stiller." Ik glimlach nep en duw een lok haar achter mijn oor. "Kom je anders naar binnen? Ik heb het koud en zou wat willen drinken." Vraag ik, het is nu wel tijd om te gaan. "Weet je het zeker? Ik bedoel daar binnen gaat het er wreed aan toe." Beledigd staar ik hem aan. "Hoe bedoel je wreed. Denk je dat ik het niet aan kan?" Hij schud afkeurend zijn hoofd. "Luister, chica, je bent duidelijk niet zoals die wijven hier. Ik snap dus ook niet wat je hier doet." Rollend met mijn ogen trek ik hem mee naar binnen. Ik neem hem mee naar de lounge en duw hem op de bank.
Verleidelijk ga ik op zijn schoot zitten. Gatver, gatver, gatver. Langzaam leg ik mijn handen op zijn borst. Ik bijt op mijn lip en ga rustig naar beneden. Bij zijn riem stop ik. Boos gromt hij. "Je vraagt erom, chica." Hij trekt me mee naar gelukkig het juiste kamertje. Ik draai de rollen om en duw hem op het bed. Ruw trekt hij zijn shirt aan. "Chica." Fluistert hij hees in mijn oor voordat de lichten aan gaan. Ik maak me los van hem en ga recht staan. Zo snel als ik kan verlaat ik de kamer als DeBoys tevoorschijn komen. "Good job, kleintje." Hoorde ik Aymane nog zeggen.
Met mijn rug leun ik tegen de deur aan. Wat was dat? Wat deed ik? Het was teveel allemaal. Met killende voeten sleep ik mezelf naar de limousine. Ik stap zonder pardon in en ga liggen. Vloekend trek ik de pumps uit. Dat doe ik dus nooit meer. De hevige kop pijn die ik nu heb wens ik niemand toe. De mantra 'Chica' blijft zich herhalen in mijn hoofd. Ik hoop stiekem echt dat hij iets heel ergs heeft gedaan en dat DeBoys hem daarom moesten, je weet wel, vermoorden. Anders blijft dit schuldgevoel voor eeuwig knagen, weet ik al. Zijn ogen verschijnen keer op keer weer in mijn gedachtes.
23:00
Het was me gelukt om voor middernacht thuis te komen. In de limousine viel ik uiteindelijk in slaap. Ik werd naar huis gebracht dus praten over wat er was gebeurd met DeBoys kon ik niet. Thuis schop ik mijn schoenen uit. Ineens vallen me er een paar schoenen op. Mannenschoenen. Ik zucht jammerend wetend dat ik deze nacht geen slaap zou vatten door het geluid uit de kamer van mijn moeder. In de gang hoor ik ze al. Ik bonk een keer hard op de deur en vertrek dan naar mijn kamer. Het is tijd voor mij om deze wereld even te verlaten.
Aymane 23:38| Slaaplekker, ma chérie.
[A/N]
Stem !
Kusjes x
