Sevip de kavuşamayan hangi kişi der ki üzülmekte geriyim?!
Yürekten gelir elemin ki her vakit ayrılıkta yine sensiz illetim!
Bulunmadı devan şu ana dek!..Kesin,yokluğunda birinciyim!.
Fazla sevip de ayrı düşen kul diye bilinirim!..Aşk-ı musibetim!
Bir de nam saldım sevdanla,cümle alem güler halime bilirim!
Yine de akılsızım işte!..Ne senden ne sevmenden dönebilirim!
Oysa her eziyetin cezası misliyle karşılık da sana yâr demişim!
Çok yaktın canımı da fenayı edemem sana!.Gelmez saadetim!
Sevip kavuşamayan kişi,zor sınav içinde!.Bitmez sensizliğim!.
Ayrı ayrı fikirdeyiz daima!..Aşkın yolu bir,gerçek muhabbetim!.
Hâlâ ki inkârım vaziyet-i terke!Anlasana senden nasıl geçerim?
Sevip de visal olamamak,en kötü son aşığa!..Gamsız sevdiğim!
Bazı kendime sitemim!..Keşke sen gibi unutmayı iyi bilseydim!.
Ardından yine özüme öfke!..O vakit ben de sair misali basitim!.
Sevmeye adanan yaşam,aşk ile yaşar!.Hani benim yâr-i latifim?
Sevip kavuşamayan kişinin mekanı alaz içre sevmek ile nadim!.
Gülmeyin hale,hiç de pişman değilim!..Şu anda bile ziyadeyim!.
En fenası geldi başa!.Sevdim de bir dem aşka erdim diyemedim!
Şerri gani kalbe de billahi ki ondan başkasını yâr diye görmedim!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EKSİK SEVDA
PoetryYalnızlıkla kodlanmışsın aşka.Şu andan sonra gönlüme varsan da eksik sevda!..Şiirlerin bende,canım isterse yazarım avuntuna...