Ahlam
17:00
Het schoolfeest begint over ongeveer twee uur. Ik weet nu al dat ik mijn best niet ga doen dus ik heb nog lang de tijd. Het word hoogstwaarschijnlijk toch een trainingspak.
Jammer genoeg heb ik nog steeds niets gehoord van Aymane. Hij is sinds gister avond niet online geweest op WhatsApp. Ik heb hem een aantal keer proberen te bereiken zonder enig succes. Het was de voicemail die ik iedere keer te horen kreeg. Ik weet de zijne inmiddels uit mijn hoofd.
Na het nog een paar keer geprobeerd te hebben geef ik op. Hij doet maar wat hij wilt.
Als ik mijn telefoon hoor afgaan bouwt mijn hoop een beetje op. Ik grijp ernaar en krijg tot grote teleurstelling Jason te zien. Met een zucht neem ik op. "Hey, girl! We hebben zo lang niet gesproken gewoon niet gezond joh!" Roept hij enthousiast. "Ja, inderdaad." Ondertussen pak ik een trainingspak uit de was. Ik leg die languit op het bed en kies er random schoenen bij. "Jij klinkt ook erg enthousiast zeg. Niet blij om mij te horen?" Ik grinnik zachtjes. "Nee, gewoon een beetje moe. Hoe is het eigenlijk?" Verander ik snel van onderwerp. Jason kent me goed, misschien iets té goed. Hij weet het altijd als er iets met me is. "Gaat prima, ga jij ook naar het schoolfeest? Ik kan niet kiezen tussen twee kleuren nagellak wacht, ik stuur zo een foto." Ik moet weer lachen.
Heb hem eigenlijk best wel erg gemist moet ik eerlijk toegeven. "Ja ik ga ook. Je weet wel waarom." Hij grinnikt op zijn beurt. "Och, Ahlam. Als je maar geen trainingspak aan trekt. Ik zweer het je hoor, zo wil ik echt niet met jou gezien worden." Grapt hij. "Who cares. Ik doe sowieso een trainingspak aan." Ik hoor hem hard jammeren. "Please, voor één keer. Het hoeft niet eens een jurk te zijn. Een rok kan ook." Probeert hij hopeloos. "Echt waar, je zal iedereen killen meid!" Even denk ik na. Het zou wel is leuk kunnen zijn. Eigenlijk... "I will see, volgens mij heb ik niet eens een jurk, noch een rok." Enthousiast begint hij te gillen. "Oh mijn god, ik kom er nu aan." En, hij hangt op. Oh god, daar gaat het 'zonder vriendjes en vriendinnetjes' idee.
-
17:30
Ongeduldig wacht ik op Jason. Waarom is hij ook zo sloom? Als ik hem net wilde bellen gaat de bel. "Dat is voor mij!" Schreeuw ik terwijl ik naar de deur storm. Ik trek hem in een ruk open en zie Jason met een fel roze koffertje staan. "Ik heb hier nu al spijt van." Mompel ik. Hij glimlacht overdreven en duwt me aan de kant. "Wat heb ik dit gemist zeg!" Ik rol grinnikend met mijn ogen. "Je weet waar mijn kamer is." Hij knikt en loop met het koffertje naar de slaapkamer. Ik pak ondertussen twee blikjes drinken waarna ik ook mijn kamer betreed.
Vragend steek ik beide blikjes in de lucht. Hij kiest er één uit die ik vervolgens zijn kant op gooi. We nemen beide plaats en drinken gulzig van ons drinken. "Dit had ik nodig." Zegt hij dan. Instemmend knik ik. "Maar oké, wat is dat koffertje?" Mijn ondertussen leeg blikje gooi ik in de prullenbak waarna ik naar het koffertje wijs. "The things you need to slay the fuck out of them all." Knipoogt hij.
-
18:30
Een uur later. Ja, we zijn nu pas klaar. In mijn super oncomfortabele, lange en zware zwarte jurk loop ik naar de deur. Ik trek bijpassende hakken aan met rode zolen die ik van Jason heb geleend. Vragend kijk ik hem aan. Hoe komt hij in hemelsnaam aan deze schoenen? Ik bedoel aan het geld voor deze ontiegelijk dure schoenen.
Laten we zeggen dat er in onze wijk geen rijke zijn. Het is strijden voor je brood op de plank hier. Enigszins vind je hier soms hangjongeren met de typische Gucci petjes. Maar dat zijn voornamelijk of neppe petjes of ze kopen de petjes van het geld dat ze krijgen voor het drugsdealen. Dat zijn dan meestal beginnertjes.
Jason vangt mijn blik op en knikt geruststellend. Ik negeer zijn blik en trek met tegenzin de hakken aan. Na een beetje gewankeld te hebben sta ik er stevig in. Met open mond en grote ogen kijkt Jason me aan. "Meid! Je laat zelfs de homo's twijfelen!" Ik lach en rol met mijn ogen. "Ja tuurlijk, kom we gaan." Voordat ik het huis wil verlaten komt mijn moeder aanrennen. Ze staat stil en bekijkt me van top tot teen. Even zag ik trots in haar ogen. Heel even. Toen het weg waaide, liep ik zelfverzekerd het huis uit. Als ze het niet kan vertellen hoeft ze geen moeite te doen.
-
19:00
Jason en ik besluiten om wat later te gaan. We zouden eerst een rondje lopen om bij te praten. "Dus, hoe is het leven." Begint hij. Ik knik en bekijk de lege donkere straten. "Gaat z'n gangetje, bij jou?" Hij knikt op zijn beurt. "Goed, ik heb iemand leren kennen." Ik draai me naar hem om en zie hem grijnzen. "Oh mijn god, Jessie! Sinds wanneer?" Roep ik uit terwijl ik hem een stomp geef op zijn arm. Hij grinnikt losjes. "Een week of twee, we hebben nog niet echt iets denk ik. Het is eigenlijk niet echt duidelijk. We hebben wel al, tja, het bed gedeeld." Afkeurend kijk ik hem aan. "Nu al?" Hij knikt trots. Ik zucht en laat het erbij. Jason is zo iemand die straight to the point is in een relatie. Het draait hem ook vaak om 'goeie sex'.
"Maar hoe kom je nou aan deze schoenen gek!" Roep ik terwijl ik naar mijn hakken wijs. "Je gaat niet heel blij zijn maar ik zit soort van in de shit." Zegt hij alsof het de normaalste zaak is. Ik sta abrupt stil. "Je zit wat?!" Oké, ja, ik zit ook soort van in de shit. Maar dat betekent niet dat Jason dat ook moet. Hij is zeg maar soft. Als ik een pistool op hem zou richten zou hij meteen op zijn knieën voor me gaan.
"Ja, ik moest ergens geld verdienen. Mijn moeder is sinds kort gestopt met werken. Ze is namelijk zwanger." Weer, weer zegt hij het alsof het de normaalste zaak is. Ik schud met open mond mijn hoofd. "Je weet toch dat je zo ook je moeder in gevaar brengt? Ben je gek geworden? Jason, je bent serieus super dom bezig." Hij rolt met zijn ogen. "Bemoei jij maar met je eigen zaken. Ik regel het heus wel, mama." Zegt hij spottend. "Oké dan, maar remember, die shit gaat je niet verder brengen dan de dood." Hij negeert mijn opmerking terwijl ik het tot me door laat dringen. Ik zeg het wel tegen Jason, maar het geld ook voor mij. Misschien ben ik minder soft dan Jason maar het gaat me serieus niet verder brengen dan de dood. Ik zucht binnensmonds.
Ik heb het geld nodig, daar ga ik voor.
[A/N]
Volgend deeltje is het schoolfeest. Hebben jullie een idee van wat er gaat gebeuren?
kusjes. x
