HEARTACHES #2 (casanova's heart)

Chapter 1

Umibig na ako nung una.

And that was Lemuel.

We are happy.

Everything is set as good as we wanted.

Even it's just a secret relationship but for both of us it's perfect and nothing's compared.

All of a sudden, trials interfere us. He can't endure the pain it cause to him that his turning his back away.

He left me.

Gabalde ng luha at pighati ang naubos ko during those times. Sometimes, naisip kong mag commit ng suicide just to avoid the pain.

Because for them im alone and no one's love me. Everyone wanted me to get hurt.

To cry.

To grave.

But....

In an instance....

As I open my eyes, nun ko lang napansin na may bukas pa pala.

That there is still hope for me.

I conclude that, if God let Lemuel to go away, maybe there is another guy destined for me.

To love with and be love in return.

Then............

.

.

.

.

Hindi ko lubos maisip kong anong gagawin.

Kung anong iisipin.

Kabado, takot at pagsisisi ang nasa puso ko.

Until i found myself writing in a piece of paper in the table.

"Ate Wing, pakibigay naman po ito kay papa ngayon!" sabay abot ko sa kanya ng papel.

Nakatayo siya sa may gilid ng store niya at kasalukuyang nag-arrange ng paninda. Sulat iyon para kay papa na ipapabigay ko kay Ate Wing. Ang laman ng sulat na yun ay pagpaalam sa kanya na pupunta ako kay mama sa work nito at magpapasama akong magpunta sa provincial hospital kung saan naka confined si Anton.

Malapit sa pinagtatrabahuan ni Mama ang nasabing hospital kaya nagkaroon ako ng chance na mapuntahan si Lemuel sa pamamagitan man lang ni mama.

"Para saan ito!" nagtatakang tanong pa niya sa akin.

"Sulat yan para kay papa. Pupuntahan ko kasi si Anton!" sagot ko naman.

Napakunot-noo si Ate Wing na nakatingin pa sa akin.

"Are you sure, kaya mong gawin ang ganito? You know na ang papa mo, old fashioned masyado. Hindi ka natatakot sa gagawin mo?"

"Natatakot din Ate, pero mas nangingibabaw ang konsensiya ko dun kayAnton. Hindi na ako mapakali ngayon eh hangga't hindi ko malaman kung ano ng kalagayan niya!" mangiyak-ngiyak ko pang sabi.

Napansin kong napangiti si Ate Wing.

"That's right Niña, fight for what you think is right. Kung sa puso mo ngayon ay naglong sa situation ni Anton, then go. Siguro maintindihan ka rin ng papa mo. Anyway, naging mabuti naman siyang kasintahan di ba. And wala namang sinabi ang papa mo tungkol sa kanya. So go....."